Κυριακή 1 Αυγούστου 2021
Πρόοδος τοῦ τιμίου καὶ ζωοποιοῦ Σταυροῦ
Σῶσον Κύριε τὸν λαόν σου, καὶ εὐλόγησον τὴν κληρονομίαν σου, νίκας τοῖς βασιλεῦσι κατὰ βαρβάρων δωρούμενος, καὶ τὸ σὸν φυλάττων, διὰ τοῦ Σταυροῦ σου πολίτευμα.
Κυριακῇ ΣΤ΄ Ματθαῖου
Ἐκ τοῦ κατά
Ματθαῖον Κεφ. 9: 1-8
Τῷ καιρῷ ἐκείνῳ,
ἐμβὰς ὁ ᾿Ιησοῦς
εἰς τὸ πλοῖον, διεπέρασε, καὶ ἦλθεν εἰς τὴν ἰδίαν πόλιν.
Καὶ ἰδοὺ
προσέφερον αὐτῷ παραλυτικὸν ἐπὶ κλίνης βεβλημένον·
καὶ ἰδὼν ὁ
᾿Ιησοῦς τὴν πίστιν αὐτῶν, εἶπε τῷ παραλυτικῷ·
Θάρσει, τέκνον,
ἀφέωνταί σοι αἱ ἁμαρτίαι σου.
Καὶ ἰδού τινες
τῶν Γραμματέων εἶπον ἐν ἑαυτοῖς·
Οὗτος βλασφημεῖ.
Καὶ ἰδὼν ὁ
᾿Ιησοῦς τὰς ἐνθυμήσεις αὐτῶν, εἶπεν·
῞Ινα τί ὑμεῖς
ἐνθυμεῖσθε πονηρὰ ἐν ταῖς καρδίαις ὑμῶν;
Τί γάρ ἐστιν
εὐκοπώτερον, εἰπεῖν·
Ἀφέωνταί σοι αἱ
ἁμαρτίαι·
ἢ εἰπεῖν·
Ἔγειρε καὶ
περιπάτει;
῞Ινα δὲ εἰδῆτε,
ὅτι ἐξουσίαν ἔχει ὁ Υἱὸς τοῦ ἀνθρώπου ἐπὶ τῆς γῆς ἀφιέναι ἁμαρτίας·
(τότε λέγει τῷ
παραλυτικῷ)·
Ἐγερθεὶς ἆρόν
σου τὴν κλίνην, καὶ ὕπαγε εἰς τὸν οἶκόν σου.
Καὶ ἐγερθεὶς, ἀπῆλθεν εἰς τὸν οἶκον
αὐτοῦ.
Ἰδόντες δὲ οἱ
ὄχλοι ἐθαύμασαν, καὶ ἐδόξασαν τὸν Θεὸν, τὸν δόντα ἐξουσίαν τοιαύτην τοῖς
ἀνθρώποις.
Τὸ Εὐαγγέλιον christopherklitou.com
 |
Auvray
Felix, O Χριστός θεραπεύει τους αρρώστους, 19ος αι. Γαλλία |
Κυριακή
ΣΤ΄ Ματθαίου
«Θάρσει τέκνον αφέωνταίσοι αι αμαρτίαι σου»
Μετά τη
θεραπεία, των δύο δαιμονισμένων, της περασμένης Κυριακής, στη χώρα των
Γεργεσηνών, ο Κύριος με πλοιάριο μαζί με τους μαθητές Του επέστρεψε εις την
Καπερναούμ, «εις την ιδίαν πόλιν» όπως την χαρακτηρίζει ο Ευαγγελιστής
Ματθαίος. Όταν έφθασε εκεί, έφεραν μπροστά Του έναν παράλυτο σε φορείο, έναν
ζωντανό νεκρό! Μία αξιοδάκρυτη ύπαρξη! Με τα βογγητά του και τη θλιμμένη όψη
του ήταν μία τραγική αντίθεση, μία πένθιμη και μελαγχολική παραφωνία στην
ατμόσφαιρα του ενθουσιασμού και της χαράς του πλήθους, που υποδέχοταν τον
Κύριο. Εναγωνίως, αλλά και με προσδοκία και ελπίδα, κοιτάζει ο παράλυτος τον
Ιατρό των ψυχών και των σωμάτων και περιμένει να ακούσει τον θεραπευτικό Του
λόγο. Και αντ’ αυτού ακούει: «Θάρσει τέκνον αφεώνταί σοι αι αμαρτίαι σου».
Ο Κύριος, αδελφοί μου, ως καρδιογνώστης που είναι, δε βλέπει μόνον τον πόνον
του ασθενούς. Βλέπει και την αιτία της ασθενείας του, που ήταν η αμαρτία. Και
θέλει πρώτα – πρώτα να θεραπεύσει την ψυχή του παραλύτου. Και τούτο γιατί, ο
Κύριος θεωρεί πρώτιστη ανάγκη για τον παράλυτο, αλλά και για κάθε άνθρωπο, την
υγεία της ψυχής και τη σωτηρία της. Η δε απαλλαγή της από την ενοχή της
αμαρτίας είναι ο,τι απαραίτητο για τη σωτηρία την αιώνια. Γι’ αυτή τη λύτρωση
των ψυχών από το κράτος και τις συνέπειες της αμαρτίας ήλθε στον κόσμο ο Υιός
του Θεού. Και οφείλει κάθε Χριστιανός να συνειδητοποιήσει το «τι ωφελήσει
άνθρωπον, εάν κερδίση τον κόσμον όλον και ζημιωθή την ψυχήν αυτού;». Ο
παράλυτος δεν ανησυχεί. Επαναπαύεται στην ευσπλαχνία και τη δύναμη του Κυρίου.
Δέχεται ευγνώμονα το θείο δώρο της αφέσεως των αμαρτιών και περιμένει να ολοκληρώσει
ο Χριστός την δωρεά Του. Και την ολοκλήρωσε. Πρόσθεσε το θαυματουργό λόγο: «εγερθείς
άρόν σου την κλίνην και ύπαγε εις τον οίκον σου». Το πλήθος των ανθρώπων
που παρίστατο εκεί, θαυμάζει και δοξάζει τον Θεό τον «δόντα τοιαύτην εξουσίαν
τοις ανθρώποις». Μα τον ενθουσιασμό αυτό δεν τον συμμερίζονται καθόλου οι
πικροί και φθονεροί Γραμματείς που βρίσκονται εκεί. Καθισμένοι εκεί μπροστά στη
μεγάλη σύναξη που έγινε το θαύμα, χαϊδεύουν με περίσσεια φιλαρέσκεια τα γένια
τους και κάτω από τις κατεβασμένες μανδήλες των κεφαλιών τους γνέφουν ο ένας
στον άλλον πονηρά: «Αυτός βλασφημεί, για να λέγει ότι μπορεί να συγχωρεί
αμαρτίες». Τότε ο Χριστός, που ξεύρει και βλέπει και τον κρυφότερο λογισμό του
καθενός μας, τους λέγει: «Γιατί σκέπτεσθε πονηρά για μένα; Γιατί απιστείτε τη
θεότητά μου; Τι είναι ευκολότερο να πω: σου συγχωρούνται οι αμαρτίες, ή σήκω
και περπάτα; Αλλά για να μάθετε ότι δεν είμαι μόνον άνθρωπος, αλλά και Θεός και
έχω εξουσία να συγχωρώ, τώρα θα θεραπεύσω τον παράλυτο και από τη σωματική του
ασθένεια». Στρέφεται προς τον παράλυτο και με τη θεϊκή του αυθεντία φωνάζει: «Σήκω
πάνω, πάρε το κρεββάτι σου και πήγαινε σπίτι σου». Και ευθύς ο λόγος έγινε
πραγματικότητα. Συχνά, νομίζουμε εμείς οι άνθρωποι, ότι η μεγαλύτερη συμφορά
στον κόσμο είναι οι ασθένειες, οι στερήσεις, οι φτώχειες, οι θεομηνίες ή και οι
θάνατοι. Μα ο Χριστός με τη σημερινή αντιμετώπιση προς τον παράλυτο μας λέγει:
Όχι. Η μεγαλύτερη συμφορά στον κόσμο, που συνήθως φέρνει και όλες τις άλλες
συμφορές και προκαλεί τα μάτια των ανθρώπων να χύνουν ποτάμια δάκρυα, πηγάζει
από την ίδια φαρμακωμένη πηγή, την αμαρτία. Το μέγα κακό, το καθαυτό κακό, η
ρίζα, η βαθύτερη αιτία, από την οποία φυτρώνουν όλα τα άλλα κακά, είναι μία. Η
αμαρτία και προπάντων η αμετανοησία. Ο αείμνηστος π. Εφραίμ ο Κατουνακιώτης
έλεγε: «Δε σε κατηγορώ γιατί αμαρτάνεις. Σε κατηγορώ γιατί δε μετανοείς και δεν
εξομολογείσαι». Μετάνοια λοιπόν, μετάνοια. Είναι το μόνο αντίδοτο για το
δηλητήριο της αμαρτίας. Είναι η μόνη που θα φέρει την ευσπλαχνία του Θεού. Τότε
μόνον θα σταματήσουν τα κύματα και οι βοριάδες, που μας δέρνουν στη ζωή μας,
τότε μόνον θα γιατρευτούν οι πολλές πληγές μας και θα στερεωθούν τα θεμέλια της
ζωής μας, όταν ειλικρινά μετανοημένοι βαδίζουμε με σταθερό το βήμα στο φωτεινό
δρόμο που χάραξε Εκείνος. Αμήν.
Πηγή: poimin.gr
Μήν Αὔγουστος. Τῇ πρώτῃ τοῦ αὐτοῦ μηνός…
Ἡ πρόοδος τοῦ τιμίου καί ζωοποιοῦ Σταυροῦ
Τῶν ἁγίων ἑπτά Μακκαβαίων, τῆς μητρός αὐτῶν Σολομονῆς καί τοῦ διδασκάλου αὐτῶν Ἐλεαζάρου
Ἀπό ἀπόψε μπαίνουμε στήν περίοδο τοῦ Δεκαπενταυγούστου καί κάνουμε ἀγρυπνία μέ τήν εἴσοδό μας στήν περίοδο αὐτή. Ἡ Ἐκκλησία μᾶς προετοιμάζει γιά νά ἑορτάσουμε καί τή δεσποτική ἑορτή τῆς Μεταμορφώσεως τοῦ Σωτῆρος, ἀλλά καί τήν ἑορτή τῆς Κοιμήσεως τῆς Θεοτόκου, μέ ὅλους τούς τρόπους, μέ ὅλα, ἄν θέλετε, τά μέσα· ἰδιαίτερα ὅμως, ὅπως σέ κάθε μεγάλη καί γιά κάθε μεγάλη ἑορτή, μᾶς προετοιμάζει καί μέ νηστεία, ἡ ὁποία ἀρχίζει ἀπό αὔριο τό πρωί, πρώτη Αὐγούστου, καί διαρκεῖ μέχρι καί τήν παραμονή τῆς ἑορτῆς τῆς Παναγίας. Ἕνα μέρος, ἄς ποῦμε ἔτσι, αὐτῆς τῆς νηστείας, εἶναι προετοιμασία γιά τήν ἑορτή τῆς Μεταμορφώσεως τοῦ Σωτῆρος καί τό ἄλλο μέρος, ὡς συνέχεια, εἶναι προετοιμασία γιά τήν ἑορτή τῆς Παναγίας.
Κατά τήν 31η Ἰουλίου
ἦτο συνήθεια
νά ἐκβαίνῃ
ἀπό τό
παλάτιον τοῦ
βασιλέως (βασιλικόν θησαυροφυλάκιον) τό
τίμιον ξύλον
τοῦ
Σταυροῦ
καί νά
φέρεται εἰς τήν
μεγάλην Ἐκκλησίαν (Ἁγίαν
Σοφίαν), καί ἀπετίθουν αὐτόν εἰς τήν
ἁγίαν Τράπεζαν.
Ἀπό τό
ἅγιον Βῆμα τήν
ἑπομένην, 1η Αὐγούστου, ἐξήρχετο
ὁ Σταυρός
καί περιήρχετο
εἰς ὅλην τήν
Κωνσταντινούπολιν, καί προετίθουν
αὐτόν
τῷ
λαῷ
εἰς
προσκύνησιν, ἕως
εἰς
τήν δεκάτην
τετάρτην τοῦ Αὐγούστου, καί τότε
ἐπέστρεφε πάλιν
εἰς
τό παλάτιον…
Αὕτη
δέ ἡ ἐξέλευσις καί
περίοδος τῶν τιμίων
ξύλων τοῦ Σταυροῦ ἐγίνετο, διατί εἰς τάς
ἐρχομένας δεκαπέντε
μέρας τοῦ Αὐγούστου ἀκολουθοῦσιν
ἀσθένειες εἰς τούς
ἀνθρώπους, περισσότεραι ἀπό τάς
ἡμέρας τῶν ἄλλων μηνῶν.
Ὅθεν ὁ Τίμιος
Σταυρός τοῦ Κυρίου
περιφερόμενος εἰς τήν
πόλιν ἡγίαζε τόν
ἀέρα μέ
τήν παρουσία
του καί
τά ὀσπίτια καί
τά σοκάκια
καί τάς πλατείας στράτας καί ἐπροξένει
ὑγείαν εἰς ὅλους ἐκείνους ἀπό τούς
ὁποίους ἤθελε περάσει
καί εἰς ὅσους ἤθελε προσεγγίσει.
Ἀγρυπνία 31-7/1-8-1996
Διαβάστε ολόκληρο το κήρυγμα από το agia-triada-panorama.gr
Eικόνες από
Ή Παγκόσμια Πρόοδος τού Τιμίου και Ζωοποιού Σταυρού facebook.com
Το θαύµα της θεραπείας του παράλυτου στην Καπερναούµ ppspa.weebly.com/pdf
