Πρωτομαγιά 2020

Πρωτομαγιά

Μήνυμα του Πρωθυπουργού Κυριάκου Μητσοτάκη 28.04.2020

Μήνυμα του Πρωθυπουργού Κυριάκου Μητσοτάκη προς τους πολίτες για το σχέδιο σταδιακής άρσης των περιοριστικών μέτρων:

Συμπολίτες μου,

Εδώ και μήνες η πατρίδα μας, αλλά και ο κόσμος ολόκληρος, δίνει μια μάχη με έναν αόρατο και ύπουλο εχθρό. Πήραμε μέτρα πρωτοφανή για να περιορίσουμε την εξάπλωσή του. Αποδεχτήκαμε, ως κοινωνία, την ανάγκη να παραλύσει η οικονομική δραστηριότητα για να σώσουμε ανθρώπινες ζωές. Μείναμε μακριά από ανθρώπους που αγαπάμε για να τους προστατεύσουμε. Δεν πήγαμε στις εκκλησίες μας. Και μείναμε στο σπίτι, ακολουθώντας τις συμβουλές των ειδικών. Επιδείξαμε, επιδείξατε, πρωτοφανή υπευθυνότητα και αλληλεγγύη. Έτσι, η ατομική στάση έγινε συλλογική επιτυχία. Και οι δεσμοί Πολιτείας και πολιτών πλαισιώθηκαν από μεταρρυθμίσεις που άλλοτε έμοιαζαν μακρινές ή και αδύνατες: Ψηφιακή δημόσια Διοίκηση που εξυπηρετεί γρήγορα, απλά και εύκολα. Εργασία και Εκπαίδευση από απόσταση. Ένα καλύτερο Εθνικό Σύστημα Υγείας. Και μια Πολιτική Προστασία που απέδειξε ότι μπορεί να βρεθεί δίπλα μας σε κάθε ανάγκη. Όλα αυτά δεν ήταν προϊόν τύχης, αλλά σκληρής δουλειάς. Οι μεγάλες επιτυχίες οφείλονται στους πολλούς μικρούς ήρωες, που ανταποκρίνονται στο κάλεσμα της ευθύνης. Και οι ήρωες αυτοί είναι ο καθένας και η καθεμία σας. Σας ευχαριστώ που κάνατε την πατρίδα μας παράδειγμα σε ολόκληρο τον κόσμο.

Τα μέτρα απέδωσαν

Σήμερα, μπορούμε πια να πούμε με ασφάλεια ότι τα μέτρα που πήραμε απέδωσαν. Τα δεδομένα δεν επιδέχονται αμφισβήτηση: Εδώ και μέρες, τα νέα κρούσματα έχουν περιοριστεί στο ελάχιστο. Πιο σημαντική, όμως, είναι η σταθερή μείωση των ασθενών με κορονοϊό στα νοσοκομεία. Όπως και η υποχώρηση του αριθμού των συμπολιτών μας που είναι διασωληνωμένοι στις Μονάδες Εντατικής Θεραπείας.

Θέλω να εκφράσω τη συμπαράστασή μου στις οικογένειες που έχασαν τους αγαπημένους τους. Ο πόνος τους δεν απαλύνεται από το γεγονός ότι στην Ελλάδα είχαμε πολύ λιγότερα θύματα από σχεδόν όλες τις ευρωπαϊκές χώρες. Καθώς περιορίσαμε το πρώτο κύμα του ιού, είμαστε πια έτοιμοι να περάσουμε στη 2η φάση του σχεδίου μας: Στη σταδιακή αποκλιμάκωση των  μέτρων, καθώς σήμερα είμαστε πιο έτοιμοι απ’ όσο πριν από τρεις μήνες. Μπορούμε να κάνουμε πολύ περισσότερα τεστ, άρα να εντοπίζουμε γρηγορότερα πιθανές νέες εστίες του ιού.  Η Πολιτική Προστασία ενισχύεται κι άλλο, για να μπορεί να ιχνηλατεί επαφές γρήγορα και αποτελεσματικά. Και τα νοσοκομεία μας διαθέτουν περισσότερο ιατρικό και νοσηλευτικό προσωπικό. Περισσότερο και καλύτερο εξοπλισμό. Μεγαλύτερη εμπειρία. Και καλύτερη οργάνωση. Διαθέτουμε, ωστόσο, και δύο ακόμα συμμάχους: Τον καλό καιρό, που θα μας επιτρέπει να περνάμε περισσότερο χρόνο έξω. Και, το σημαντικότερο, ευαισθητοποιημένους και ενημερωμένους πολίτες που γνωρίζουν, πλέον, τι πρέπει και τι δεν πρέπει να κάνουν: Τηρούμε σχολαστικά τα μέτρα ατομικής υγιεινής. Δεν κάνουμε χειραψίες. Κρατάμε αποστάσεις. Φροντίζουμε ιδιαίτερα τους ευάλωτους συμπολίτες μας. Και μένουμε μέσα αν έχουμε βήχα ή πυρετό, ενημερώνοντας τον γιατρό μας. Ακούμε τις συμβουλές των ειδικών για την προστατευτική μάσκα. Η χρήση της ίσως θα καλύπτει κάποια χαρακτηριστικά μας. Θα σηματοδοτεί, όμως, το σοβαρό πρόσωπο της ευθύνης μας. Όλα αυτά πρέπει να μας γίνουν δεύτερη φύση, γιατί δεν υπάρχει επιστροφή στην «προ κορωνοϊού πραγματικότητα». Ζούμε, ήδη, αλλιώς.

Αρχίζει το δεύτερο στάδιο

Προετοιμαζόμαστε για το δεύτερο στάδιο του σχεδίου μας. Προσοχή, όμως: Δεν πρόκειται για τον επίλογο της περιπέτειας, αλλά για μια συνέχεια. Θα το ξαναπώ: Η έξοδός από την καραντίνα θα γίνεται βήμα – βήμα. Κανείς δεν μπορεί να αποκλείσει μια πιθανή αναζωπύρωση της απειλής. Στόχος μας θα είναι να την εντοπίζουμε γρήγορα, ώστε οι όποιοι νέοι περιορισμοί να έχουν τοπικό χαρακτήρα και να μην αφορούν όλη την επικράτεια. Το σχέδιο μας για το επόμενο δίμηνo είναι εξαιρετικά αναλυτικό και επεξεργασμένο. Είναι όμως αυτό που δηλώνει η λέξη: Σχέδιο. Άρα, θα υπόκειται σε αναθεωρήσεις, ανάλογα με τις εξελίξεις των πραγμάτων και τις οδηγίες των ειδικών. Και μόνο η πειθαρχία του κάθε πολίτη θα είναι αυτή που θα κρίνει την επιτυχία του.

Κάποιες αρχές, πάντως, παραμένουν αδιαπραγμάτευτες. Προτεραιότητά μου ήταν και παραμένει η ζωή και η υγεία των Ελλήνων. Επιλογή μου είναι η κάθε απόφαση να έχει τη σφραγίδα της επιστημονικής γνώσης. Και στην ενημέρωση του πολίτη να υπάρχει απόλυτη διαφάνεια, ειλικρίνεια και λογοδοσία. Σας εμπιστεύτηκα και εσείς εμπιστευτήκατε όχι μόνο εμένα, αλλά και την Ελληνική Πολιτεία. Που δεν είναι άλλη, τελικά, από τη συλλογική μας υπόσταση. Και καθώς περνάμε στη δεύτερη φάση, αυτοί οι δεσμοί εμπιστοσύνης πρέπει να διατηρηθούν άρρηκτοι. Ο Μάιος δεν είναι Μάρτιος. Τότε, έπρεπε να αμυνθούμε για την υγεία μας και να σώσουμε ζωές, μένοντας σπίτι. Ενώ τώρα καλούμαστε να ξαναγυρίσουμε μεθοδικά, σταδιακά, σε κάποιες από τις γνώριμες δραστηριότητές μας. Το νέο μας σύνθημα, λοιπόν, είναι «Μένουμε Ασφαλείς». Βγαίνουμε από το σπίτι, όμως μένουμε πάντα υπεύθυνοι.

Κατάργηση των απαγορεύσεων μετακίνησης

Αγαπητοί μου συμπολίτες,

Μετά από τις εισηγήσεις της Επιστημονικής Επιτροπής μπορώ σήμερα να ανακοινώσω τους άξονες μιας «γέφυρας ασφάλειας» προς τη νέα καθημερινότητα: Από την επόμενη Δευτέρα, 4 Μαΐου, αίρονται οι περιορισμοί στην μετακίνηση των πολιτών. Καταργούνται, με άλλα λόγια, η γραπτή άδεια και τα σχετικά SMS. Θα εξακολουθήσουν, όμως, να ισχύουν για τουλάχιστον δύο εβδομάδες οι περιορισμοί στην κυκλοφορία εκτός νομού της κατοικίας μας. Η ατομική άθληση θα επιτρέπεται στους ανοικτούς χώρους και στη θάλασσα. Αλλά οι οργανωμένες παραλίες θα παραμένουν ακόμα κλειστές. Την ίδια μέρα θα λειτουργήσουν και ορισμένα είδη καταστημάτων και υπηρεσιών. Αναφέρω ενδεικτικά: Βιβλιοπωλεία, ηλεκτρονικά είδη, ΚΤΕΟ και καταστήματα αθλητικών ειδών. Όπως και τα κομμωτήρια, πάντα όμως με ραντεβού. Το υπόλοιπο λιανεμπόριο θα επανεκκινήσει την Δευτέρα 11 Μαΐου, εκτός των εμπορικών κέντρων. Αυτά θα ανοίξουν την 1η Ιουνίου. Σε όλα τα καταστήματα, βεβαίως, θα ισχύουν όροι που θα περιορίζουν την πυκνότητα των επισκεπτών. Και θα λαμβάνονται αυστηρά μέτρα προστασίας των εργαζομένων.

Τι θα γίνει με τις εκκλησίες

Επιτρέψτε μου, εδώ, μία αναφορά στην Εκκλησία: Ευχαριστώ τον Αρχιεπίσκοπο και τον κλήρο για την κατανόηση και τη συνεργασία μας. Δεν ήταν εύκολη για κανέναν μας η εμπειρία του φετινού Πάσχα. Αποδείχθηκε, όμως, ότι ήταν αναγκαία για όλους. Από τις 4 Μαΐου οι εκκλησίες θα είναι ανοιχτές για ατομική λατρεία. Και από την Κυριακή 17 Μαΐου οι πιστοί θα μπορούν να συμμετέχουν και στη Θεία Λειτουργία και στις υπόλοιπες ακολουθίες. Πάντα όμως με αυστηρούς κανόνες που θα συμφωνηθούν με την Ιερά Σύνοδο και την επιστημονική κοινότητα.

Εκπαίδευση

Στην Εκπαίδευση, τα μαθήματα της Γ’ Λυκείου θα αρχίσουν ξανά στις 11 Μαΐου. Μια εβδομάδα μετά θα ακολουθήσουν οι υπόλοιπες τάξεις του Λυκείου αλλά και το Γυμνάσιο. Τα σχολεία, όμως, θα λειτουργήσουν με άλλους κανόνες που θα περιορίσουν -όσο αυτό είναι εφικτό- τον συγχρωτισμό. Η εξ αποστάσεως εκπαίδευση θα εξακολουθεί να υποστηρίζει παιδιά τα οποία, για ειδικούς λόγους, δεν πρέπει να έρθουν στη τάξη. Δημοτικά και νηπιαγωγεία παραμένουν κλειστά. Ενδέχεται, επαναλαμβάνω ενδέχεται, να ανοίξουν την 1η Ιουνίου και μόνο αν είμαστε απολύτως σίγουροι ότι η πορεία της επιδημίας βαίνει καθοδικά. Αύριο, η Υπουργός Παιδείας θα κάνει μια πιο αναλυτική ενημέρωση. Βρίσκεται σε συνεχή συνεννόηση με την Επιτροπή Επιστημόνων για την καλύτερη δυνατή εφαρμογή των μέτρων προστασίας των παιδιών μας αλλά και των εκπαιδευτικών.

Εστίαση

Την 1η Ιουνίου ξεκινά και η δραστηριότητα στον τομέα της Εστίασης, πάντα με προϋποθέσεις, που θα έχουν μέχρι τότε συμφωνηθεί. Την ίδια μέρα θα ανοίξουν τα ξενοδοχεία 12μηνης λειτουργίας. Και τότε θα ενεργοποιηθεί και το δεύτερο κύμα εργασιών της Δικαιοσύνης. Μέσα στον Ιούνιο, τέλος, και ανάλογα με τις εξελίξεις, θα απελευθερωθεί σταδιακά και η υπόλοιπη οικονομική δραστηριότητα. Κρίνεται απίθανο ωστόσο να επιτραπούν μέσα στο καλοκαίρι οι μεγάλες συναθροίσεις, όπως φεστιβάλ, συναυλίες ή αθλητικά γεγονότα με θεατές. Όπως γίνεται σαφές, το πρόγραμμα της επόμενης φάσης είναι απόλυτα μελετημένο. Θα κλιμακώνεται ανά εβδομάδα αλλά θα αξιολογείται ανά 24ωρο, από ένα μεικτό Παρατηρητήριο Κυβέρνησης, Υπηρεσιών Υγείας και Πολιτικής Προστασίας.

Συμπολίτες μου,

Αναλυτικές λεπτομέρειες του μεταβατικού σχεδίου θα ανακοινωθούν αμέσως μετά. Κάθε Υπουργείο, άλλωστε, έχει επεξεργαστεί και επιμέρους επιχειρησιακά σχέδια, γιατί προσαρμογές θα υπάρξουν και στο σύνολο του Δημοσίου. Για παράδειγμα, η εργασία από το σπίτι και η ηλεκτρονική εξυπηρέτηση των πολιτών πρέπει να επεκταθούν. Τα νοσοκομεία να γυρίσουν σε ομαλότερους ρυθμούς, ώστε να καλύψουν πιο αποτελεσματικά όλα τα τρέχοντα περιστατικά. Όπως και οι ώρες προσέλευσης των υπαλλήλων να μεταβληθούν για να αποφεύγεται ο συνωστισμός στους χώρους εργασίας αλλά και στα μέσα συγκοινωνίας. Και τα τελευταία, με τη σειρά τους, να πυκνώσουν τα δρομολόγια στις ώρες αιχμής για να κινούνται με λιγότερους επιβάτες.

Κλειδί η πειθαρχία

Κλειδί, πάντως, και για την επιτυχία θα είναι και πάλι η ατομική μας πειθαρχία. Η υπευθυνότητα. Η εμπιστοσύνη στις οδηγίες των ειδικών. Το αποτέλεσμα που πετύχαμε έως τώρα είναι μεγάλο. Είναι όμως ακόμα εύθραυστο. Το να επιστρέψουμε στις ζωές και στις δουλειές μας είναι πιο δύσκολο από το να μείνουμε σπίτι. Γι’ αυτό και όσο χαλαρώνουν οι περιορισμοί, τόσο θα αυξάνεται ο ρόλος της προσωπικής ευθύνης. Το σύνθημα, λοιπόν, «Μένουμε Σπίτι» παραμένει σε ισχύ. Δεν βγαίνουμε χωρίς λόγο. Μένουμε ασφαλείς. Γιατί η επιστροφή δεν πρέπει να οδηγήσει σε υποτροπή. Αλλά σε μία επάνοδο, λελογισμένη και υπολογισμένη. Μέχρι τώρα, απέναντι στην πανδημία ορθώθηκε μία αποτελεσματική Πολιτεία, που προστάτεψε τους Έλληνες, κερδίζοντας την εμπιστοσύνη τους. Και αυτοί, με τη σειρά τους, ανέδειξαν τον καλύτερο εαυτό τους: Σεβάστηκαν τις οδηγίες. Πειθάρχησαν στα μέτρα. Και προφύλαξαν την υγεία τους αλλά και την υγεία των διπλανών τους. Αυτές οι παρακαταθήκες αποτελούν εγγύηση για το αύριο. Γιατί δεν κινητοποίησαν μόνο πολύτιμα χαρακτηριστικά του λαού μας, που έμεναν χρόνια σε αδράνεια, αλλά και γιατί προσέφεραν μια νέα ποιότητα στην τραυματισμένη από τον λαϊκισμό Δημοκρατία μας. Σκεφτείτε, στο πεδίο της πολιτικής αμβλύνθηκαν οι επιφυλάξεις και η παλιά καχυποψία. Τώρα, πλέον, οι Ελληνίδες και οι Έλληνες ακούν τους εκπροσώπους της Πολιτείας, ξέροντας ότι θα τους ακούσουν και εκείνοι. Στην κοινωνική ζωή, ο νόμος τηρήθηκε συνειδητά, χωρίς τον φόβο κάποιας ποινής. Και πρωταγωνιστές έγιναν αθόρυβοι άνθρωποι. Που με τις πράξεις τους, όμως, έγιναν ηχηρά παραδείγματα για όλους. Ενώ και ο καθένας προσωπικά ξανασκέφτηκε, νομίζω, τον ρόλο του μέσα στο σύνολο. Περιοριστήκαμε αλλά δεν χωριστήκαμε. Θα έλεγα ότι ξαναγνωριστήκαμε και συστρατευτήκαμε. Ο κορωνοϊός μάς έμαθε, επίσης, ότι η φιλία δεν περιορίζεται σε μία χειραψία. Ούτε η φροντίδα σε μία αγκαλιά. Και πως όλα, τελικά, μπορούν να εκφραστούν με νέους τρόπους σε μία πρωτόγνωρη κατάσταση. Γιατί, πράγματι, στις 4 Μαΐου όλοι θα συναντηθούμε με μία νέα καθημερινότητα. Και αν τη διαχειριστούμε με ωριμότητα τότε, σταδιακά, θα την βελτιώνουμε για να την κάνουμε όλο και καλύτερη.

Ο ιός θα ζει ανάμεσά μας μέχρι να βρεθεί εμβόλιο

Μέχρι η επιστήμη να βρει το κατάλληλο εμβόλιο και μία αποτελεσματική θεραπεία, ο ιός θα ζει ανάμεσά μας. Κάποιοι δεν μπορεί παρά να νοσήσουν. Είναι στο χέρι μας αυτοί να είναι όσο το δυνατόν λιγότεροι και να τους παρέχουμε τη φροντίδα που χρειάζονται. Όποιος, λοιπόν, σε λίγο θα κλείνει πίσω του την πόρτα του σπιτιού, ταυτόχρονα θα ανοίγει την πόρτα της ευθύνης. Από την υπομονή, θα περνά στην επιμονή. Και από την αντοχή, στην προσοχή. Γιατί μόνο έτσι ο κίνδυνος θα συρρικνώνεται.

Συμπολίτες μου,

Ασφαλώς στον καιρό που έρχεται καραδοκούν δυσκολίες, στην Υγεία αλλά και στην Οικονομία, το παρατεταμένο «πάγωμα» της οποίας έχει κοινωνικό πρόσημο. Γιατί «παγώνει» ταυτόχρονα και τις αδικίες, πλήττοντας πρωτίστως τους πιο αδύναμους. Η σταδιακή επανεκκίνηση, συνεπώς, είναι χρέος κάθε υπεύθυνης κυβέρνησης. Κανείς δεν αρνείται ότι, μετά τον κορωνοϊό, η κρίση θα είναι βαθιά και παγκόσμια. Και καθώς η πανδημία χτύπησε όλους, όλοι θα πρέπει να σηκώσουν και τα βάρη των συνεπειών της. Με τρόπο όμως δίκαιο και με συμμάχους την αλήθεια και τον ρεαλισμό. Για όλα αυτά, όμως, θα μιλήσω αναλυτικά και στη Βουλή σύντομα. Στο μεταξύ, Πολιτεία και πολίτες οφείλουμε να συνεχίσουμε τον πόλεμο με τον αόρατο εχθρό, που θα παραμονεύει να χτυπήσει με τον παραμικρό εφησυχασμό. Γι’ αυτό και οι αρμόδιοι δεν θα διακόψουν την καθημερινή ενημέρωση. Και το Κράτος θα είναι σε μόνιμη επιφυλακή. Μέσα στην τελευταία δοκιμασία γεννήθηκε μια νέα αισιοδοξία. Μία ανανεωμένη εθνική αυτοπεποίθηση. Είμαι σίγουρος πως και η κοινωνία μας θα απαντήσει με ευθύνη και σοβαρότητα στη νέα πρόκληση που ανοίγεται μπροστά μας: Στην ομαλή, ασφαλή και σταδιακή επιστροφή σε πιο γνώριμους ρυθμούς της καθημερινής ζωής. Όπως το είπαμε: Επιστρέφουμε, αλλά προσέχουμε. Πάνω απ’ όλα Μένουμε Ασφαλείς.

Στο χέρι μας είναι να τα καταφέρουμε.

Κυριακή του αγίου αποστόλου Θωμά

26 ΑΠΡΙΛΙΟΥ

ΤΗ  ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΟΥ ΑΝΤΙΠΑΣΧΑ

ΗΤΟΙ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΑΠΟΣΤΟΛΟΥ ΘΩΜΑ

Η ψηλάφησις του Αποστόλου Θωμά.

Φορητή εικόνα του 17^ου αιώνα από την Ιερά Μονή Αγίου Συμεών του νέου θεολόγου, στον Κάλαμο Αττικής.

Τὸ Εὐαγγέλιον

(ΤΗ  ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΟΥ ΑΝΤΙΠΑΣΧΑ)

Ἐκ τοῦ κατά  Ἰωάννην.   Κεφ. 20: 19-31

Οὔσης ὀψίας τῇ ἡμέρᾳ ἐκείνῃ τῇ μιᾷ τῶν Σαββάτων, καὶ τῶν θυρῶν κεκλεισμένων ὅπου ἦσαν οἱ Μαθηταὶ συνηγμένοι διὰ τὸν φόβον τῶν ᾿Ιουδαίων, ἦλθεν ὁ ᾿Ιησοῦς καὶ ἔστη εἰς τὸ μέσον, καὶ λέγει αὐτοῖς· Εἰρήνη ὑμῖν. Καὶ τοῦτο εἰπὼν, ἔδειξεν αὐτοῖς τὰς χεῖρας καὶ τὴν πλευρὰν αὐτοῦ. Ἐχάρησαν οὖν οἱ μαθηταὶ ἰδόντες τὸν Κύριον. Εἶπεν οὖν αὐτοῖς ὁ ᾿Ιησοῦς πάλιν· Εἰρήνη ὑμῖν· καθὼς ἀπέσταλκέ με ὁ Πατήρ, κἀγὼ πέμπω ὑμᾶς. Καὶ τοῦτο εἰπὼν, ἐνεφύσησε καὶ λέγει αὐτοῖς· Λάβετε Πνεῦμα ῞Αγιον. Ἄν τινων ἀφῆτε τὰς ἁμαρτίας, ἀφίενται αὐτοῖς· ἄν τινων κρατῆτε, κεκράτηνται. Θωμᾶς δὲ, εἷς ἐκ τῶν δώδεκα, ὁ λεγόμενος Δίδυμος, οὐκ ἦν μετ᾿ αὐτῶν ὅτε ἦλθεν ὁ ᾿Ιησοῦς. Ἔλεγον οὖν αὐτῷ οἱ ἄλλοι μαθηταί· Ἑωράκαμεν τὸν Κύριον. Ὁ δὲ εἶπεν αὐτοῖς· Ἐὰν μὴ ἴδω ἐν ταῖς χερσὶν αὐτοῦ τὸν τύπον τῶν ἥλων, καὶ βάλω τὸν δάκτυλόν μου εἰς τὸν τύπον τῶν ἥλων, καὶ βάλω τὴν χεῖρά μου εἰς τὴν πλευρὰν αὐτοῦ, οὐ μὴ πιστεύσω. Καὶ μεθ᾿ ἡμέρας ὀκτὼ πάλιν ἦσαν ἔσω οἱ μαθηταὶ αὐτοῦ, καὶ Θωμᾶς μετ᾿ αὐτῶν· ἔρχεται ὁ ᾿Ιησοῦς τῶν θυρῶν κεκλεισμένων, καὶ ἔστη εἰς τὸ μέσον καὶ εἶπεν· Εἰρήνη ὑμῖν. Εἶτα λέγει τῷ Θωμᾷ· Φέρε τὸν δάκτυλόν σου ὧδε, καὶ ἴδε τὰς χεῖράς μου, καὶ φέρε τὴν χεῖρά σου καὶ βάλε εἰς τὴν πλευράν μου· καὶ μὴ γίνου ἄπιστος, ἀλλὰ πιστός· Καὶ ἀπεκρίθη ὁ Θωμᾶς καὶ εἶπεν αὐτῷ· Ὁ Κύριός μου καὶ ὁ Θεός μου. Λέγει αὐτῷ ὁ ᾿Ιησοῦς· Ὅτι ἑώρακάς με, πεπίστευκας· μακάριοι οἱ μὴ ἰδόντες καὶ πιστεύσαντες. Πολλὰ μὲν οὖν καὶ ἄλλα σημεῖα ἐποίησεν ὁ ᾿Ιησοῦς ἐνώπιον τῶν μαθητῶν αὐτοῦ, ἃ οὐκ ἔστι γεγραμμένα ἐν τῷ βιβλίῳ τούτῳ. Ταῦτα δὲ γέγραπται, ἵνα πιστεύσητε, ὅτι ᾿Ιησοῦς ἐστιν ὁ Χριστὸς ὁ υἱὸς τοῦ Θεοῦ, καὶ ἵνα πιστεύοντες, ζωὴν ἔχητε ἐν τῷ ὀνόματι αὐτοῦ.

ιερόν ευαγγέλιον

εικόνα

Η γιορτή της Ζωοδόχου Πηγής

Φορητή εικόνα, ιερός ναός Ζωοδόχου Πηγής στην Παιανία Αττικής

Ζωοδόχος Πηγή Μπαλουκλή:

Η ιστορία της Παναγίας της Πόλης-

Ο θρύλος με τα μισοτηγανισμένα ψάρια

Σήμερα, είναι η γιορτή της Ζωοδόχου Πηγής, μίας ονομασίας που αποδίδεται στην Παναγία, αφού γέννησε τη ζωή, δηλαδή τον Χριστό. Στην Κωνσταντινούπολη, υπάρχει ο ναός της Παναγίας «Μπαλούκ» ( που στα Τούρκικα σημαίνει "ψάρι") και σύμφωνα με τον θρύλο, εκεί, δίπλα στο αγίασμα, στις 23 Μαΐου 1453 μ.Χ. ένας καλόγερος τηγάνιζε ψάρια, όταν κάποιος του έφερε την είδηση πως πήραν την Πόλη οι Τούρκοι.

 Η Παναγία ονομάζεται Ζωοδόχος Πηγή, αφού γέννησε την Ζωή, που είναι ο Χριστός. Για πρώτη φορά το επίθετο Ζωοδόχος Πηγή το έδωσε στην Παναγία ο Ιωσήφ ο Υμνογράφος τον 9ο αιώνα, συνθέτοντας έναν ύμνο του προς την Παναγία.

          Η γιορτή, αναφέρεται στα εγκαίνια του Ιερού Ναού της Παναγίας, γνωστού ως «Η Ζωοδόχος Πηγή στο Μπαλουκλί», έξω από τα τείχη της Κωνσταντινούπολης, όπου υπήρχε πηγή αγιάσματος που επιτελούσε και επιτελεί πολλά θαύματα.

Ο Ιερός Ναός της Ζωοδόχου Πηγής στην Πόλη ανεγέρθηκε  από τον αυτοκράτορα Λέοντα τον Θράκα, που ήταν χρηστός και επιεικής, και πριν ακόμη γίνει αυτοκράτορας ως απλός στρατιώτης συνάντησε έναν τυφλό έξω από την Χρυσή Πύλη της Κωνσταντινούπολης. Ο τυφλός του ζήτησε νερό να πιεί και ο Λέων αναζήτησε την πηγή του νερού στην περιοχή, η οποία ήταν κατάφυτη από δένδρα, αλλά δεν μπόρεσε να την ανακαλύψει. Λυπήθηκε πολύ που δεν βρήκε νερό να δώσει στον τυφλό. Άκουσε τότε φωνή να του λέει: «Βασιλιά Λέοντα» –δηλαδή τον αποκάλεσε βασιλιά, ενώ ακόμη ήταν στρατιώτης, κάτι που επαληθεύθηκε– «…να εισέλθεις βαθύτερα στο δάσος, και αφού λάβεις με τις χούφτες σου το θολερό αυτό νερό, να ξεδιψάσεις τον τυφλό και να πλύνεις τα μάτια του, και τότε θα γνωρίσεις ποιά είμαι εγώ που κατοικώ στο μέρος αυτό». Ο Λέων έκανε αμέσως όπως τον διέταξε η φωνή και ο τυφλός είδε το φως του. Η φωνή εκείνη ήταν της Παναγίας.

          Και ο Λέων, όταν έγινε αυτοκράτορας, με ευγνωμοσύνη και φιλότιμο έκτισε στο μέρος εκείνο του αγιάσματος Ιερό Ναό προς τιμήν της Παναγίας, της Ζωοδόχου Πηγής. Όταν κατέρρευσε ο Ιερός αυτός Ναός από τον χρόνο, άλλοι αυτοκράτορες –ο Ιουστινιανός, ο Βασίλειος ο Μακεδών – ανέλαβαν και έκτισαν εκ νέου τον Ναό, πιο μεγαλοπρεπή από τον παλαιότερο.

Η άλλη εκδοχή

          Μια δεύτερη παράδοση αναφέρει ότι τον πρώτο Ναό τον έκτισε ο Ιουστινιανός, βλέποντας εκεί που κυνηγούσε σε όραμα ένα μικρό παρεκκλήσι και έναν Ιερέα μπροστά σε μια πηγή, λέγοντάς του ότι είναι η πηγή των θαυμάτων. Στον τόπο εκείνο έκτισε μοναστήρι με τα υλικά που περίσσεψαν από την Αγία Σοφία.

          Ο Ναός αυτός στην Βασιλεύουσα κατέρρευσε τον 15ο αιώνα. Σύμφωνα με μαρτυρίες το 1547 ο Ναός δεν υπήρχε πια. Υπήρχε μόνον το αγίασμα. Το 1833 ο Πατριάρχης Κωνστάντιος ο Α΄ με άδεια του Σουλτάνου ξαναέκτισε τον Ναό πάνω στα ερείπια του παλαιού. Έτσι, στις 2 Φεβρουαρίου του 1835, ο Πατριάρχης Κωνστάντιος, με 12 ακόμη Αρχιερείς εγκαινίασαν τον νέο Ναό της Ζωοδόχου Πηγής, στο Μπαλουκλί.

          Μπαλουκλί σημαίνει τόπος με ψάρια, αφού στην δεξαμενή της Πηγής υπάρχουν ψάρια.

          Στον ναό αυτό επιτελούνταν πολλά θαύματα και μάλιστα και σε οικογένειες ευγενών της αυτοκρατορίας, με χαρακτηριστικό παράδειγμα αυτό της λύσεως της στειρώσεως της αυτοκράτειρας Ζωής, η οποία μετά από θαύμα της Ζωοδόχου Πηγής γέννησε τον Κωνσταντίνο τον Πορφυρογέννητο, που έγινε αυτοκράτορας του Βυζαντίου. Στον ναό αυτό θεραπεύθηκαν επίσης οι αυτοκράτορες Ιουστινιανός, Λέοντας ο Σοφός, Ρωμανός Λεκαπηνός, ο Ανδρόνικος Γ , ο Πατριάρχης Κωνσταντινουπόλεως Στέφανος, ο Πατριάρχης Ιεροσολύμων Ιωάννης, πολλές βασίλισσες και πολλοί ανώτατοι αξιωματούχοι της αυτοκρατορίας, αλλά και κληρικοί και μοναχοί και πολλοί απλοί Χριστιανοί. Τον 14ο αιώνα ο Νικηφόρος Κάλλιστος γράφοντας για το αγίασμα της Πηγής, παραθέτει έναν κατάλογο 63 θαυμάτων.

          Η εικόνα της Παναγίας της Ζωοδόχου Πηγής παρουσιάζει την Παναγία μέσα σε ένα συντριβάνι από το οποίο χύνεται άφθονο νερό, να βαστάει στην αγκαλιά της τον Χριστό που ευλογεί. Δύο άγγελοι την στεφανώνουν κρατώντας ειλητάριο που γράφει: «Χαίρε ότι υπάρχεις βασιλέως καθέδρα, χαίρε ότι βαστάζεις τον Βαστάζοντα πάντα».

Κι άλλοι που θεραπεύθηκαν θαυματουργικά στη Ζωοδόχο Πηγή.

          Θεραπεύτηκε κάποια Γλυκερία ονόματι, συγγενής της αυτοκράτειρας Θεοδώρας, συζύγου του Ιουστινιανού, ωσαύτως κάποια Ευδοκία, αδελφή του Αυτοκράτορος Μαυρικίου, επίσης η αυτοκράτειρα Ειρήνη. Αυτή από ευγνωμοσύνη έβαλε και ξαναζωγράφησαν τις Εικόνες της Θεοτόκου και του Σωτήρος, τις οποίες είχαν καταστρέψει προηγουμένως οι Εικονομάχοι Βασιλείς. Η αυτοκράτειρα Θεοδώρα προσέφερε χρυσά ιερά σκεύη, γιατί η Παναγία θεράπευσε εκεί την κόρη της από «ατάκτους» πυρετούς.

          Σήμερα στην αυλή της Ζωοδόχου Πηγής βρίσκονται οι τάφοι των Οικουμενικών Πατριαρχών. Το δε αγίασμα βρίσκεται στον υπόγειο Ναό και αποτελείται από μαρμαρόκτιστη πηγή, το νερό της οποίας θεωρείται αγιασμένο. Απ’ κει διαδόθηκε ο τύπος της Παναγίας Ζωοδόχου Πηγής σε όλο τον ορθόδοξο κόσμο. Είναι αξιοσημείωτο ότι ψηφιδωτή παράσταση της εικόνας σώζεται στον εσωνάρθηκα της Μονής της Χώρας.

          Σε ανάμνηση των εγκαινίων του Ναού από τον Αυτοκράτορα Λέοντα η Εκκλησία καθιέρωσε την κατ΄ έτος εορτή της Ζωοδόχου Πηγής, την Παρασκευή της Διακαινησίμου Εβδομάδας.

          Ο Ναός αυτός έμεινε γνωστός στην ιστορία ως το αγίασμα του «Μπαλουκλί». «Μπαλούκ» στα τουρκικά σημαίνει ψάρι και η παράδοση μας λέει πως εκεί δίπλα στο αγίασμα, στις 23 Μαΐου 1453 μ.Χ. ένας καλόγερος τηγάνιζε ψάρια, όταν κάποιος του έφερε την είδηση πως πήραν την Πόλη οι Τούρκοι. Ο καλόγερος απάντησε πως μόνο αν τα ψάρια που τηγάνιζε έφευγαν απ΄ το τηγάνι και έπεφταν μέσα στο αγίασμα θα πίστευε ότι έγινε κάτι τέτοιο. Και πραγματικά τα ψάρια ζωντάνεψαν και έπεσαν μέσα στην πηγή του αγιάσματος.

          Μέχρι σήμερα δε, μέσα στην δεξαμενή της Ζωοδόχου Πηγής διατηρούνται επτά ψάρια και μάλιστα σαν να είναι μισοτηγανισμένα απ΄ την μια πλευρά.

πηγή κειμένου και φωτογραφιών

εικόνα

Σαν σήμερα φεύγει ο Γεώργιος Καραϊσκάκης

Ο Γεώργιος Καραισκάκης με άλογο τρέχει στην Ακρόπολη

έργο του Γεώργιου Μαργαρίτη (1844)

Σαν σήμερα φεύγει ο Γεώργιος Καραϊσκάκης
(άφησε την τελευταία του πνοή στις 4 το πρωί της 23ης Απριλίου 1827

Ο Γεώργιος Καραϊσκάκης γεννήθηκε το 1782,στο Μαυρομάτι Καρδίτσας και ήταν καρπός της σχέσης του αρματολού Δημήτρη Καραΐσκου και της μοναχής Ζωής Ντιμισκή, αδελφής του κλέφτη Κώστα Ντιμισκή και εξαδέλφης του οπλαρχηγού Γώγου Μπακόλα. Μεγάλωσε με τους θετούς γονείς του, μία οικογένεια Σαρακατσάνων, αφού η μητέρα του τον εγκατέλειψε μη αντέχοντας τον διασυρμό μιας παράνομης σχέσης και πέθανε όταν ήταν οκτώ ετών. Από τη μητέρα του, ο «γιος της καλογριάς» κληρονόμησε τον ανυπότακτο χαρακτήρα του και την παροιμιώδη βωμολοχία του.Τρία χρόνια αργότερα πέφτει στα χέρια του Αλή Πασά, ο οποίος εκτιμώντας τον ισχυρό του χαρακτήρα τον προσλαμβάνει στη σωματοφυλακή του. Στην Αυλή των Ιωαννίνων όχι μόνο έμαθε τη στρατιωτική τέχνη, αλλά και στοιχειώδη γράμματα, γραφή και ανάγνωση. Τον Μάρτιο του 1798 ακολουθεί τον Αλή Πασά στην εκστρατεία του κατά του Πασά του Βιδινίου Πασβάνογλου κι έρχεται σε μυστικές διαπραγματεύσεις μαζί του. Περί το 1804 εγκαταλείπει τον Αλή Πασά κι ενώνεται με το σώμα του περίφημου κλέφτη Κατσαντώνη. Συμμετέχει και διακρίνεται σε πολλές μάχες κατά του πρώην αφεντικού του και γίνεται το πρωτοπαλίκαρο του Κατσαντώνη. Την άνοιξη του 1807 ο Κατσαντώνης δέχεται να βοηθήσει τη ρωσοκρατούμενη Λευκάδα, που αντιμετώπιζε τον κίνδυνο επίθεσης από τον Αλή Πασά. Εκεί, ο Καραϊσκάκης γνωρίζεται με άλλους οπλαρχηγούς και συναντά τον Ιωάννη Καποδίστρια. Μετά την κατάληψη της Λευκάδας από του Γάλλους, τον Ιούλιο του 1807, ο Καραϊσκάκης επιστρέφει στ' Άγραφα με τους άνδρες τού Κατσαντώνη. Τον Αύγουστο του 1807 ο Κατσαντώνης συλλαμβάνεται από τον Αλή Πασά και θανατώνεται. Την αρχηγία της ομάδας αναλαμβάνει ο αδελφό του Λεπενιώτης και μαζί του ο Καραϊσκάκης συνεχίζει τη δράση του ως κλέφτης. Το 1809 εντάσσεται στα ελληνικά τάγματα που είχαν συστήσει οι Βρετανοί υπό τον Ριχάρδο Τσορτς, με σκοπό να εκτοπίσουν τους Γάλλους από τα Επτάνησα. Το 1812 μετά τη διάλυση της ομάδας Λεπενιώτη από τον Αλή Πασά δηλώνει υποταγή και επιστρέφει στα Γιάννινα. Την περίοδο αυτή έγινε και ο γάμος του με την Γκόλφω Ψαρογιαννοπούλου, με την οποία απέκτησε δύο κόρες κι ένα γιο, τον στρατιωτικό και πολιτικό Σπυρίδωνα Καραϊσκάκη (1826-1898). Περί τα μέσα του 1820, όταν ο Αλή Πασάς κηρύχθηκε αποστάτης από τον Σουλτάνο, ο Καραϊσκάκης τον βοήθησε αρχικά, αλλά όταν διαπίστωσε το μάταιο του αγώνα τον εγκατέλειψε με τον Ανδρούτσο και άλλους Έλληνες και δήλωσε υποταγή στο Σουλτάνο.Τον Ιανουάριο του 1821 συμμετείχε στη σύσκεψη της Λευκάδας, στην οποία αποφασίστηκε η προετοιμασία της εξέγερσης στη Στερεά Ελλάδα. Τον Απρίλιο του 1821 αποτυγχάνει να ξεσηκώσει τους Ακαρνάνες και καταφεύγει στα χωριά των Τζουμέρκων. Τον Μάιο οργανώνει στρατόπεδο με άλλους οπλαρχηγούς της Δυτικής Στερεάς στο Πέτα της Άρτας. Συμμετέχει στις μάχες κατά των Τούρκων στο Κομπότι (30 Μαΐου και 8 Ιουνίου), αλλά τραυματίζεται και αποσύρεται για θεραπεία. Τον Σεπτέμβριο μαζί με άλλους οπλαρχηγούς καταλαμβάνει την Άρτα, σε σύμπραξη με τους Αρβανίτες. Το 1822 εμπλέκεται σε διαμάχη με τον κλεφτοκαπετάνιο Γιαννάκη Ράγκο (1790-1870), εκλεκτό του Αλέξανδρου Μαυροκορδάτου, για το αρματολίκι των Αγράφων. Από τότε χρονολογείται και η διένεξή του με τον φαναριώτη πολιτικό. Στις 15 Ιανουαρίου του 1823, ο Καραϊσκάκης σημειώνει την πρώτη του μεγάλη νίκη κατά των Τούρκων στη Μάχη του Σοβολάκου. Στα μέσα του 1823 προάγεται σε στρατηγό, αλλά η κατάσταση της υγείας του επιδεινώνεται από τη φυματίωση και καταφεύγει για ανάπαυση στο μοναστήρι του Προυσού.Κατά τη διάρκεια του πρώτου εμφυλίου πολέμου, ο Μαυροκορδάτος τον κατηγορεί για πράξη εσχάτης προδοσίας και τον σύρει σε δίκη στο Αιτωλικό (1 Απριλίου 1824). Παρότι διαπιστώνεται η ανακρίβεια των κατηγοριών, ο Καραϊσκάκης θα αποστερηθεί όλων των αξιωμάτων του και θα αναγκασθεί να καταφύγει στο Καρπενήσι. Στα μέσα του 1824 μεταβαίνει στο Ναύπλιο, έδρα της κυβέρνησης, με σκοπό να αποδείξει την αθωότητά του. Τον Δεκέμβριο του 1824 συμμετέχει στο ρουμελιώτικο σώμα που εκστράτευσε στην Πελοπόννησο, με σκοπό να βοηθήσει τους «κυβερνητικούς» στη διαμάχη τους με τους «αντικυβερνητικούς» (δεύτερος εμφύλιος πόλεμος). Ο Καραϊσκάκης θα λάβει μέρος στο πλιάτσικο στην περιοχή των Καλαβρύτων, που αποτελεί μία από τις ατυχέστερες στιγμές του ήρωα στην επανάσταση του ‘21. Στις 7 Απριλίου του 1825 συμμετέχει χωρίς ηγετικό ρόλο στη μάχη στο Κρεμμύδι, όπου οι Έλληνες αντιμετώπισαν για πρώτη φορά το στρατό του Ιμπραήμ και ηττήθηκαν κατά κράτος. Η επανάσταση κινδυνεύει και η κυβέρνηση αποφασίζει να στείλει τον Καραϊσκάκη στη Στερεά Ελλάδα, για να αναζωπυρώσει τις επιχειρήσεις κατά των Τούρκων. Τον Μάιο του 1825 φθάνει στο Δίστομο και αποτρέπει την κατάληψη του χωριού από τους Τούρκους της Άμφισσας. Στη συνέχεια προσπαθεί να βοηθήσει τους πολιορκημένους του Μεσολογγίου με κινήσεις αντιπερισπασμού, χωρίς μεγάλη επιτυχία. Μετά την πτώση του Μεσολογγίου και την καταστολή της επανάστασης στη Δυτική Στερεά Ελλάδα, ο Καραϊσκάκης θα μεταβεί στο Ναύπλιο και θα ζητήσει από την κυβέρνηση οικονομική ενίσχυση για να απελευθερώσει τη Στερεά Ελλάδα.Τον Ιούλιο του 1826 διορίζεται αρχιστράτηγος της Ρούμελης, με πλήρη δικαιοδοσία. Η πρώτη του ενέργεια ήταν να ανακουφίσει τους πολιορκημένους της Ακρόπολης της Αθήνας. Στις 6 Αυγούστου νικά τους Τούρκους στο Χαϊδάρι και θα επαναλάβει τη νίκη του δύο ημέρες αργότερα. Παρότι σοβαρά άρρωστος, θα επιχειρήσει εκστρατεία προς τη Δόμβραινα τον Οκτώβριο για να αποκόψει τον ανεφοδιασμό του Κιουταχή που πολιορκούσε την Ακρόπολη. Θα εκκαθαρίσει την περιοχή και στις 24 Νοεμβρίου του 1826 θα σημειώσει μεγαλειώδη νίκη επί των Τούρκων στην Αράχωβα, σε μία πολυήμερη μάχη, που θα αναδείξει τις στρατηγικές του ικανότητες. Για τους κατακτητές ήταν η δεύτερη μεγάλη καταστροφή μετά τα Δερβενάκια. Μετά τη διασφάλιση της κεντρικής Στερεάς Ελλάδας επιστρέφει στην Αττική για να αντιμετωπίσει τον Κιουταχή, που συνεχίζει την πολιορκία της Ακρόπολης (28 Φεβρουαρίου 1827). Θα σημειώσει δύο σπουδαίες νίκες, στο Κερατσίνι (4 Μαρτίου) και στο μοναστήρι του Αγίου Σπυρίδωνα (13 Απριλίου).Στις 21 Απριλίου του 1827 οι ελληνικές δυνάμεις είχαν στρατοπεδεύσει στο Φάληρο για να αντιμετωπίσουν σε μία ακόμη μάχη τον Κιουταχή. Την αρχιστρατηγία είχαν αναλάβει οι Άγγλοι φιλέλληνες Ριχάρδος Τσορτς και ο Τόμας Κόχραν, με απόφαση της Γ’ Εθνοσυνέλευσης της Τροιζήνας. Ο Καραϊσκάκης είχε διαφωνήσει με το σχέδιο της κατά μέτωπον επίθεσης και είχε αποσυρθεί στη σκηνή του άρρωστος. Την επομένη κάποιοι Έλληνες στρατιώτες επιτέθηκαν χωρίς διαταγή κατά του στρατοπέδου του Κιουταχή. Για να μη γενικευθεί η σύγκρουση, ο Καραϊσκάκης βγήκε από τη σκηνή του και κατευθύνθηκε έφιππος προς το σημείο της συμπλοκής γύρω στις 4 το απόγευμα. Μία σφαίρα, όμως, τον βρήκε στο υπογάστριο και τον τραυμάτισε σοβαρά. Παρά τις προσπάθειες των γιατρών, ο Καραϊσκάκης άφησε την τελευταία του πνοή στις 4 το πρωί της 23ης Απριλίου 1827, ανήμερα της ονομαστικής του εορτής. Έχει διατυπωθεί η άποψη ότι ο θάνατος του Καραϊσκάκη οφειλόταν σε δολοφονική ενέργεια είτε με υποκίνηση των Άγγλων, που ήθελαν τον περιορισμό της Επανάστασης στην Πελοπόννησο, είτε του μεγάλου αντιπάλου του Αλέξανδρου Μαυροκορδάτου. Την επομένη, οι Έλληνες με πεσμένο ηθικό και κακή στρατηγική, υπέστησαν συντριπτική ήττα στη Μάχη του Αναλάτου από τον Κιουταχή, ο οποίος πολύ γρήγορα κατέστειλε την επανάσταση στη Στερεά Ελλάδα.Το έθνος θρήνησε το χαμό του ήρωα. Και δικαίως, διότι η απώλειά του υπήρξε ανεπανόρθωτη. Ο Καραϊσκάκης ήταν αδύνατος, φιλάσθενος (έπασχε από φυματίωση), μέτριος το ανάστημα, ιδιαίτερα νευρικός, οξύθυμος, βωμολόχος και υβριστής. Αλλά είχε χαλύβδινη θέληση, δύναμη σκέψης και κριτικής και ιδιαίτερη ικανότητα στην ταχύτατη λήψη αποφάσεων και εκτέλεση αυτών. Με μία λέξη, ήταν ηγέτης. Άλλο ζήτημα αν, όπως έλεγε ο ίδιος, ο χαρακτήρας του τον έκανε να είναι άλλοτε άγγελος και άλλοτε διάβολος. 
και ένα τραγούδι για τον ήρωα:

Έτσι μου είπαν να σας τα πω

Τραγούδι από την ταινία "ΟΙ ΙΠΠΕΙΣ ΤΗΣ ΠΥΛΟΥ" σε στίχους και μουσική Νίκου Καλογερόπουλου. Ερμηνεύει ο Βασίλης Παπακωνσταντίνου.

πίνακας

στίχοι τραγουδιού

Η Ανάσταση του Κυρίου ημών Ιησού Χριστού

ΤΗ ΑΓΙΑ ΚΑΙ ΜΕΓΑΛΗ ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΟΥ ΠΑΣΧΑ 

19 ΑΠΡΙΛΙΟΥ 2020 

Ανάσταση, Ιερά Μητρόπολις Σερβίων & Κοζάνης

Η Ανάστασις του Κυρίου ημών Ιησού Χριστού

Εἰς τόν Ὄρθρον 

Τὸ Β΄ Ἑωθινόν Εὐαγγέλιον  

Ἐκ τοῦ κατὰ Μάρκον  Κεφ. 16:1-8   

Διαγενομένου τοῦ Σαββάτου, Μαρία ἡ Μαγδαληνὴ, καὶ Μαρία ἡ τοῦ ᾿Ιακώβου καὶ Σαλώμη, ἠγόρασαν ἀρώματα, ἵνα ἐλθοῦσαι ἀλείψωσιν τὸν᾿Ιησοῦν. Καὶ λίαν πρωῒ τῆς μιᾶς Σαββάτων ἔρχονται ἐπὶ τὸ μνημεῖον, ἀνατείλαντος τοῦ ἡλίου. Καὶ ἔλεγον πρὸς ἑαυτάς· τίς ἀποκυλίσει ἡμῖν τὸν λίθον ἐκ τῆς θύρας τοῦ μνημείου;  Καὶ ἀναβλέψασαι, θεωροῦσιν, ὅτι ἀποκεκύλισται ὁ λίθος· ἦν γὰρ μέγας σφόδρα.  Καὶ εἰσελθοῦσαι εἰς τὸ μνημεῖον, εἶδον νεανίσκον καθήμενον ἐν τοῖς δεξιοῖς, περιβεβλημένον στολὴν λευκήν, καὶ ἐξεθαμβήθησαν. Ὁ δὲ λέγει αὐταῖς· Μὴ ἐκθαμβεῖσθε· ᾿Ιησοῦν ζητεῖτε τὸν Ναζαρηνὸν τὸν ἐσταυρωμένον· ἠγέρθη, οὐκ ἔστιν ὧδε· ἴδε, ὁ τόπος ὅπου ἔθηκαν αὐτόν.  Ἀλλ᾿ ὑπάγετε,  εἴπατε τοῖς Μαθηταῖς αὐτοῦ καὶ τῷ Πέτρῳ, ὅτι προάγει ὑμᾶς εἰς τὴν Γαλιλαίαν· ἐκεῖ αὐτὸν ὄψεσθε, καθὼς εἶπεν ὑμῖν. Καὶ ἐξελθοῦσαι ταχύ, ἔφυγον ἀπὸ τοῦ μνημείου· εἶχε δὲ αὐτὰς τρόμος καὶ ἔκστασις· καὶ οὐδενὶ οὐδὲν εἶπον· ἐφοβοῦντο γάρ.

πηγή

εικόνα

Κατάληψη της Λάρισας από τους Γερμανούς

Κατάληψη της Λάρισας από τους Γερμανούς 

Μ.Παρασκευή 19 Απριλίου 1941

18 Απριλίου 1941. Η βομβαρδισμένη Λάρισα.
Η φωτογραφία πάρθηκε από Νεοζηλανδική φάλαγγα καθώς περνούσε μέσα από την πόλη. NATLIB.GOVT.NZ

Λάρισα 1941 αεροφωτογραφία (Παρατηρήστε την γκρεμισμένη γέφυρα κάτω αριστερά) (ΙΩΑΝΝΗΣ ΠΑΛΑΣΚΑΣ)

2-3 Μαρτίου 1941. Ιταλικό JU 87  Picchiatello πάνω από την Λάρισα κατά την διάρκεια αεροπορικής επιδρομής. (ΙΩΑΝΝΗΣ ΠΑΛΑΣΚΑΣ )

Μια σειρά από επίκαιρες φωτογραφίες από την αποφράδα εκείνη ημέρα Πρέπει να σημειώσουμε ότι ο καλά οργανωμένος στρατός του Γ’ Ράϊχ διέθετε και υπηρεσία αντικατασκοπίας στην οποία υπαγόταν και η φωτογραφική υπηρεσία. Φωτογράφοι παρακολουθούσαν από κοντά την πορεία των στρατευμάτων και κατέγραφαν την παρουσία τους στις καταλαμβανόμενες χώρες...

17 Απριλίου 1941, Γερμανικά άρματα μάχης διασχίζουν τον Πηνειό, στην Κοιλάδα των Τεμπών, με κατεύθυνση προς τη Λάρισα, (ΙΩΑΝΝΗΣ ΠΑΛΑΣΚΑΣ)

1941 Απρίλιος Γερμανοί στην έξοδο της κοιλάδας των Τεμπών με κατεύθυνση προς τη Λάρισα. (ΙΩΑΝΝΗΣ ΠΑΛΑΣΚΑΣ)

1941 Απρίλιος. Γερμανικά Panzer αναπτύσονται στην Θεσσαλική πεδιάδα. -Franz Peter Weixler. (ΙΩΑΝΝΗΣ ΠΑΛΑΣΚΑΣ)

1941 Απρίλιος. Γερμανική φάλαγγα και στρατιώτες σταματημένη έξω από την Λάρισα. (Franz Peter Weixler). (ΙΩΑΝΝΗΣ ΠΑΛΑΣΚΑΣ)

17 Απριλίου 1941, Λάρισα, Φάλαγγα του 1ου Αυστραλιανού σώματος αγγελιοφόρων.

Όλη την Μεγάλη Εβδομάδα τα γερμανικά αεροπλάνα βομβάρδιζαν ανελέητα την πόλη. 

1941. Γερμανικά JU 87 κατά την διάρκεια αεροπορικής επιδρομής. (ΙΩΑΝΝΗΣ ΠΑΛΑΣΚΑΣ)

Larissa seen by a Picchiatello  in flight before the bombing in the spring of 1941 (Φωτοθήκη Λάρισας)

Ήταν Μ. Παρασκευή 19 Απριλίου όταν μπήκε ο στρατός τους στη Λάρισα και βρήκαν μια πόλη άδεια[1]. Φρόντισαν γι’ αυτό οι προηγηθέντες ιταλικοί βομβαρδισμοί, ο μεγάλος σεισμός της 1ης Μαρτίου και οι γερμανικοί βομβαρδισμοί.

1941 Απρίλιος, Γερμανικά βομβαρδιστικά Dornier Do 17 πετώντας πάνω από την Λάρισα. (ΙΩΑΝΝΗΣ ΠΑΛΑΣΚΑΣ)

1941 Λάρισα μετά από βομβαρδισμό των Γερμανών ! (ΙΩΑΝΝΗΣ ΠΑΛΑΣΚΑΣ)

Τίποτε δεν μπορούσε να κρατήσει τους πανικόβλητους κατοίκους, οι οποίοι έφευγαν ομαδικά και ζητούσαν καταφύγιο στους γύρω οικισμούς. Οι γυναίκες και τα παιδιά ήταν οι πρώτοι κάτοικοι που εγκατέλειψαν την πόλη για να προστατευθούν. Τον κύριο όγκο των Λαρισαίων δέχθηκε η Αγιά και κατά δεύτερο λόγο το Συκούριο, η Ραψάνη, οι Γόννοι, τα Αμπελάκια και άλλοι μικρότεροι οικισμοί, γιατί πρόσφεραν μεγαλύτερη ασφάλεια, καθώς δεν είχαν βομβαρδισθεί και ούτε είχαν θιγεί από τους σεισμούς.

1941 Αεροδρόμιο Λάρισας. Κατεστραμμένα αεροπλάνα πριν την παράδοση της πόλης στους Γερμανούς. μέσα Απριλίου (ΙΩΑΝΝΗΣ ΠΑΛΑΣΚΑΣ)

Ελάχιστοι είχαν το σθένος να παραμείνουν στην πόλη και αυτοί ήταν οι στρατευμένοι, οι δημόσιοι υπάλληλοι, οι έμποροι και οι άλλοι επαγγελματίες, για να δουλέψουν τα καταστήματά τους και κυρίως να τα προστατεύσουν. Με το που άρχισαν όμως οι βομβαρδισμοί της Μεγ. Εβδομάδος, αναλογιζόμενοι και την επικείμενη είσοδο των γερμανικών στρατευμάτων, εγκατέλειψαν και αυτοί τη Λάρισα.

Η γέφυρα, που είχαν ανατινάξει ένα μέρος της Άγγλοι κομάντος, για να επιβραδυνθεί η προέλαση των γερμανικών στρατευμάτων.Original old photo (German occupation). (Φωτοθήκη Λάρισας)

 Στρατιωτικά φορτηγά του Ιατρικού Σώματος της Νέας Ζηλανδίας, 6NZ Fd Amb, οδηγώντας μέσα από έναν δρόμο στη Λάρισα (σημερινή οδός Αλ. Παναγούλη). Λήφθηκε από τον AH Thomas, 18 Απριλίου 1941.

Επιγραφή: Ερχόμενοι από τη Λάρισα. Η πορεία είχε μήκος 49 μίλια με φορτηγά. Ταξιδέψαμε από τον Τύρναβο στο Μώλο υπό συνεχή εναέρια επίθεση μέχρι το βράδυ στις 20:00 NZ Med Corps 67d Amb.( NATLIB.GOVT.NZ)

ΛΑΡΙΣΑ 1941 .awm.gov.au collectionC48373

 Έβλεπε κανείς, όλη την εβδομάδα τα καταστήματα ήταν κλειστά, οι εκκλησίες άδειες και ο κόσμος που κυκλοφορούσε ελάχιστος.

Καταστροφές στη Λάρισα κατά τη διάρκεια της Κατοχής.

Η οδός Αλεξάνδρας (Κύπρου) το 1941 βομβαρδισμένη. Συλλογή Αγγ. Αβδανά

1941 18 Απριλίου, Λάρισα, πίσω ο Όλυμπος (ΙΩΑΝΝΗΣ ΠΑΛΑΣΚΑΣ)

1941 18 Απριλίου, Γερμανικά στρατεύματα διασχίζουν με μια μικρή βάρκα τον Πηνειό ποταμό, κοντά στην Λάρισα. (ΙΩΑΝΝΗΣ ΠΑΛΑΣΚΑΣ)

1941 19-21 Απριλίου, Λάρισα. Οι γερμανοί μέσα στην κατεστραμμένη πόλη . (ΙΩΑΝΝΗΣ ΠΑΛΑΣΚΑΣ)

Ο παλιός δήμαρχος Μιχαήλ Σάπκας γράφει σχετικά για την κατάσταση στην οποία βρήκαν τη Λάρισα όταν έφθασαν οι Γερμανοί: «Κατάστασις τελείως απελπιστική, πείνα, ερείπια, γύμνια και πλήρης ανεργία. Οι Γερμανοί εχαρακτήρισαν την στάσιν της Λαρίσης απέναντί των κατά την είσοδόν των, όλως εχθρικήν.

1941 19 Απριλίου, Λάρισα, γερμανικά τανκς εισέρχονται στην πόλη. Πηγή Θεόδωρος Μεταλληνός (ΙΩΑΝΝΗΣ ΠΑΛΑΣΚΑΣ)

1941 19 Απρ. Γερμανικά τανκς μπαίνουν στη Λάρισα, μετά τον βομβαρδισμό της πόλης (ΙΩΑΝΝΗΣ ΠΑΛΑΣΚΑΣ)

Ανέμενον την ημέραν του Μεγάλου Σαββάτου 20 Απριλίου προ της γεφύρας του Πηνειού ποταμού δι’ όλης σχεδόν της ημέρας επιτροπήν των αρχών ή των κατοίκων, όπως εμφανισθεί προ του Στρατηγείου των προς παράδοσιν της πόλεως και συνεννόησιν δια την είσοδον και εγκατάστασιν των υπηρεσιών των εις την πόλιν και διά τινα στοιχειώδη υποδοχήν αυτών και παροχήν ευκολιών εις την εγκατάστασιν, αλλά ουδείς παρουσιάσθη. 

Γερμανική φάλαγγα εισέρχεται στη Λάρισα, μπροστά από το Γενί τζαμί 19 Απριλίου 1941.Φωτογραφία της Γερμανικής αντικατασκοπείας. Βρίσκεται στο Deutsches Historisches Museum.(Φωτοθήκη Λάρισας) 

1941 , γερμανική φάλαγγα οχημάτων περνάει από την πόλη της Λάρισας -1 (Φωτοθήκη Λάρισας)

1941 , γερμανική φάλαγγα οχημάτων περνάει από την πόλη της Λάρισας -2 (Φωτοθήκη Λάρισας)

O λόφος Ακροπόλεως. Συλλογή Βυρ. Μήτου

1941 Απρ. Γερμανικό άρμα μάχης προσπαθεί να περάσει από την μια κοίτη του Πηνειού (Αλκαζάρ) στην άλλη (Αγ. Αχιλλείου). (ΙΩΑΝΝΗΣ ΠΑΛΑΣΚΑΣ)

Η δυτική πλευρά του Μητροπολιτικού Ναού του Αγίου Αχιλλίου, όπως την αντίκρισαν οι πρώτοι Ιταλοί που έφτασαν στη Λάρισα τον Ιούνιο του 1941. Αρχείο Zamperin

Η Λάρισα ήτο έρημος, πάντες την είχον εγκαταλείψει… Την εν γένει στάσιν της Λαρίσης εχαρακτήρισαν εχθρικήν ως σαμποτάζ και δια τούτο ουδόλως ενδιαφέρθησαν δια την ασφάλειαν, την τάξιν και την διαφύλαξιν της πόλεως από τας διαρπαγάς και λεηλασίας υπό των αλητών, κλεπτών και τυχοδιωκτών και την καταδίωξιν των στοιχείων αυτών. Εθεώντο απαθώς τα γενόμενα»[2].

Τα στρατεύματα της Βέρμαχτ σε δράση. Εκατοντάδες γερμανικά αυτοκίνητα γεμίζουν με ό,τι καλύτερο έχουν τα μαγαζιά και τα σπίτια

Σταθμευμένη φάλαγγα αυτοκινήτων στην οδό Κούμα. Συλλογή Φωτοθήκη Λάρισας

Γερμανική φάλαγγα στην οδό Ολύμπου - φωτ. Συλλογή Βύρωνα Μήτου

Οδός Μεγ. Αλεξάνδρου, στο τμήμα των σημερινών οδών Κύπρου και Κούμα . Συλλογή Βυρ. Μήτου

1941 19-21 Απριλίου, Λάρισα , μεταφορικό όχημα 8 τ., τύπου, Sd.Kfz 7 (ΙΩΑΝΝΗΣ ΠΑΛΑΣΚΑΣ)

1941 Λάρισα. Οι γερμανοί μέσα στην κατεστραμμένη πόλη -1. (ΙΩΑΝΝΗΣ ΠΑΛΑΣΚΑΣ)

1941 Λάρισα. Οι γερμανοί μέσα στην κατεστραμμένη πόλη -2. (ΙΩΑΝΝΗΣ ΠΑΛΑΣΚΑΣ)

Χρειάστηκε να περάσει ένας μήνας περίπου για να αρχίζουν να επιστρέφουν σιγά-σιγά κυρίως οι δημόσιοι υπάλληλοι και οι επαγγελματίες που διέθεταν καταστήματα, πολλοί από τους οποίους τα βρήκαν λεηλατημένα. 

H ελληνική αντιπροσωπεία προσέρχεται για την υπογραφή του πρωτοκόλλου παραδόσεως της Στρατιάς Ηπείρου-Μακεδονίας. Ο υποστράτηγος Γεώργιος Τσολάκογλου, ο υπασπιστής του συνταγματάρχης Αθανάσιος Χρυσοχόου και ο διοικητής της επίλεκτης Μονάδας των SS, Ζεπ Ντίτριχ, έξω από το κτίριο Μουσών στην Λάρισα, στις 21 Απριλίου 1941.  (ΙΩΑΝΝΗΣ ΠΑΛΑΣΚΑΣ)

21 Απριλίου 1941. Ο Ζεπ Ντίτριχ (διοικητής της Σωματοφυλακής SS Αδόλφος Χίτλερ - LSSAD) και η ελληνική αντιπροσωπεία, στο αεροδρόμιο της Λάρισας (Past in Color)

1941 26 Απριλίου, Συγκέντρωση μεταφορικών αεροσκαφών Ju 52 στη Λάρισα για τη μεταφορά αλεξιπτωτιστών στον Ισθμό προς κατάληψή του. (ΙΩΑΝΝΗΣ ΠΑΛΑΣΚΑΣ)

Επισκευή γερμανικού αεροσκάφους junker – 87 στο αεροδρόμιο της Λάρισας. Αρχείο Zamperin

Όταν πλέον οι Γερμανοί εδραιώθηκαν στην Ελλάδα, έφθασαν μετά από λίγο και οι Ιταλοί του Μουσολίνι, οι οποίοι εγκαταστάθηκαν σαν κατοχική δύναμη στην πόλη μας.

Oμάδα Γερμανών στρατιωτών φωτογραφίζεται στην βόρεια πλευρά της Κεντρικής Πλατείας της Λάρισας. Πίσω το κατεστραμμένο ξενοδοχείο «Το Στέμμα». Συλλογή Βυρ. Μήτου

1941 10 Ιουλίου, Λάρισα, κατεστραμμένα σπίτια από βομβιστικές επιθέσεις, φωτογράφος Guido Barilli 1893-1968. (ΙΩΑΝΝΗΣ ΠΑΛΑΣΚΑΣ)

1941 10 Ιουλίου, Λάρισα, κατεστραμμένο τζαμί από βομβαρδισμούς, φωτογράφος Guido Barilli 1893-1968. (ΙΩΑΝΝΗΣ ΠΑΛΑΣΚΑΣ)

1941 10 Ιουλίου, Λάρισα, κτίρια που καταστράφηκαν από βομβιστικές επιθέσεις, φωτογράφος Guido Barilli 1893-1968. (ΙΩΑΝΝΗΣ ΠΑΛΑΣΚΑΣ)

1941 Ιούλιος, Λάρισα (ΙΩΑΝΝΗΣ ΠΑΛΑΣΚΑΣ)

1941 24 Ιουν. Λάρισα . Γερμανοί περνάνε βοηθητική γέφυρα (ΙΩΑΝΝΗΣ ΠΑΛΑΣΚΑΣ)

-------------------------------------

[1]Γράφει κάποιος χρονογράφος της εποχής :«Έρημον κατοίκων εύρον οι εχθροί την πόλιν και επεδόθησαν εις όργιον λεηλασίας. Κυριολεκτικώς εσκύλευσαν την νεκράν Λάρισαν».Ήταν ευτύχημα το ότι ένα μεγάλο μέρος του πληθυσμού της Λάρισας είχε εγκαταλείψει την πόλη από τις πρώτες ακόμα ημέρες του πολέμου. Το γεγονός αυτό έσωσε πολλούς από τον φοβερό σεισμό.

[2]. Σάπκας Μιχαήλ, Πεπραγμένα του εν Λαρίση τμήματος του Ελληνικού Ερυθρού Σταυρού, από της ιδρύσεώς του κατά το 1922, μέχρι της 30ης Ιουνίου 1955, Εν Λαρίση (30 Ιουνίου 1955) σελ. 18-19.

ΠΗΓΕΣ

• Κείμενο από δημοσίευμα στις 24 Απριλίου 2016 στην εφημερίδα ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ Λάρισας του μέλους της Φωτοθήκης κ. Nikolaos Papatheodorou. Διαβάστε το ολόκληρο εδώ

• Φωτογραφίες από διάφορες πηγές: ΙΩΑΝΝΗΣ ΠΑΛΑΣΚΑΣ σε Άσπρο - Μαύρο εδώ,  NATIONAL LIBRARY OF NEW ZEALAND εδώ, AUSTRALIAN WAR MEMORIAL εδώ, Συλλογή φωτογραφιών PIERLUIGI ZAMPERIN εδώ, Φωτογραφική συλλογή ΒΥΡΩΝΑ ΜΗΤΡΟΥ εδώ, ΦΩΤΟΘΗΚΗ ΛΑΡΙΣΑΣ εδώ, PAST IN COLOR Χρώμα στο Παρελθόν εδώ