Κυριακή 1 Μαΐου 2022

Η ιστορική Πρωτομαγιά της ΑΕΛ

H Λάρισα κατακτά το πρωτάθλημα το 1988

Ημέρα ορόσημο η 1η Μαΐου για την ποδοσφαιρική Λάρισα, καθώς σήμερα συμπληρώνονται 34 χρόνια από τη κατάκτηση του πρωταθλήματος από την ΑΕΛ το 1988.

Ήταν 1η Μαΐου 1988 όταν ο αείμνηστος, Γιώργος Μητσιμπόνας, πέτυχε το γκολ στο «Αλκαζάρ», στο 87ο λεπτό με αντίπαλο τον Ηρακλή και έδωσε το πρωτάθλημα στη Λάρισα. Τότε έσπασε το καταστημένο και έγινε η πρώτη επαρχιακή ομάδα που κατακτούσε πρωτάθλημα Ελλάδας!

Η ενδεκάδα της ΑΕΛ, όπως παρατάχθηκε στην πρεμιέρα του πρωταθλήματος: (όρθιοι) 4.Γιώργος Μητσιμπόνας 2.Γιώργος Αγορογιάννης 3.Κώστας Κολομητρούσης 7.Γιάννης Αλεξούλης 5.Γιάννης Γκαλίτσιος 1.Χρήστος Μιχαήλ (καθιστοί) 8.Σάκης Τσιώλης 6.Θοδωρής Βουτυρίτσας 10.Βασίλης Καραπιάλης 11.Γιάννης Βαλαώρας 9.Μιχάλης Ζιώγας

Το 1988 η Λάρισα ήταν μια ομάδα-μοντέλο. Είχε χτιστεί με επιμονή και υπομονή πάνω στα ταλέντα που τότε έβγαζε εν αφθονία ο θεσσαλικός κάμπος. Οι μόνοι μη Θεσσαλοί που είχε στο ρόστερ της η ΑΕΛ ήταν ο Σερραίος τερματοφύλακας Χρήστος Μιχαήλ, ο Καμερουνέζος Μουλάμπα Κανιέμπα και ο Βούλγαρος Γκιόργκι Τσίγκοφ. Όταν την εποχή εκείνη οι λεγόμενες μεγάλες ομάδες της Αθήνας αναζητούσαν τους αστέρες τους στα πέρατα της γης, η Λάρισα είχε στη δύναμή της παίκτες με το ταλέντο και την αγάπη για τη φανέλα όπως οι Βαλαώρας, Καραπιάλης, Ζιώγας, Κυριλλίδης, Αγορογιάννης, Κολομητρούσης, Γκαλίτσιος, Μητσιμπόνας, Βουτυρίτσας, Τσιώλης, Αλεξούλης, Αθανασίου… Επιπλέον διέθετε έναν εξαιρετικό προπονητή τον κ. Γιάτσεκ Γκμοχ ο οποίος το 1978 είχε οδηγήσει την Εθνική Πολωνίας στο Μουντιάλ της Αργεντινής και μετανάστευσε στην Ελλάδα με πρωτοποριακές ιδέες στο κεφάλι του. Σε εκείνο το ματς με τον Ηρακλή ο Γκμοχ δεν πανηγύρισε με τους παίκτες καθώς ήδη είχε ήδη συμφωνήσει με τον Ολυμπιακό του Κοσκωτά και πριν το τελευταίο ματς με τον ΠΑΟΚ στην Τούμπα απολύθηκε.

Πρώτος σκόρερ της ομάδας αναδείχτηκε ο Μιχάλης Ζιώγας με 16 γκολ, όμως πρώτος σκόρερ του πρωταθλήματος ήταν ο Χένρικ Νίλσεν, ο Δανός της ΑΕΚ, με 21. Ο Ζιώγας είχε τις περισσότερες συμμετοχές (30), μαζί με τον Βασίλη Καραπιάλη, αφού δεν έχασαν κανένα ματς. Η Λάρισα έπαιξε επί της ουσίας 15 χρόνια νωρίτερα από τις άλλες ελληνικές ομάδες τον ρόμβο στη μεσαία γραμμή με τον Αλεξούλη σε ρόλο αμυντικού χαφ, τους Βουτυρίτσα, Τσιώλη να ανεβοκατεβαίνουν τις δύο πλευρές και επιτελικό μέσο τον Καραπιάλη.

Η ΑΕΛ λίγο έλειψε να κάνει και το νταμπλ εκείνη τη χρονιά. Στο Κύπελλο έφτασε στα ημιτελικά, αλλά αποκλείστηκε από τον Παναθηναϊκό, τελικό νικητή στο θεσμό. Οι δύο ομάδες ήρθαν αντιμέτωπες και στις 24/8/88 για το Σούπερ Καπ, με τον Παναθηναϊκό να επικρατεί στο ματς αυτό, που όμως έγινε στην Αθήνα (ΟΑΚΑ).

Ντοπέ ο Τσίγκοφ!

Παραλίγο να χάσει πάντως στα χαρτιά τον τίτλο που δίκαια κατέκτησε στους αγωνιστικούς χώρους. Ο Τσίγκοφ βρέθηκε θετικός σε απαγορευμένη ουσία και η τότε αθλητική νομοθεσία προέβλεπε μηδενισμό της υπαίτιας ομάδας. Τι είχε συμβεί: Στις 27 Δεκεμβρίου 1987 η Λάρισα υποδέχτηκε και νίκησε 2-1 τον Παναθηναϊκό στο πλαίσιο της 12ης αγωνιστικής. Ο Τσίγκοφ που είχε δει τον αγώνα από τον πάγκο, κληρώθηκε να περάσει από αντιντόπινγκ έλεγχο ο οποίος έδειξε χρήση της απαγορευμένης ουσίας κοδείνη. Στις 16 Μαρτίου και ενώ απέμεναν 7 αγωνιστικές για τη λήξη του πρωταθλήματος, ο αθλητικός δικαστής αποφάσισε να μηδενίσει τη Λάρισα η οποία προηγούνταν στο βαθμολογικό πίνακα.

Οι οπαδοί της Λάρισας απέκλεισαν την εθνική οδό, τη σιδηροδρομική γραμμή, έκαψαν λάστιχα και αποχώρησαν μόνο όταν ο τότε υφυπουργός Αθλητισμού κ. Σήφης Βαλυράκης υπό την ανοχή της ΕΠΑΕ και της ΕΠΟ τροποποίησε τον αθλητικό νόμο επιτρέποντας στη Λάρισα να στεφθεί πρωταθλήτρια με διαφορά 3 βαθμών από την ΑΕΚ.

Με την ισοπαλία που απέσπασε την τελευταία αγωνιστική στην Τούμπα από τον ΠΑΟΚ, η Λάρισα τερμάτισε 3 βαθμούς πάνω από τη 2η ΑΕΚ. Ακόμη δηλαδή κι αν είχε ισχύσει η ποινή του μηδενισμού στον αγώνα με τον Παναθηναϊκό και η αφαίρεση των δύο βαθμών της νίκης (αυτό το σύστημα ίσχυε τότε) και η τιμωρία του -1 βαθμού, και πάλι η ΑΕΛ θα ήταν πρωταθλήτρια.

Ενδιαφέροντα στοιχεία για το πρωτάθλημα της Λάρισας το 1988:

– Καμία άλλη επαρχιακή ομάδα δεν είχε κατακτήσει το πρωτάθλημα μέχρι το 1988, ούτε φυσικά το κατέκτησε από εκεί και πέρα. Η Λάρισα είναι η μοναδική εκτός Λεκανοπεδίου και Θεσσαλονίκης που έχει αναδειχθεί πρωταθλήτρια Ελλάδας στην εποχή της Α’ Εθνικής.

Το δυναμικό της ΑΕΛ τότε απαρτιζόταν βασικά από Θεσσαλούς παίκτες και στην πλειοψηφία τους από το νομό Λάρισας. Στο ρόστερ υπήρχε επίσης ένας Σερραίος, ο Χρήστος Μιχαήλ, και δύο ξένοι παίκτες, ο Κανιέμπα και ο Τσίγκοφ.

Η κατάκτηση του τίτλου είχε και την ανάλογη προβολή από τον Τύπο εκείνης της εποχής.

Η ΑΕΛ ξεκίνησε και ουσιαστικά κατέκτησε το πρωτάθλημα με προπονητή τον Γιάτσεκ Γκμοχ. Όμως μία αγωνιστική πριν από το τέλος και καθώς οι φήμες οργίαζαν ότι ο Πολωνός τεχνικός έχει συμφωνήσει με τον Ολυμπιακό του Γιώργου Κοσκωτά, ο Γκμοχ απολύθηκε.

Λέγεται πως ο Γκμοχ έμαθε από την τηλεόραση την απόλυσή του από την ΑΕΛ το ίδιο βράδυ που οι Λαρισαίοι γλεντούσαν την κατάκτηση του τίτλου. Στο τελευταίο ματς με τον ΠΑΟΚ στον πάγκο κάθισε ο βοηθός του, Οράσιο Μοράλες, που σήκωσε το τρόπαιο από πλευράς τεχνικής ηγεσίας.

Η Λάρισα ουσιαστικά έπαιξε σχεδόν μιάμιση δεκαετία νωρίτερα το ρόμβο στο κέντρο, με τον Αλεξούλη αμυντικό χαφ, τους Βουτυρίτσα και Τσιώλη στις δύο πλευρές με αμυντικά αλλά και επιθετικά καθήκοντα και τον Καραπιάλη ως επιτελικό μέσο.

Από την ΑΕΛ το καλοκαίρι είχε αποχωρήσει για τα Τρίκαλα ο επί σειρά ετών αρχηγός της ομάδας Παραφέστας. Κάτι ανάλογο είχε γίνει και με το δεύτερο και τελευταίο τίτλο του ΠΑΟΚ, όταν αμέσως μετά την αποχώρηση του Γιώργου Κούδα από την ενεργό δράση οι Θεσσαλονικείς αναδείχτηκαν πρωταθλητές το 1985.

Ο Πλίτσης ήταν ο τερματοφύλακας που συνέδεσε το όνομά του με τη χρυσή εποχή της ΑΕΛ. Ωστόσο, την περίοδο του πρωταθλήματος είχε αρχίσει πια η αντίστροφη μέτρηση για την αποχώρησή του από τους Θεσσαλούς (για τον Ολυμπιακό και στη συνέχεια τον Ηρακλή) και βασικός γκολκίπερ ήταν ο Χρήστος Μιχαήλ, ο οποίος για χρόνια είχε μείνει στη σκιά του.

Το Δεκέμβρη ο Πλίτσης, ο οποίος είχε παίξει μόνο στο Κύπελλο, μεταγράφηκε στον Ολυμπιακό, ο δε Μιχαήλ έπαιξε τα 29 από τα 30 ματς πρωταθλήματος.

Στο πρωτάθλημα του 1987-88 η Λάρισα ευστόχησε σε όλα τα πέναλτι τα οποία είχε κερδίσει, ενώ η εστία της δεν δέχτηκε κανένα! Τελευταίο πέναλτι ήταν αυτό που εκτέλεσε ο Θανάσης Αναστασιάδης του Ηρακλή και απέκρουσε ο Χρήστος Μιχαήλ τη μέρα που κρίθηκε ο τίτλος, Πρωτομαγιά του ‘88, με το γκολ του Μητσιμπόνα στο ΑΕΛ – Ηρακλής 1-0.

– Η ΑΕΛ ξεκίνησε το πρωτάθλημα με 3 νίκες. Νίκησε εντός Ολυμπιακό και Αρη και εκτός την Παναχαϊκή με 3-1. Αυτό ήταν και ένα από τα αγαπημένα σκορ των «βυσσινί» στον 1ο γύρο, αφού με το ίδιο επικράτησαν κατά του ΟΦΗ την 5η αγωνιστική.

Κατά του Πανσερραϊκού, όμως, το σκορ ήταν μεγαλύτερο κατά ένα γκολ (4-1). Και ήταν αυτό το γκολ του Βασίλη Καραπιάλη το χαϊ λάιτ της χρονιάς. Αν και τραυματίας σε εκείνο το χρονικό διάστημα του αγώνα ο σούπερ σταρ της ΑΕΛ πήρε την μπάλα πίσω από το κέντρο, ξεπέρασε διαδοχικά όσους παίκτες του Πανσερραϊκού βρήκε μπροστά του και τον τερματοφύλακα και μπήκε με την μπάλα στα δίχτυα!

– Ο Γκεόργκι Τσίγκοφ, για τον οποίο λίγο έλειψε να χάσει τον τίτλο η ΑΕΛ, αγωνίστηκε σε 11 ματς (πολλά μάλιστα ως ολιγόλεπτη αλλαγή) και σκόραρε όλες κι όλες 4 φορές (συνολικά η Λάρισα πέτυχε 51 τέρματα).

Η τιμωρία του Τσίγκοφ (η οποία στη συνέχεια με την αλλαγή της νομοθεσίας είχε επιπτώσεις μόνο στον ίδιο) έγινε για την ουσία κοδεΐνη, η οποία υπάρχει και στα απλά αντιβηχικά.

Η κατάληψη της εθνικής οδού Αθηνών – Θεσσαλονίκης και το κόψιμο της Ελλάδας στα δύο ξεκίνησε αυθόρμητα από οπαδούς της ομάδας και απλούς πολίτες με την ανακοίνωση της απόφασης και κράτησε για 5 ολόκληρες μέρες.

– Πολλά σωματεία πήραν το μέρος της ΑΕΛ, θεωρώντας πως ήταν άδικο να χάσει στα χαρτιά ένα πρωτάθλημα που κέρδισε στους αγωνιστικούς χώρους. Μάλιστα ειπώθηκε πως στο γενικό χαμό δύο ομάδες είχαν πει ότι δεν θα κατέβουν να παίξουν κόντρα στους «βυσσινί».