Κασέτα, κασετόφωνο και Walkman

Κασέτα, κασετόφωνο και Walkman.

Η ιστορία του συμβόλου των υποκλοπών στην χώρα μας.

To μαγνητικό μέσο αποθήκευσης (Compact Cassette), οι τύποι της κασέτας, το πρώτο κασετόφωνο, το Walkman της Sony και ο ερχομός του CD. 

Κασέτα

Η κασέτα ή κασέττα είναι μαγνητικό μέσο αποθήκευσης και αποτελείται από μια πλαστική θήκη μικρών διαστάσεων, μέσα στην οποία βρίσκεται μαγνητική ταινία στην οποία εγγράφονται κυρίως ηχητικές πληροφορίες και δευτερευόντως/μεταγενέστερα (πρακτική που πλέον έχει ξεπεραστεί) αρχεία υπολογιστών.

Η κασέτα είναι σχεδιασμένη να λειτουργεί με τύλιγμα / ξετύλιγμα της μαγνητικής ταινίας σε μικρές ενσωματωμένες μπομπίνες και να τοποθετείται σε ειδική ηλεκτρονική συσκευή, με κεφαλή ανάγνωσης, που καλείται κασετόφωνο.

Παρότι ο όρος κασέτα μπορεί να αναφέρεται σε διάφορες μορφές μαγνητικών μέσων αποθήκευσης που περικλείονται σε σκληρό περίβλημα, στα Ελληνικά με τον όρο αυτό συνήθως εννοούμε το μέσο που ακολουθεί τις προδιαγραφές (διαστάσεις περιβλήματος, πάχος ταινίας κλπ) του προτύπου Compact Cassette (συμπαγής κασέτα), υλοποιήσεις του οποίου φαίνονται στην εικόνα κάτω.

Ιστορία

Η εγγραφή ηχητικών σημάτων σε μαγνητοταινίες στις ηχογραφήσεις των πρωτοτύπων μουσικών έργων ξεκινά από το 1945 και μετά. Στα μέσα της δεκαετίας του ΄60 η Philips παρουσίασε πρώτη την μικρή γνωστή πλέον κασέτα (Compact Cassette) ως μέσο επαγγελματικής υπαγόρευσης, μαζί με το αντίστοιχο κασετόφωνο.

Αφού ανταγωνίστηκε αρκετά χρόνια τις κασέτες του τύπου 8-track, η τεχνολογία αυτή κατά τη δεκαετία του ΄80 κατέκλυσε κάθε σπίτι και αυτοκίνητο ξεπερνώντας κατά πολύ τις προβλέψεις των κατασκευαστών της. Τα πλεονεκτήματα ήταν το μικρό και συμπαγές μέγεθος, η εύκολη ηχογράφηση/αναπαραγωγή και η εύκολη αντιγραφή, από καταγεγραμμένο σε άλλα μέσα, ηχητικό σήμα. Σημαντική ώθηση στη δημοφιλία της έδωσε και η εμφάνιση τουWalkman το 1979.

Η τεχνολογία της κασέτας επέτρεψε την πρώτη άνθιση των παράνομων ηχογραφήσεων, δηλαδή την «μουσική πειρατεία» μέχρι και τις αρχές της δεκαετίας του ΄90, φαινόμενο που αντιμετωπίστηκε από τη μουσική βιομηχανία με το σύνθημα «Home taping kills music» (Το γράψιμο κασετών στο σπίτι σκοτώνει τη μουσική).

Η κασέτα χρησιμοποιήθηκε επίσης, ως μέσο αποθήκευσης προγραμμάτων και αρχείων στους πρώτους οικιακούς υπολογιστές, όπως ο Sinclair ZX Spectrum. Να σημειωθεί πως οι κασέτες εξελίχθηκαν, πριν αντιμετωπίσουν την οριστική παρακμή, με νέα μοντέλα με καλύτερη ποιότητα ήχου, μεγαλύτερη διάρκεια και πιο στιβαρή κατασκευή με αποκορύφωμα τον τύπο DAT.

Τύποι κασέτας

• C15 15 λεπτά
• C20 20 λεπτά
• C30 30 λεπτά
• C60 60 λεπτά
• C120 120 λεπτά
• C180 180 λεπτά

Σήμερα

Η κασέτα σήμερα ως μέσο έχει περιοριστεί σε ελάχιστη χρήση, λόγω σοβαρών μειονεκτημάτων (χαμηλή ποιότητα ήχου, σειριακή λογική ευρέσεως θεμάτων, ευπάθεια στον χρόνο) σε σχέση με το CD και τα μεταγενέστερα μέσα.

Επίσης οι δισκογραφικές εταιρείες, τουλάχιστον από το 2000 και μετά, δεν παράγουν τους τίτλους τους σε αυτό το μέσο. Να σημειωθεί ακόμη πως όλα τα μέσα (κασέτα, βιντεοκασέτα, μπομπινόφωνο, 8-track, DAT) που χρησιμοποιούν μαγνητική ταινία, αποσύρονται με ταχείς ρυθμούς από την αγορά.

Μικρές νησίδες επιβίωσης των μαγνητικών μέσων αυτού του τύπου είναι, κυρίως σε επαγγελματικό επίπεδο, οι βιντεοκασέτες με τεχνολογία εγγραφής BETA και οι κασέτες DAT (Digital Audio Tape), αλλά και μαγνητικές ταινίες για δημιουργία αντιγράφων ασφαλείας δεδομένων υπολογιστή.

Το Κασετόφωνο ή Cassette deck

Το Κασετόφωνο ή Cassette deck όπως ονομάστηκε και καθιερώθηκε από την κατασκευάστρια εταιρεία είναι η αναλογική ηλεκτρονική συσκευή αναπαραγωγής ήχου με μαγνητική τεχνολογία που παρουσιάστηκε από την εταιρεία PHILIPS στα μέσα της δεκαετίας του 1960.

Η συσκευή αυτή υπήρξε εν μέρει διάδοχος της παλιάς, αποκλειστικά επαγγελματικής, τεχνολογίας αναπαραγωγής / εγγραφής μέσω μαγνητικών μπομπινών 7 ή 10,5 ιντσών, αλλά και νέο προϊόν με καινοτόμα χαρακτηριστικά. Το Ραδιοκασετόφωνο είναι ο συνδυασμός κασετόφωνου με δέκτη ραδιοφώνου σε μία συσκευή.

Τεχνολογία

Το κασετόφωνο αναπαράγει ή εγγράφει τον ήχο μέσω της κασέτας χρησιμοποιώντας μία μαγνητική κεφαλή ανάγνωσης και μία εγγραφής. Η λεπτή μαγνητική ταινία της κασέτας, πλάτους 0,15 ιντσών, επιστρωμένη με οξείδια του σιδήρου και τυλιγμένη σε καρούλια, τοποθετείται σε θέση υποδοχής του κασετοφώνου και εφάπτεται επί της κεφαλής του.

Κινείται με σταθερή ταχύτητα (4,75 εκατοστά/δευτερόλεπτο για τις κασέτες ήχου του εμπορίου) και το κασετόφωνο μετατρέπει τις αναλογικά εγγεγραμμένες μαγνητικές πληροφορίες σε κατάλληλα ηλεκτρικά μεταβαλλόμενο σήμα που καταλήγει σε ενισχυτή ενσωματωμένο ή εξωτερικό ώστε να αναπαραχθεί ο ήχος μέσω των ενσωματωμένων ή εξωτερικών ηχείων.

Το ακριβώς αντίθετο γίνεται στην εγγραφή, καθώς το κασετόφωνο διαθέτει ένα ηλεκτρικό κινητήρα που περιστρέφει τις εξοχές που κουμπώνουν στα καρούλια της κασέτας.

Η ταχύτητα περιστροφής μπορεί να είναι κανονικά μπροστά για ακρόαση μουσικής, γρήγορη περιστροφή εμπρός ή πίσω για αναζήτηση κομματιού και επιλέγεται με τα αντίστοιχα πλήκτρα.

Υπάρχει και ένα πλήκτρο κόκκινου χρώματος που πατώντας το, το κασετόφωνο εγγράφει ηχητικά σήματα είτε από μικρόφωνο είτε από άλλη πηγή (Πικάπ, ραδιόφωνο, άλλο κασετόφωνο).

Μεγάλο πλεονέκτημα της μεθόδου αυτής είναι η δυνατότητα με απομαγνήτιση της κασέτας να την επανεγγράψουμε πολλές φορές. Έτσι το κασετόφωνο της Philips ήταν η πρώτη συσκευή εγγραφής μαζικής κατανάλωσης.

Είδη κασετόφωνου και ιστορία

Τα πρώτα κασετόφωνα ήταν απλές μονοφωνικές φορητές συσκευές με ενσωματωμένο μικρόφωνο, ώστε να μπορεί κανείς να ηχογραφήσει ανά πάσα στιγμή και οπουδήποτε.

Ακολούθησε το κασετόφωνο αυτοκινήτου με τεράστια εμπορική επιτυχία. Τα μεγάλα φορητά στερεοφωνικά κασετόφωνα με ενσωματωμένα ηχεία και πολλές φορές διπλές συσκευές ήταν η συνέχεια.

To 1979, η Sony παρουσίασε το  την απόλυτη φορητή συσκευή ήχου, μικρών διαστάσεων και βάρους με ενσωματωμένα ακουστικά. Το Walkman αποτέλεσε την κορύφωση της εμπορικής δημοφιλίας του κασετόφωνου αλλά σήμανε και την αρχή του τέλους του.

Ήταν δημιούργημα του Ναμπουτόσι Κιχάρα, μηχανικού στο τμήμα ήχου της Sony. O τότε πρόεδρος της εταιρείας Ακίο Μορίτα του είχε ζητήσει να σχεδιάσει μια συσκευή που θα μπορούσε να παίρνει μαζί του στα ταξίδια για να ακούει τις αγαπημένες του όπερες.

Αξιοσημείωτα είναι και τα Hi-end κασετόφωνα, συσκευές με υψηλή πιστότητα ήχου που έφτασαν στο αποκορύφωμα τους με τα θρυλικά πλέον μοντέλα των εταιρειών Nakamichi και Teac.

Τέλος τα κασετόφωνα χρησιμοποιούντο και από τους πρώτους οικιακούς ηλεκτρονικούς υπολογιστές όπως οι Sinclair ZX80, ZX81 και ZX Spectrum ως μέσο ανάγνωσης / εγγραφής προγραμμάτων λογισμικού (software).

Άλλα κασετόφωνα

Εκτός από το κασετόφωνο που εφηύρε πρώτη η Philips παρουσιάστηκαν και δυο ακόμη τεχνολογίες, η μία νωρίτερα (eight-track) και η άλλη πολύ αργότερα (μικροκασετόφωνο).

Η σύγχρονη του κασετοφώνου ήταν το οκταζωνικό (eight-track) με ισχυρή παρουσία ως συσκευή αυτοκινήτου και πολύ μεταγενέστερα τα αναλογικά μικροκασετόφωνα για επαγγελματική χρήση (κυρίως από δημοσιογράφους) με μικρότερη μαγνητοταινία πλάτους 1/8 ιντσών, ταχύτητας 1 και 5/16 ips (3,33 εκατοστόμετρων ανά δευτερόλεπτο) σε περίβλημα διαστάσεων 5,5 Χ 3,3 Χ 0,7 εκατοστόμετρων.

Και οι δύο τεχνολογίες είναι πλέον κατηργημένες, η μεν πρώτη ήδη από την εποχή που μεσουρανούσε το κλασικό κασετόφωνο (αρχές δεκαετίας του 1980), η δε δεύτερη από τις πολύ πιο εύχρηστες ψηφιακές συσκευές.

Δήμος Μούτσης – Γουώκμαν

Τραγούδι αφιερωμένο στο Walkman. Πρώτη εκτέλεση 1983. Στίχοι και μουσική Δήμος Μούτσης

Μειονεκτήματα και το τέλος του κασετόφωνου

Το κασετόφωνο είχε σημαντικά μειονεκτήματα όπως :

• Την χαμηλή ποιότητα ήχου λόγω θορύβου που εισήγαγε στο σήμα
• Την σειριακή λογική εύρεσης των tracks
• Την μειούμενη ποιότητα σε κάθε αντιγραφή και εν γένει
• Το γεγονός ότι ήταν αναλογική τεχνολογία και όχι ψηφιακή

Το 1982 εμφανίστηκε το CD (ψηφιακή συσκευή δίσκου οπτικής τεχνολογίας laser), το οποίο με βασικό του όπλο την καλύτερη ποιότητα ήχου, αρχικά σταδιακά και ραγδαία όταν εμφανίστηκε η τεχνολογία CD-R/W (εγγραφής / επανεγγραφής), υποσκέλισε απολύτως την παλιά και πολύ πετυχημένη, μαγνητική τεχνολογία.

Δημοσιεύτηκε στην ιστοσελίδα  olympia.gr

Αναδημοσίευση και φωτογραφίες από ιστοσελίδα koukfamily.blogspot

Το τραγούδι θα το βρείτε στο youtube

Όποιος πατήσει το πόδι του σε ελληνικό έδαφος, θα τον κάψουμε

Οι Τούρκοι εισβολείς που θα γίνουν barbeque, αλλά μας ξέφυγε ο γενικευμένος πόλεμος σε περίπτωση πρόκλησης

ο στρατηγός Κωνσταντίνος Φλώρος

Η συνάντηση που είχε ο ΑΓΕΕΘΑ με τους αμυντικούς συντάκτες, δεν είχε κάποια μεγάλη “αποκάλυψη”. Ο ΑΓΕΕΘΑ δεν μίλησε για αγορά F-35, Arleigh Burke, μεταχειρισμένο υλικό, τίποτα από αυτά που μας αρέσουν να διαβάζουμε στις αμυντικές ιστοσελίδες. Άλλωστε δεν είναι αυτή η δουλειά του. Μεταξύ μας, έχουμε ίσως κουραστεί να ακούμε αρχηγούς Επιτελείων να λένε τα “ελπίζω” τους, αλλά να μην μπορούν οι άνθρωποι να τα κάνουν πραγματικότητα. Αυτός είναι και ο λόγος που ο Αρχηγός επέλεξε να πει το απλούστερο, πως οι Ελληνικές Ένοπλες Δυνάμεις, ο Οργανισμός στον οποίο ηγείται, μπορούν να κάνουν τη δουλειά τους. Αυτό μας ενδιαφέρει και στην τελική, κι ας μην έχει F-35 η συζήτηση.

Τα περισσότερα μέσα έμειναν στο εντυπωσιακότερο που είπε ο αρχηγός, πως αν κάποιος μπει σε ελληνικό έδαφος, τότε “πρώτα θα τον κάψουμε και μετά θα τον ρωτήσουμε”. Οκ, ο συνειρμός της ναπάλμ σε βραχονησίδα είναι μια εικόνα που εμάς μας κάνει να χαμογελάμε, αλλά σκεφτείτε και τους “έρμους” Τούρκους καταδρομείς που θα πάνε να κάνουν το αδιανόητο. Στο μυαλό τους θα έχουν πάντα την ερώτηση “ρε λες οι Έλληνες να μας κάνουν μπάρμπεκιου”, ενώ υποσυνείδητα σκηνές από το Αποκάλυψη Τώρα θα τους ταλαιπωρούν παράλληλα με τα κύματα του Αιγαίου.

Πολλοί έμειναν εκεί. Στο αν έτσι έπρεπε να πει ο ΑΓΕΕΘΑ, αν, αν, αν, αν. Ειλικρινά, δεν βαρεθήκαμε τα “αυστηρά μηνύματα στη γείτονα”; Όπως είχαμε διαβάσει κάπου αρκετά πετυχημένα, η COSMOTE μας είχε κάνει προσφορά 500 αυστηρά μηνύματα, και τα στέλναμε τακτικά για να μην τα χάσουμε. Τώρα έχουν αλλάξει τα πράγματα. Η πολιτική ηγεσία έχει καταστήσει σαφές πως αν γίνει κάτι, θα εμπιστευτεί τους “ειδικούς” (aka Τσιόδρας και Χαρδαλιάς). Και στην περίπτωσή μας, τους Αρχηγούς των Επιτελείων. Και ο ΑΓΕΕΘΑ μίλησε, και είπε “φωτιά”. Σαφές. Τι να έλεγε; πως θα σερβίρουμε τσάι;

Το μόνο που ελπίζουμε, είναι απλά να μπορούμε πραγματικά να το κάνουμε. Αλλά για να το λέει, κάτι θα ξέρει περισσότερο από εμάς. Και ξέρει. Το ξέρουμε ότι ξέρει.

Τώρα, κάτι που μάλλον ξέφυγε από πολλούς συντάκτες, είναι ίσως το σημαντικότερο που λέχθηκε. Ο ΑΓΕΕΘΑ είπε κάτι που αλλάζει τελείως το σχεδιασμό μας. ΤΕΛΕΙΩΣ, και αυτό πέρασε κάπως απαρατήρητο. Έτσι αυτό ήταν που σοφά προτίμησε να κάνει τίτλο ο Βασίλης Νέδος στην Καθημερινή, και μάλιστα όχι μόνο στην ελληνική έκδοση, αλλά ΚΑΙ στην αγγλική, σε περίπτωση που ξέφυγε από κάποιον. Ο ΑΓΕΕΘΑ είπε πως σε περίπτωση που συμβεί ένα επεισόδιο σημειακό, αυτό θα έχει επιπτώσεις σε όλο τη γραμμή αντιπαράθεσης, δηλαδή πάμε σε γενικευμένο πόλεμο.

Οι Τούρκοι ελπίζουν πως θα κάνουν μια ιστορία επιπέδου Ίμια, ίσως κάπου στη Μεγίστη, θα ανεβάσουν Τούρκους καταδρομείς σε μια βραχονησίδα, κι εμείς θα πάμε σε μια σύγκρουση σημειακή, σε τόπο και χρόνο που θα έχουν επιλέξει αυτοί. Αμ δε! Δεν πάει έτσι, και πρέπει να το ξέρουν από τώρα. Αυτό είναι το σημαντικότερο που είπε ο ΑΓΕΕΘΑ.

Συνεπώς, μια κρίση, νότια της Κρήτης, όπου φρεγάτες τουρκικές θα πολεμήσουν με ελληνικές, δεν θα μείνει νότια της Κρήτης. Ότι και να γίνει, θα έχει σαν αποτέλεσμα έναν γενικευμένο πόλεμο, όπου νατοϊκές εκπαιδευμένες και εξοπλισμένες ένοπλες δυνάμεις, θα αντιμετωπίσουν το Κράτος Νταή της περιοχής. Δεν θα είναι κάποιοι ξυπόλητοι, αλλά μια πολεμική μηχανή που περιμένει και εκπαιδεύεται χρόνια για να προστατεύσει την Πατρίδα.

Οι Τούρκοι έχουν στο μυαλό τους, πως μερικές κανονιές από 76άρια πυροβόλα κάπου στη Μεσόγειο, θα μας υποχρεώσει να πάμε σε διαπραγματεύσεις με την πλάτη στον τοίχο. Ή μια κατάρριψη/εις αεροσκαφών, που θα φέρει μια μίνι πολεμική σύρραξη. Ο ΑΓΕΕΘΑ ήταν σαφής. Αν οι Τούρκοι επιλέξουν να αλλάξουν πίστα, τότε θα πρέπει να περιμένουν απάντηση παντού και στα πάντα.

Μια ευρεία σύρραξη είναι ότι φοβάται περισσότερο η Τουρκία. Όσα λέγονται περί Λαμίας, Τεμπών κλπ είναι ανοησίες. Η Ελλάδα έχει στημένες Ένοπλες Δυνάμεις για νικητήριο αγώνα εναντίον της Τουρκίας. Αν προχωρήσουμε σε προληπτικά μέτρα, επιστράτευση, εσπευσμένη επαναφορά σε υπηρεσία αεροσκαφών και πλοίων, τότε δύσκολα η Τουρκία θα μπορέσει να επικρατήσει οπουδήποτε, και με οποιοδήποτε σενάριο. Το έχουμε γράψει και θα το ξαναγράψουμε, η Ελλάδα ΔΕΝ χάνει σε πόλεμο με την Τουρκία. Και όταν λέμε ΔΕΝ χάνει, προφανώς και εννοούμε πως ΚΕΡΔΙΖΕΙ.

Αν λοιπόν, μυστικά, η Τουρκία ενισχύσει κάποιες δυνάμεις απέναντι από τη Μεγίστη, τότε ναι, ίσως μπορεί να δημιουργήσει ένα μικρό τετελεσμένο σε κάποιο νησί που το φυλούν 12 έφεδροι κι ένα ή δυο αξιωματικοί. Αυτό που είπε ο ΑΓΕΕΘΑ είναι πως η απάντηση δεν θα έρθει σε αυτό το νησάκι, αλλά όπου η Ελλάδα κρίνει πως πρέπει να έρθει. Δηλαδή, δεν θα έχουμε νεκρούς στη Μεγίστη, και στον Έβρο θα περνούν τουριστικά λεωφορεία για την Πόλη. Θα περνούν οχήματα, προς την Πόλη, αλλά θα έχουν ερπύστριες και την γαλανόλευκη.

Το κύριο άγχος των Τούρκων είναι η αντίδραση της ΠΑ. Μια ΠΑ, που παρά τη δοκιμασία των Μνημονίων και της χρεωκοπίας, βγάζει άνετα δεκάδες αεροσκάφη στον αέρα, όταν οι Τούρκοι με το ζόρι βγάζουν μερικά ζεύγη. Κι αν χαθεί η μάχη στον αέρα για την ΤΗΚ, τότε τι θα μας σταματήσει; οι S-400 του Ξανθού Γένους ή οι HISAR; Ας είμαστε και λίγο ρεαλιστές.

Συνεπώς, για να έχει η Τουρκία πιθανότητες επικράτησης (ας μην πούμε επιβίωσης και γίνουμε γραφικοί), θα πρέπει να κινητοποιήσει μονάδες και εφέδρους από παντού. Κάτι που δεν μπορεί να μείνει κρυφό, και φυσικά θα φέρει και αντίδραση από το εξωτερικό. Αν όμως, κρυφά, στήσει ένα επεισόδιο, η Ελλάδα έχει αλλάξει τα σχέδιά της.

Στην τελική, ο ΑΓΕΕΘΑ είπε την αλήθεια. Ας αποφασίσουν οι γείτονες τι θέλουν. Αν θέλουν καλή γειτονία, εδώ είμαστε. Αν όμως θέλουν κάτι άλλο, πάλι εδώ είμαστε. Απλά, να φέρουν μπύρες, γιατί εμείς έχουμε προετοιμαστεί για μπάρμπεκιου… κι ας μην πίνουν αλκοόλ.

Άρθρο από ΠΤΗΣΗ & ΔΙΑΣΤΗΜΑ στις 21-06-2020

Διαβάστε σχετικά και το άρθρο του Βασίλη Σκουλαράκου, που περιγράφει την συνέντευξη: Αρχηγός ΓΕΕΘΑ: Όποιος πατήσει το πόδι του σε ελληνικό έδαφος, θα τον κάψουμε

Επίσης από τον ίδιο: Στρατηγός Φλώρος: Τσεκουράτα και παντελονάτα

Αλλά και μία επιπλέον θεώρηση των πραγμάτων: “Αρχηγέ, ο γείτονας δεν θα καεί, θα περιμένει να… καούμε εμείς”

SOS για δεκάδες χιλιάδες κατεψυγμένα έμβρυα

Του Γιώργου Ν. Παπαθανασόπουλου

            Δεκάδες χιλιάδες κατεψυγμένα έμβρυα είναι μπρος στον κίνδυνο να θανατωθούν και να πεταχτούν στα σκουπίδια. Το συγκλονιστικό γεγονός έφερε στο φως της δημοσιότητας ο δρ. Κωνσταντίνος Πάντος, Γενικός Γραμματέας της Ελληνικής Αναπαραγωγικής Εταιρείας (ΕΑΕ) και ιδιοκτήτης μεγάλης κλινικής εξωσωματικής γονιμοποίησης στην Αθήνα. Πρόκειται για 17.650 κατεψυγμένα έμβρυα, που βρίσκονται μόνο στη δική του κλινική (Σημ. Υπάρχουν πολλές άλλες ακόμη) και έχουν ξεπεράσει το, κατά την ισχύουσα Νομοθεσία, όριο φύλαξης των δέκα ετών. Μόνον αυτά εν δυνάμει αποτελούν τον πληθυσμό της Φλώρινας (17.686 κάτοικοι, σύμφωνα με την απογραφή του 2011) ή της Αμαλιάδας (16.763 κάτοικοι). Σημειώνεται ότι σύμφωνα με τα στοιχεία της ΕΛΣΤΑΤ το 2018 στην Ελλάδα γεννήθηκαν 86.440 παιδιά, ο χαμηλότερος που έχει καταγραφεί από το 1932, όταν στην Ελλάδα είχαν γεννηθεί 185.523 παιδιά.

 Όπως ο κ. Πάντος δήλωσε στην «Καθημερινή» κατέθεσε αίτημα στην Εθνική Αρχή Υποβοηθούμενης Αναπαραγωγής (Ε.Α.Υ.Α), ώστε εκείνη να γνωμοδοτήσει για την τύχη τους, προσθέτοντας ότι ο ίδιος είναι αντίθετος με την καταστροφή τους. Η ισχύουσα Νομοθεσία προβλέπει ότι στο διάστημα των δέκα ετών της φύλαξης στην κατάψυξη των εμβρύων οι γονείς οφείλουν εγγράφως να εκφράσουν την επιθυμία τους για την τύχη τους: Να προχωρήσουν στην τεκνογονία, να τα δωρίσουν σε άτεκνα ζευγάρια προς υιοθεσία, να τα παραχωρήσουν στην επιστημονική κοινότητα για ερευνητικούς σκοπούς, να δώσουν εντολή να θανατωθούν.

Η πρόταση του κ. Πάντου είναι η Ε.Α.Υ.Α. να προτείνει στην Κυβέρνηση να προωθήσει τροποποίηση της ισχύουσας νομοθεσίας, ώστε να παραταθεί η διατήρηση των κατεψυγμένων εμβρύων πάνω από τα δέκα χρόνια, αφού η τεχνολογία έχει προχωρήσει τα δεκαπέντε χρόνια από τότε που ψηφίστηκε ο Νόμος. Η πρόεδρος  της Ε.Α.Υ.Α. καθηγήτρια κα Σοφία Καλανταρίδου τάχθηκε υπέρ της αυξήσεως του χρονικού ορίου των δέκα ετών στην δια καταψύξεως διατήρησης των εμβρύων. Όπως είπε υπάρχουν δημοσιεύσεις για επιτυχημένες κυήσεις στη Μεγάλη Βρεταννία  με έμβρυα που έμειναν στην κρυοσυντήρηση για 20  και 24 χρόνια.

Ο κ. Πάντος  προτείνει επίσης για τα παρατημένα κατεψυγμένα έμβρυα νομοθετικά  να δημιουργηθεί «Τράπεζα Υιοθεσίας», ή/και να ενταχθούν στη ήδη λειτουργούσα «Τράπεζα Βλαστοκυττάρων». Όπως είπε ο κ. Πάντος στην «Καθημερινή», από την ένταξη των εμβρύων στην Τράπεζα μετατροπής τους σε βλαστοκύτταρα   «τα οφέλη θα είναι πολλαπλά: τα έμβρυα υπό κατάλληλες συνθήκες μπορούν να μετατραπούν σε βλαστοκύτταρα και να σώσουν έτσι χιλιάδες ζωές». Σημειώνεται ότι στην περίπτωση της μετατροπής των εμβρύων σε βλαστοκύτταρα αυτά υποβαθμίζονται σε γενετικό θεραπευτικό υλικό.

Ο μεγάλος Ιρλανδός συγγραφέας του αριστουργήματος «Τα ταξίδια του Γκιούλιβερ» και κληρικός Τζόμαθαν Σουίφτ σαρκάζει την χρησιμοθηρική εκμετάλλευση των ανυπεράσπιστων εμβρύων και παιδιών. Ο στο βάθος του τραγικός σαρκασμός διατυπώνεται στην ολιγοσέλιδη πρότασή του. (Σημ.  Έχει μεταφραστεί στα ελληνικά από τον Γαβριήλ Νικολάου Πεντζίκη και  εκδοθεί από τις εκδόσεις Άγρα, με τον τίτλο «Σεμνή πρόταση ώστε να παύσουν τα τέκνα των φτωχών ν’ αποτελούν βάρος για τους γονείς τους και τον τόπο και να καταστούν ωφέλιμα στην κοινωνία»)...

Η ανατριχιαστική πρόταση του Σουίφτ, που έγινε μήπως και συγκινούσε κάποιους και από τους ασυνείδητους γονείς του 1729, ήταν ότι ένας αριθμός βρεφών αντί να  καταντά βάρος στις οικογένειές τους, μόλις χρονίζουν να πωλούνται σε καλές τιμές στον εύπορο κόσμο του βασιλείου (της Αγγλίας), που «να εκμεταλλεύεται το κρέας τους για παραγωγή εδεσμάτων» και το απαλό δέρμα τους για κατασκευή «Θαυμάσιων γαντιών για κυρίες και καλοκαιρινών παπουτσιών για καθώς πρέπει κυρίους»... Ο Σουίφτ γράφει, το 1729, ότι το σχέδιό του έχει ένα ακόμη πλεονέκτημα. Λόγω του προσδοκώμενου κέρδους «θα εμποδίσει τις αμβλώσεις και τη φρικτή συνήθεια, τόσο συχνή στις ημέρες μας (Σημ. του Σουίφτ και του σήμερα) να σκοτώνουν οι γυναίκες τα τέκνα τους, θυσιάζοντας τα κακόμοιρα και αθώα νήπια...(Σημ. Εννοεί έμβρυα).».

Τα βιοηθικά προβλήματα που τίθενται

          Οι εξελίξεις στον αναπτυγμένο τομέα της εξωσωματικής γονιμοποίησης τα πρόσφατα είκοσι περίπου χρόνια στην Ελλάδα οδήγησαν την  κατάσταση να είναι εκτός ελέγχου και να αναζητούνται λύσεις. «Ο τρώσας και ιάσεται». Τα τεχνολογικά επιτεύγματα στην αναπαραγωγή έχουν τις επιπτώσεις τους στον άνθρωπο. Η κατάψυξη εμβρύων ξεκίνησε ως «λογική»  λύση στους γονείς που δεν ήθελαν αμέσως παιδί, ή που ήθελαν να τεκνοποιήσουν αργότερα, αλλά από έμβρυο που το είχαν δημιουργήσει σε νεότερη ηλικία....

Η λογική όμως δεν προβλέπει τα πάθη των ανθρώπων, ένα από τα οποία είναι η μικρή εκτίμηση στη Ζωή και η, ως εκ ταύτης, επιπολαιότητα  που χαρακτηρίζει τα ζευγάρια, να παρατάνε στην κατάψυξη τα δυνάμει παιδιά τους, παρά το κόστος που οφείλουν να καταβάλλουν. Η αποθήκευση σε κατάψυξη ενός εμβρύου έχει κόστος για τους γονείς τουλάχιστον 700 Ευρώ τον χρόνο....

Βιοηθικό ερώτημα είναι γιατί συσσωρεύθηκαν τόσα καταψυγμένα έμβρυα στις κλινικές. Πέραν του εγωισμού των γεννητόρων και της επιπολαιότητας με την οποία αντιμετωπίζουν τη ζωή είναι και ευθύνη της τότε κυβέρνησης, διότι υποχώρησε  στον λαϊκισμό και στη Νομοθεσία που ψήφισε άφησε να προκληθεί η τραγική  σημερινή κατάσταση.

Αφού επετράπη στους ασυνείδητους γονείς να παρατήσουν τα δυνάμει παιδιά τους, οι λύσεις που προτείνονται δεν συμβιβάζονται με τον ηθικό νόμο. Η δημιουργία «Τράπεζας Υιοθεσίας Εμβρύων» και η δυνατότητα «υιοθεσίας» του εμβρύου είναι η καλύτερη από τις κακές λύσεις. Σώζεται η ζωή, αλλά το εκ του ξένου εμβρύου παιδί θα είναι αγνώστων γονέων και με διαφορετικό γενετικό υλικό των θετών γονέων του, είναι δε γνωστά τα ψυχικά τραύματα που συνήθως προκαλούνται αν και όταν πληροφορηθεί το γεγονός. Η περίπτωση της μετατροπής των εμβρύων σε βλαστοκύτταρα είναι βιοηθικά απορριπτέα. Πρόκειται για καταστροφή των εν δυνάμει ανθρώπων και για χρησιμοποίησή τους σε ωφελιμιστικές χρήσεις, κατά τα όσα, σε σχήμα σαρκαστικής υπερβολής, προφήτευσε ο Σουίφτ.

Τα κατεψυγμένα έμβρυα υπάρχουν και οι γονείς, που τα δημιούργησαν, δεν τα θέλουν και αδιαφορούν για την τύχη τους, οι δε επιστήμονες δείχνουν μιαν ευαισθησία να μην καταστραφούν και προτείνουν εμβαλωματικές λύσεις. Χάρη στον κ. Πάντο το βιοηθικό πρόβλημα ήρθε στην επιφάνεια και αποδεικνύει τα αδιέξοδα που προκαλεί η λογική και η χωρίς ηθικούς κανόνες βιοτεχνολογία.

 Το ζήτημα των καταψυγμένων εμβρύων έχει και προεκτάσεις. Καλώς υπάρχει προβληματισμός γι’ αυτά. Όμως, κατά μείζονα λόγο, δεν θα έπρεπε να υπάρχει προβληματισμός για τα εντός της κοιλίας της μητέρας τους έμβρυα; Μόνον ο ωφελιμισμός και ο ηδονισμός επιβάλλουν τον παραλογισμό ότι το έμβρυο στην κοιλιά της μητέρας του είναι ως μία απόφυση, που την κάνει ό, τι εκείνη επιλέγει, ενώ το καταψυγμένο έμβρυο χρήζει σεβασμού και προβληματισμού για την τύχη του...

Στον παρακμιακό και παράλογο κόσμο που ζούμε υπάρχουν «προοδευτικά» κινήματα για την διατήρηση του περιβάλλοντος, για τα δικαιώματα των ζώων, για τα δικαιώματα των μειονοτήτων, για την ισότητα των ανθρώπων, κατά της βίας των ανδρών σε βάρος των γυναικών, για τα δικαιώματα των ομοφυλοφίλων. Τα ίδια αυτά κινήματα είναι κατά των δικαιωμάτων στη ζωή των εμβρύων, αυτών που είναι στην κοιλιά της μητέρας τους... Στη λογική τους προηγούνται τα συμφέροντα των «προοδευτικών» ισχυρών φεμινιστικών οργανώσεων.

Η θέση της Εκκλησίας 

Η Εκκλησία της Ελλάδος, δια της Ειδικής Συνοδικής Επιτροπής Βιοηθικής (Ε.Σ.Ε.Β.), είχε πάρει θέση επί των νομοθετημάτων περί της ιατρικώς υποβοηθούμενης αναπαραγωγής, που προωθήθηκαν στη Βουλή και έγιναν νόμοι του κράτους και είχε τότε (2002 και 2005) εκφράσει τις επιφυλάξεις της επί αυτών. Στην περίπτωση των δεκάδων χιλιάδων αφημένων στην τύχη τους κατεψυγμένων εμβρύων ο Πρόεδρος της Ε.Σ.Ε.Β., Μητροπολίτης Μεσογαίας κ. Νικόλαος, προσεκλήθη στη συνέντευξη Τύπου την οποία διοργάνωσε στις 12 Ιουνίου στα γραφεία της η Ε.Α.Υ.Α. Ο υπογράφων τηλεφώνησε στα γραφεία της Μητροπόλεως Μεσογαίας και ζήτησε τον Σεβασμιώτατο, για να πληροφορηθεί την άποψή που διατύπωσε σε αυτήν επί του προβλήματος. Από το ιδιαίτερο γραφείο του ενημερώθηκε, ότι ο Σεβ. δεν επήγε στην εν λόγω συνέντευξη. Εν συνεχεία δημοσιογραφικά έγινε γνωστό ότι ο Σεβ. δεν επήγε μεν στη συνέντευξη Τύπου, αλλά απέστειλε μήνυμα, το οποίο ανέγνωσε η Πρόεδρος της Ε.Α.Υ.Α. καθηγήτρια κα Καλεντερίδου. Σε αυτό σημειώνεται ότι η Ε.Σ.Ε.Β. είχε εκφράσει τις επιφυλάξεις της για το μέλλον των κατεψυγμένων και πλεοναζόντων εμβρύων και την ανησυχία της για την τύχη τους και επισήμανε ότι « η προστασία της ανθρώπινης ζωής ακόμη στην εμβρυική φάση της είναι αδιαπραγμάτευτη. Ο δανεισμός των εμβρύων ισοδυναμεί με κλασική υιοθεσία και μπορεί να γίνει αποδεκτός υπό όρους, γιατί μπορεί να αποφευχθεί η καταστροφή τους και να τους δοθεί η ευκαιρία της ζωής». Η συμφωνία του Σεβ. για την υιοθεσία θεωρήθηκε ότι «στηρίζει την πρωτοβουλία της Ε.Α.Υ.Α.». (Ιστοσελίδα Η ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ, 14/06/2020, ώρα 00.12).

Δεν είναι γνωστό αν ο Σεβ. Μεσογαίας έχει ενημερώσει σχετικά για το εν λόγω σοβαρό πρόβλημα Βιοηθικής την ΔΙΣ. Πάντως οπωσδήποτε δεν έχει ενημερώσει το ποίμνιο. Ουδέν σχετικό έχει γραφεί είτε στην ιστοσελίδα της Ε.Σ.Ε.Β., είτε στην ιστοσελίδα της Μητροπόλεως την οποία διαποιμαίνει. Τέτοια σοβαρά ζητήματα καλόν είναι να γίνονται από τους εκκλησιαστικούς ταγούς ευρύτερα γνωστά στην κοινή γνώμη και να προβάλλεται η άποψη της ποιμαίνουσας Εκκλησίας, ώστε ο λαός να ενημερώνεται υπεύθυνα.

“οὐ δύνασθε Θεῷ δουλεύειν και μαμωνᾷ”

28 ΙΟΥΝΙΟΥ 2020

Κυριακῇ  Γ' Ματθαῖου

“οὐ δύνασθε Θεῷ δουλεύειν καὶ μαμωνᾷ”

Τὸ Εὐαγγέλιον

Ἐκ τοῦ κατά Ματθαῖον. Κεφ.  6: 22-33 

Εἶπεν ὁ Κύριος· ῾Ο λύχνος τοῦ σώματός ἐστιν ὁ ὀφθαλμός· ἐὰν οὖν ὁ ὀφθαλμός σου ἁπλοῦς ᾖ, ὅλον τὸ σῶμά σου φωτεινὸν ἔσται· ἐὰν δὲ ὁ ὀφθαλμός σου πονηρὸς ᾖ, ὅλον τὸ σῶμά σου σκοτεινὸν ἔσται. εἰ οὖν τὸ φῶς τὸ ἐν σοὶ σκότος ἐστί, τὸ σκότος πόσον; Οὐδείς δύναται δυσὶ κυρίοις δουλεύειν· ἢ γὰρ τὸν ἕνα μισήσει καὶ τὸν ἕτερον ἀγαπήσει, ἢ ἑνὸς ἀνθέξεται καὶ τοῦ ἑτέρου καταφρονήσει, οὐ δύνασθε Θεῷ δουλεύειν καὶ μαμωνᾷ. Διὰ τοῦτο λέγω ὑμῖν, μὴ μεριμνᾶτε τῇ ψυχῇ ὑμῶν τί φάγητε καὶ τί πίητε, μηδὲ τῷ σώματι ὑμῶν τί ἐνδύσησθε· οὐχὶ ἡ ψυχὴ πλεῖόν ἐστι τῆς τροφῆς καὶ τὸ σῶμα τοῦ ἐνδύματος; Ἐμβλέψατε εἰς τὰ πετεινὰ τοῦ οὐρανοῦ, ὅτι οὐ σπείρουσιν οὐδὲ θερίζουσιν οὐδὲ συνάγουσιν εἰς ἀποθήκας, καὶ ὁ πατὴρ ὑμῶν ὁ οὐράνιος τρέφει αὐτά· οὐχ ὑμεῖς μᾶλλον διαφέρετε αὐτῶν; Τίς δὲ ἐξ ὑμῶν μεριμνῶν δύναται προσθεῖναι ἐπὶ τὴν ἡλικίαν αὐτοῦ πῆχυν ἕνα; Καὶ περὶ ἐνδύματος, τί μεριμνᾶτε; καταμάθετε τὰ κρίνα τοῦ ἀγροῦ πῶς αὐξάνει· οὐ κοπιᾷ οὐδὲ νήθει. Λέγω δὲ ὑμῖν ὅτι οὐδὲ Σολομὼν ἐν πάσῃ τῇ δόξῃ αὐτοῦ περιεβάλετο ὡς ἓν τούτων. Εἰ δὲ τὸν χόρτον τοῦ ἀγροῦ, σήμερον ὄντα καὶ αὔριον εἰς κλίβανον βαλλόμενον, ὁ Θεὸς οὕτως ἀμφιέννυσιν, οὐ πολλῷ μᾶλλον ὑμᾶς, ὀλιγόπιστοι; Μὴ οὖν μεριμνήσητε λέγοντες, τί φάγωμεν ἢ τί πίωμεν ἢ τί περιβαλώμεθα; πάντα γὰρ ταῦτα τὰ ἔθνη ἐπιζητεῖ· οἶδε γὰρ ὁ Πατὴρ ὑμῶν ὁ οὐράνιος ὅτι χρῄζετε τούτων ἁπάντων. Ζητεῖτε δὲ πρῶτον τὴν βασιλείαν τοῦ Θεοῦ, καὶ τὴν δικαιοσύνην αὐτοῦ, καὶ ταῦτα πάντα προστεθήσεται ὑμῖν.

ιερόν ευαγγέλιον

εικόνα

Νίκος Αλέφαντος: Ο άρχοντας της μπαλίτσας

 «Γεια σου ρε Αλέφαντε ήσουν παλικάρι» 

Ο Νίκος Αλέφαντος δεν βρίσκεται πια μαζί μας. Ήρθε, «μας έμαθε μπαλίτσα» και έφυγε το απόγευμα της Τρίτης 23 Ιουνίου 2020, σε ηλικία 81 ετών. Ένας ξεχωριστός άνθρωπος, ένας ρομαντικός παράγοντας του ποδοσφαίρου που σίγουρα θα λείψει από τον χώρο.

«Τα πάντα όλα» στον παράδεισο. Στο πένθος έχει βυθιστεί το ελληνικό ποδόσφαιρο από το απόγευμα της Τρίτης 20 Ιουνίου, μετά τον απροσδόκητο χαμό του Νίκου Αλέφαντου. Ο 83χρονος προπονητής έφυγε από τη ζωή ύστερα από καρδιακή προσβολή σκορπίζοντας τη θλίψη στους συγγενείς, τους φίλους του και σε όλους όσους τον αγαπούσαν.

Ο έμπειρος τεχνικός ήταν από τις πιο χαρακτηριστικές μορφές του χώρου.  Συνέδεσε το όνομά του με τον Ολυμπιακό, στον οποίο εργάστηκε τρεις φορές (1983, 1994 και 2004), αλλά ήταν ιδιαίτερα αγαπητός στους φιλάθλους όλων των ομάδων. Τα τελευταία χρόνια είχε απομακρυνθεί από τους πάγκους, ωστόσο παρέμενε εντός των τεσσάρων γραμμών είτε σχολιάζοντας σε διάφορες τηλεοπτικές εκπομπές, είτε αρθρογραφώντας. 

Αγαπούσε υπερβολικά την στρογγυλή «θεά» και πρέσβευε μια ποδοσφαιρική εποχή που -δυστυχώς- δεν υπάρχει πια. Ο κυρ-Αλέκος, με το χαρακτηριστικό κόκκινο κοντομάνικο μπλουζάκι, τα έλεγε ωραία… τα εξηγούσε ωραία. «Έφυγε» μα στην πραγματικότητα θα συνεχίσει να είναι εδώ. 

Από τα Εξάρχεια… στον Πειραιά

Ο Νίκος Αλέφαντος γεννήθηκε στις 3 Ιανουαρίου του 1939 στην Αθήνα και μεγάλωσε στα Εξάρχεια. Ως ποδοσφαιριστής αγωνιζόταν στη θέση του επιθετικού. Από πολύ μικρή ηλικία βρέθηκε στα γήπεδα φορώντας τη φανέλα Αστέρα Εξαρχείων. Στη συνέχεια μετακινήθηκε στις ΑΕ Χαλανδρίου, ΠΑΟ Ρουφ, Ολυμπιακό Πειραιώς, Ατρόμητο Πειραιώς (Καμινίων), Ολυμπιακός Χαλκίδας, Παναιγιάλειο, Πανελευσινιακό και Βύζαντα Μεγάρων, όπου το 1969 τερμάτισε την καριέρα του. Αφού «κρέμασε» τα παπούτσια του αφιερώθηκε στην προπονητική.

Ως ποδοσφαιριστής με την φανέλα του ΠΑΟ Ρουφ. 

Ο Αστέρας Εξαρχείων ήταν η πρώτη ομάδα που ανέλαβε ως προπονητής το 1969. Εργάσθηκε στους περισσότερους από τους πλέον δημοφιλείς ελληνικούς συλλόγους, με αποκορύφωμα τον Ολυμπιακό Πειραιώς στον οποίο εργάστηκε τρεις φορές (ανά μία δεκαετία: τέλη 1983, 1994 και 2004), αλλά και στους ΑΕΚ, ΠΑΟΚ, ΑΕ Λάρισας, Ηρακλή, Πανιώνιο και Εθνικό Πειραιώς. Στην Α’ Εθνική προπόνησε και τους ΟΦΗ,  Καστοριά, Παναχαϊκή, Ιωνικό, Δόξα Δράμας, Κόρινθο, Απόλλωνα Καλαμαριάς, Προοδευτική και Εθνικό Αστέρα. Επίσης, παρακολούθησε τις προπονητικές και αγωνιστικές μεθόδους σπουδαίων προπονητών, όπως ο Ερνστ Χάπελ, o Κάρλος Αλμπέρτο Παρρέιρα, o Ένζο Μπεαρζότ, ο Μπομπ Πέισλι, ο Αρίγκο Σάκι, ο Μαρτσέλο Λίπι και ο Κάρλο Αντσελότι. 

Το μοναδικό τίτλο στην καριέρα του τον κατέκτησε στην Κύπρο

 

Ο Νίκος Αλέφαντος έφυγε με το παράπονο και την πικρία πως δεν κατέκτησε ένα πρωτάθλημα με τους «ερυθρόλευκους». Ωστόσο, ως προπονητής του ΑΠΟΕΛ πανηγύρισε το Κύπελλο στον τελικό του 1997 με αντίπαλο την Ομόνοια. Οι γαλαζοκίτρινοι πήραν τη νίκη με 2-0 στο Μακάρειο της Λευκωσίας και το τρόπαιο. Ο Φασουλιώτης άνοιξε το δρόμο για τη νίκη και την κατάκτηση, ενώ ο Σωτηρίου διαμόρφωσε το τελικό σκορ.

Ο εκλιπών ήταν ιδιαίτερα συγκινημένος μετά τη λήξη του ματς και βούρκωσε πριν μιλήσει στον ρεπόρτερ αγωνιστικού χώρου. «Ήταν μια δικαίωση γιατί στην Ελλάδα με αδίκησαν και βρήκα το δίκιο μου σε αυτά τα παιδιά, στους ποδοσφαιριστές και το ένδοξο σωματείο του ΑΠΟΕΛ. Είμαι πολύ συγκινημένος. Είναι φανταστικοί φίλαθλοι, έχουν μεγάλη, ιστορική ομάδα και τους εύχομαι να έχουν πάντα τέτοιες επιτυχίες», είχε αναφέρει το βράδυ της 17ης Μαΐου 1997. 

Είχε άποψη για τα πάντα. Τόσο για τα αθλητικά τεκταινόμενα, όσο και για τα πολιτικά. Ποτέ του δεν δίστασε να εκφράσει αυτό που πίστευε. Ατάκες και δηλώσεις του είτε πριν, είτε μετά τους αγώνες έχουν μείνει στην ιστορία ενώ αρκετά συχνά ακούγονται και στα ερτζιανά. Πάμε να θυμηθούμε μερικές από αυτές…

«Στα εξηγώ ωραία; Μάθετε μπαλίτσα ρε από τον άρχοντα»

Ήταν 21 Μαρτίου 1999. Η ΑΕΚ είχε επικρατήσει με 1-0 της Προοδευτικής και στο τέλος του αγώνα ο νυν διευθυντής του αθλητικού τμήματος της ΕΡΤ, Γιώργος Λυκουρόπουλος (τότε ρεπόρτερ του συνδρομητικού Super Sport), τον ρωτά για το επεισόδιο που είχε με ποδοσφαιριστή του τον οποίο πέρασε ως αλλαγή στο 46′ και μετά από ένα δεκάλεπτο τον άλλαξε και ήταν έτοιμος να τoυ χιμήξει. Ο Αλέφαντος θέλει να αποφύγει την ερώτηση και αφού ο δημοσιογράφος επέμενε ο πολύπειρος τεχνικός απαντάει μεταξύ άλλων: «Στα εξηγώ ωραία; Μάθετε μπαλίτσα ρε από τον άρχοντα…». 

«Καλώς τα παιδιά, καλώς τα 3-0»

«Μόλις θα έρθει ο ΠΑΟΚ την Κυριακή, καλώς τα παιδιά, καλώς τα 3-0. Στα δίχτυα θα τον βάλει ο Ολυμπιακός…» είναι μια ατάκα του που άφησε εποχή. Στις 12 Μαρτίου 2003 ο Ολυμπιακός φιλοξένησε τον ΠΑΟΚ στη Ριζούπολη. Πριν το ματς ο παλαίμαχος διεθνής τερματοφύλακας, Γιώργος Μύρτσος, φιλοξενεί τον Αλέφαντο σε ραδιοφωνικό σταθμό της Θεσσαλονίκης για να του σχολιάσει το ντέρμπι. Μεταξύ άλλων «πέταξε» και τη συγκεκριμένη ατάκα. Τελικά, ο ΠΑΟΚ επικράτησε με 2-1 με ανατροπή με τον Αλέφαντο να φιλοξενείται εκ νέου την επομένη του αγώνα, όπου παραδέχεται το λάθος του, αλλά το «καλώς τα παιδιά, καλώς τα 3-0», είχε ήδη περάσει στην ιστορία. 

 

 «Ντιμπέι ρε, ντιμπέι»

Από τη λίστα δεν θα μπορούσε να λείπει η ατάκα του «Ντιμπέι ρε, ντιμπέι» προς τον τότε πρωθυπουργό Αντώνη Σαμαρά το 2015. Με το χαρακτηριστικό του ύφος, ο πολύπειρος προπονητής εξηγούσε ότι ο ίδιος δεν είχε πρόβλημα να κάνει ντιμπέιτ ή ντιμπέι, όπως το έλεγε, με οποιονδήποτε προπονητή του έφερναν μπροστά του, από τον Μουρίνιο μέχρι οποιονδήποτε άλλο. Τόνιζε ότι το ίδιο θα έπρεπε να κάνει και ο Αντώνης Σαμαράς και να «μην φοβάται». Από τότε αυτή η φράση χρησιμοποιήθηκε από δεκάδες άλλους, ενώ δεν έλειψαν και οι πολιτικοί που την αξιοποίησαν.

 

Νίκος Αλέφαντος VS Θωμάς Μαύρος

Στα μέσα της δεκαετίας του ’80 (1986-1987) ο Αλέφαντος βρισκόταν στον πάγκο της ΑΕΚ. Εκείνο που ξεχώρισε από την παρουσία του στην Ένωση ήταν η κόντρα του με τον Θωμά Μαύρο. Ο «κιτρινόμαυρος» επιθετικός αντιμετώπιζε αρκετά προβλήματα τραυματισμού και στο ματς της 25ης αγωνιστικής απέναντι στον Απόλλωνα Καλαμαριάς ξεκινά στη βασική ενδεκάδα. Στο 81ο τον κάνει αλλαγή και ο κόσμος ξεσπά εναντίον του Αλέφαντου και της διοίκησης. «Στο θέμα Μαύρου η διαφορά μας ήταν από την αρχή το θέμα χρόνου. Πολύ σωστά του είπα όταν ξεκινήσαμε ότι εγώ δεν μπορώ να σε πάρω στην πλάτη μου. Κοίταξε να μη φτάσουμε εκεί γιατί θα φερθώ έτσι. Πήρα ιδιωτικό προπονητή, τον πλήρωσα 60.000 να τον γυμνάζει και να αρχίζει προετοιμασία στον Αρδηττό. Έκανε 200χλμ. Αυτά τα λεφτά τα πλήρωνα εγώ προσωπικά. Τον βλέπω σαν παίκτη σαν αξία.

Προπονητές είχαν την ευτυχία να πετύχουν τέτοιους παίκτες στα ντουζένια τους να πετυχαίνουν 27 και 30 γκολ και είμαι δυστυχής εγώ όταν βρίσκω αξίες τέτοιους παίκτες στο τέλος της καριέρας τους. Εγώ δεν σέβομαι ονόματα του παρελθόντος. Εγώ βλέπω τι γίνεται πάνω στη δουλειά μου. Δεν μπορούν να έρθουν ο Αναστόπουλος και ο Μητρόπουλος σε ηλικία 35 ετών και να μου πουν εγώ ήμουν παικταράς. Τότε που τα έκανες ζούσαν άλλοι από εσένα, τώρα εγώ δεν μπορώ να σε βάλω στην πλάτη μου» ανέφερε μετά την αναμέτρηση στη συνέντευξη Τύπου. 

Πολλά περιστατικά από την πλούσια προπονητική του καριέρα αναφέρονται στην αυτοβιογραφία του με τίτλο: «Τα πάντα όλα»

Αμέτρητες είναι οι ιστορίες στις οποίες ο Νίκος Αλέφαντος  είχε κατά το παρελθόν εμπλακεί στην πλούσια προπονητική του καριέρα. Πολλά περιστατικά εξιστόρησε ο ίδιος στην αυτοβιογραφία του που είχε κυκλοφορήσει πριν από εννιά χρόνια με τίτλο: «Τα πάντα όλα – Η αυτοβιογραφία ενός θρύλου» από τις εκδόσεις Παπαδόπουλος. 

Ο Νίκος Αλέφαντος στο βιβλίο του αναφέρει πως για ένα μικρό διάστημα χρειάσθηκε να παραμείνει στις φυλακές Επταπυργίου της Θεσσαλονίκης!

 

Κλεισμένος στο Γεντί Κουλέ!

Όλα ξεκίνησαν μετά το τέλος ενός αγώνα μεταξύ του Ηρακλή και του ΠΑΣ Γιάννινα στο Καυτατζόγλειο το 1979. Ο Αλέφαντος που κάθονταν στον πάγκο του ΠΑΣ έβρισε οπαδούς των κυανολεύκων(όταν η ομάδα του ισοφάρισε σε 1-1) οι οποίοι απείλησαν να τον… λιντσάρουν. Τελικά ο Ηρακλής κέρδισε 2-1 όμως ο Αλέφαντος, συνελήφθη από αστυνομικούς για εξύβριση και οδηγήθηκε στο τμήμα καθώς είχαν υποβληθεί εναντίον του μηνύσεις. Η ομάδα του αναχώρησε για τα Γιάννινα όμως ο ίδιος οδηγήθηκε στην φυλακή. Ο ίδιος γράφει: «Δικάζομαι την άλλη μέρα, δεν προλαβαίνω να κάνω τίποτα, ούτε δικηγόρο να βάλω, και με καταδικάζουν για 25 μέρες μέσα στο Γεντί Κουλέ. Απίθανα πράγματα. Αμέσως λύνεται το συμβόλαιο εις βάρος μου -βρήκαν αφορμή- και πήραν τον Γκμοχ. Κάθισα μέσα 25 μέρες και εκεί γνώρισα κάθε καρυδιάς καρύδι. Φονιάδες, μαχαιροβγάλτες αλλά και μάγκες και καλά παιδιά που βρέθηκαν στη «στενή» από την κακιά τη στιγμή. Ο ένας, ο Τσαφούτης, σκότωσε τον γκόμενο της γυναίκας του. Καλό παιδί αυτός…

 Μια μέρα, μου λέει ένα ρεμάλι: «Κοίταξε να δεις, θα σφουγγαρίσεις»! Του λέω σοβαρά: «Είμαι δεκαπέντε μέρες εδώ, σε πέντε μέρες βγαίνω». «Αυτό που σου λέω, με ακούς, ρε» μου φωνάζει και κάνει να μου δώσει ένα χαστούκι. Τον βουτάω από τη μέση και τον πετάω κάτω. Του λέω: «Θέλεις να σε σακατέψω, άντε, ρε, κι εσύ και το σφουγγάρισμά σου»! Μπαίνουν εκεί και κάτι φύλακες και μας χωρίζουν. Για καλή μου τύχη έλειπε ο διοικητής που ήτανε «σκύλος» της φυλακής και στο πόδι του ήταν ένας άλλος Αλλιώς δεν τη γλίτωνα την απομόνωση».

Η ΑΕΚ, ο Μαύρος, το ξύλο και η απόλυση»

Για την θητεία του στην ΑΕΚ ο Νίκος Αλέφαντος στην αυτοβιογραφία του ανέφερε τα εξής: «Η ΑΕΚ (σεζόν 1986-1987) έχει τιμωρηθεί με -3 βαθμούς για απόπειρα δωροδοκίας από την προηγούμενη σεζόν και έχει ξεκινήσει χάλια το πρωτάθλημα. Πρόεδρος, ο Ζαφειρόπουλος… Με παίρνουνε κι αρχίζω δουλειά. Πήγα πολύ καλά. Έχω φτάσει τις εννέα νίκες και παίζω με τον Απόλλωνα Καλαμαριάς. Έχω κάνει το 2-0 και είναι το 80ό λεπτό του ματς. Ο Μαύρος είναι θεατής στο παιχνίδι. Βάζω λοιπόν τον Γεωργιάδη… Και την ώρα που τον βγάζω ξεσηκώνεται όλο το γήπεδο! Τελικά το κέρδισα το ματς 2-0… Την επόμενη ημέρα έρχεται ο Μαύρος στην προπόνηση και του λέω: «Κοίταξε να δεις. Δηλαδή πρέπει να ξεκινήσεις από την αρχή, να μη γίνεις αλλαγή, εάν δεν αποδίδεις;» Και μου απαντά: «Κοίταξε να δεις, δεν πρέπει να με κάνεις αλλαγή για να μη φαίνομαι ότι είμαι μεγάλος». «Μην ξανάρθεις. Όπως είσαι. Εντάξει; Τελειώσαμε»! Μετά έρχεται ο Βενετούλιας(σ.σ. δημοσιογράφος), κολλητός του. Μου λέει σε αυστηρό ύφος: «Τι έχεις με τον Μαύρο;» Και του λέω: «Τι είναι, γκόμενός σου;» και του τραβάω μία και του ξεκουμπώνω όλο το πουκάμισο και του το σκίζω και πάει έτσι στα κανάλια! Και βγαίνει και λέει ότι τον χτύπησα… Ο τσακωμός με Βενετούλια – Μαύρο έγινε η αιτία να φύγω από την ΑΕΚ».

 

«Με έφαγε το πιράνχας ο Λούβαρης»

Το 1994 ο Αλέφαντος κάθεται στον πάγκο του Ολυμπιακού όμως η θητεία του ολοκληρώνεται άδοξα. Υπεύθυνο της απόλυσης του ο Αλέφαντος θεωρεί τον Γιώργο Λούβαρη: «Κάνω προετοιμασία, σκίζω στο τουρνουά με Μπρέσια. Έχω Ίβιτς, Αλεξανδρή. Είμαι πρώτος, αήττητος στο πρωτάθλημα. Εντάξει, παίζω με... Μαρσέγη, μια ατυχία εκεί στο κόρνερ ο Τοχούρογλου, με παίζει 100% - 0% ο διαιτητής, χάνω 2-1. Έχω όμως άλλα 90 λεπτά, ρε. Άσε με να πάω στη μάχη. Άσε με να πάω μέσα στη Μαρσέγη να φέρω την πρόκριση. Απ' τον Ολυμπιακό μ' έφαγε το... πιράνχας, ο Λούβαρης κι όλη η χαρτοπαιξία, είχανε μαζευτεί στην Έδεσσα για το παιχνίδι κι είπανε να φάνε τον Αλέφαντο».

 

«Που είναι ρε η σαγιονάρα;»

Γνωστή είναι η συνήθεια του Αλέφαντου να δείχνει τα συστήματα στους παίκτες του σχηματίζοντας θέσεις σε εικονικό γήπεδο με ό,τι έβρισκε μπροστά του. Σε ένα παιχνίδι Ιωνικός-Γιάννινα ο Αλέφαντος χρησιμοποιεί σαγιονάρες στα αποδυτήρια για να δείξει το σύστημα. Ο Βαμβακούλας, αποφασίζει να κάνει πλάκα κι εξαφανίζει μια παντόφλα: «Πού είναι η παντόφλα ρε; Εδώ μιλάμε σοβαρά για το πως θα αντιμετωπίσουμε τον εχθρό και εσείς παίζετε; Που είναι η σαγιονάρα;...». Ο Βαμβακούλας απαντάει:  «Εγώ την πήρα κόουτς. Αλλά πες ότι είχαμε αποβολή στο 10'. Να μην είμαστε προετοιμασμένοι και γι' αυτήν την περίπτωση;».

 

Το τραγούδι που τον έκανε αθάνατο

 «Γεια σου ρε Αλέφαντε είσαι παλικάρι» 

O Νίκος Αλέφαντος ήταν αδιαμφισβήτητα μια γνήσια προσωπικότητα, που εξωτερίκευε όλα όσα σκεφτόταν. Αυτό το στοιχείο της προσωπικότητάς του ήταν που ενέπνευσε και το συγκρότημα «Τα Παιδιά από την Πάτρα», για να γράψουν το τραγούδι με το όνομά του,. «Όταν με κατηγορούν, για κάτι που νομίζουν κι όταν με παρεξηγούν, χωρίς να με γνωρίζουν, όταν άδικα με βάζουν ν’ απολογηθώ, θυμάμαι τον Αλέφαντο. Γεια σου ρε Αλέφαντε είσαι παλικάρι…», είναι τα λόγια του τραγουδιού, που έγινε και σύνθημα. Γράφτηκε στα μέσα της δεκαετίας του 1980 και κυκλοφόρησε στον δίσκο του 1987 «Τα χρυσά τραγούδια», για να γίνει μεγάλη επιτυχία. 

Το τραγούδι

Ο Αλέφαντος - Τα Παιδιά Από Την Πάτρα

Στίχοι: Βαγγέλης Δεληκούρας Μουσική: Βαγγέλης Δεληκούρας

«Όταν με κατηγορούν για κάτι που νομίζουν κι όταν με παρεξηγούν χωρίς να με γνωρίζουν, όταν άδικα με βάζουν ν’ απολογηθώ, θυμάμαι τον Αλέφαντο.

Γεια σου ρε Αλέφαντε, είσαι παλικάρι, γεια σου ρε Αλέφαντε, κράτα όσο μπορείς. Γεια σου ρε Αλέφαντε, είσαι παλικάρι μην υποχωρείς.

Όταν με δικάζουνε χωρίς να έχω φταίξει και όταν το δίκιο μου δεν μπορώ να βρω, όταν ένοχοι με βάζουν ν’ απολογηθώ, θυμάμαι τον Αλέφαντο.

Γεια σου ρε Αλέφαντε, είσαι παλικάρι, γεια σου ρε Αλέφαντε, κράτα όσο μπορείς. Γεια σου ρε Αλέφαντε, είσαι παλικάρι, μην υποχωρείς».

Πηγές

Μαρία Κρουστάλη στο pagenews.gr Ολόκληρο το άρθρο εδώ: 

Εφημερίδα Έθνος 

Η κλήσις των πρώτων μαθητών 

Κυριακῇ Β' Ματθαῖου, 21 Ιουνίου 2020

Τὸ Εὐαγγέλιον

Ἐκ τοῦ κατά Ματθαῖον. Κεφ. 4: 18-23 

Τῷ καιρῷ ἐκείνῳ, περιπατῶν ὁ ᾿Ιησοῦς παρὰ τὴν θάλασσαν τῆς Γαλιλαίας, εἶδε δύο ἀδελφούς, Σίμωνα τὸν λεγόμενον Πέτρον καὶ ᾿Ανδρέαν τὸν ἀδελφὸν αὐτοῦ, βάλλοντας ἀμφίβληστρον εἰς τὴν θάλασσαν· ἦσαν γὰρ ἁλιεῖς· καὶ λέγει αὐτοῖς· Δεῦτε ὀπίσω μου καὶ ποιήσω ὑμᾶς ἁλιεῖς ἀνθρώπων. Οἱ δὲ εὐθέως ἀφέντες τὰ δίκτυα ἠκολούθησαν αὐτῷ. Καὶ προβὰς ἐκεῖθεν, εἶδεν ἄλλους δύο ἀδελφούς, ᾿Ιάκωβον τὸν τοῦ Ζεβεδαίου καὶ ᾿Ιωάννην τὸν ἀδελφὸν αὐτοῦ, ἐν τῷ πλοίῳ μετὰ Ζεβεδαίου τοῦ πατρὸς αὐτῶν, καταρτίζοντας τὰ δίκτυα αὐτῶν· καὶ ἐκάλεσεν αὐτούς. Οἱ δὲ εὐθέως ἀφέντες τὸ πλοῖον καὶ τὸν πατέρα αὐτῶν, ἠκολούθησαν αὐτῷ. Καὶ περιῆγεν ὅλην τὴν Γαλιλαίαν ὁ ᾿Ιησοῦς διδάσκων ἐν ταῖς συναγωγαῖς αὐτῶν, καὶ κηρύσσων τὸ Εὐαγγέλιον τῆς βασιλείας, καὶ θεραπεύων πᾶσαν νόσον καὶ πᾶσαν μαλακίαν ἐν τῷ λαῷ.

ιερόν ευαγγέλιον

εικόνα