Eπιβεβλημένο το «αντι - casus belli»

γράφει ο Ι. Θ. Μάζης Καθηγητής Γεωπολιτικής, ΕΚΠΑ

Η πολιτική κατευνασμού που ακολουθούν Αθήνα και Λευκωσία έναντι της τουρκικής επιθετικότητος, εδώ και 46 χρόνια (μετά την εισβολή και παράνομη κατοχή του 38% της Κύπρου), αποτελεί τον θετικότερο γεωπολιτικό παράγοντα για την υλοποίηση των τουρκικών επεκτατικών σχεδιασμών. 

Στο πλαίσιο αυτής της πολιτικής έχουμε να παρατηρήσουμε ότι:

1) H Τουρκία αδιαλείπτως επιχειρεί (ορόσημο: Ίμια, 1996) να προωθήσει τις απαιτήσεις της εις βάρος των ελληνικών κυριαρχικών δικαιωμάτων στον θαλάσσιο και εναέριο χώρο του Αιγαίου διά της επισείσεως προς την ελληνική πλευρά, του φοβήτρου της παρανόμου «αφορμής πολέμου/casus belli» της εκπορευθήσης εκ της τουρκικής Εθνοσυνελεύσεως (1995), επ’ ευκαιρία της κυρώσεως από την Ελλάδα της UNCLOSS II για το Δίκαιον της Θαλάσσης (Ν. 2321/1995).

2) Θεωρεί ότι το πολιτικό σύστημα της χώρας τηλεκατευθύνεται απολύτως από την αμερικανική βούληση, η οποία και εξισώνει τον απειλούμενο με τον απειλούντα, στον βωμό της νεο-ψυχροπολεμικού τύπου ρωσικής ανασχέσεως (Δόγμα Spykman).

3) Η Αδελφο-μουσουλμανική Τουρκία εκτιμά συνεπώς ότι, λόγω του σημαντικού χωρικο-γεωγραφικού της ρόλου εις τον Rimland (ανασχετικός δακτύλιος), της επιτρέπεται να εκβιάζει τις ΗΠΑ μέσω των -από το 2016- συναφθεισών -παρά (συμμαχικήν) φύσιν- αμυντικών και οικονομικών σχέσεών της με τη Ρωσική Ομοσπονδία.

4) Η απουσία ενεργητικής και στοχευμένης ελληνικής πολιτικής δυναμένης να ανατρέψει το καθεστώς αυτό του επί ήμισυ αιώνα ενδημούντος «ελλαδικού κατευναστικού προτεκτορατισμού» και της προϊούσης «φινλανδοποιήσεως», τη «δικαιώνει» και ευλόγως την εξαχρειώνει.

5) Το πλαίσιο της τουρκικής γεωστρατηγικής στοχεύσεως βασίζεται θεωρητικά εις τον Misak-1 Milli (Εθνικόν Ορκον), στη Νizam-? âlem, (Παγκόσμια Αρμονία υπό τον ισλαμικό πολιτισμό) και εις το θεωρητικόν κείμενον του Α. Νταβούτογλου «Στρατηγικό βάθος της Τουρκίας» (2001). Aυτές οι συνιστώσες αποτελούν την principia magna της αμεταβλήτου τουρκικής στρατηγικής, την οποία οι Αδελφο-μουσουλμάνοι ιθύνοντες ουδέποτε απέκρυψαν, ενώ πλείστοι όσοι εγχώριοι «ταγοί» δεν έπαυσαν μέχρι σήμερα να καμώνονται ότι τις αγνοούν.

Ως συνέπεια των ανωτέρω προκύπτουν οι εξής ασύγγνωστες παραλήψεις της ελληνικής εξωτερικής πολιτικής έναντι των σημερινών τουρκικών σαφών επιβουλών κατά της χώρας:

α) Η μέχρι σήμερα ελληνική ολιγωρία της μη ανακηρύξεως ελληνικής ΑΟΖ η οποία απαιτεί και την εύλογον (ως αφετηρία μετρήσεων) επέκτασιν της Αιγιαλίτιδος Ζώνης της Ελλάδος εις τα 12 ν.μ.

β) Η λανθασμένη ιεράρχησις προτεραιοτήτων του ελληνικού Προϋπολογισμού, η οποία (με πρόσχημα τη δεκαετία των μνημονίων, τις δήθεν «καλές σχέσεις με τη γείτονα» και την ονειροξιακή μας βεβαιότητα περί «υψηλής υπερατλαντλικής προστασίας») εγκατέλειψε τον κλάδον των εξοπλισμών, την εγχώριον βιομηχανία όπλων και την εμπράγματον και ουσιαστικήν εμβάθυνσιν των συμμαχιών της Ελλάδος με τους έχοντες κοινά συμφέροντα με την Ελλάδα γεωστρατηγικούς της συμμάχους (Γαλλία, Ισραήλ, Αίγυπτος).

γ) Η μέχρι σήμερα απουσία Συμβουλίου Εθνικής Ασφαλείας, ως αρμοδίου οργάνου Αναλύσεων και Σχεδιασμού της χώρας εις βάθος 25ετίας.

δ) Η πλήρης κάλυψη και μέχρι πρότινος ανοχή του υβριδικού πολέμου των παράνομων μεταναστευτικών ροών από πλευράς Τουρκίας, η οποία (έως την απομυθοποίησίν των λόγω των αποτυχουσών εισβολών «οπλοποιηθέντων» πληθυσμών εκ Τουρκίας, του Μαρτίου του 2020) έχει δημιουργήσει ένα άκρως προβληματικό από πλευράς εσωτερικής ασφαλείας υπόστρωμα εντός του εγχωρίου κοινωνικού ιστού. Πρόβλημα το οποίο μεταφέρεται οσημέραι και εις την ηπειρωτικήν Ελλάδα με τη δημιουργία νεοπαγών ισλαμικού χαρακτήρος υποαστικών σχηματισμών, πάντα με το «αζημείωτον» ορισμένων «υπερευφυών» ημετέρων και αλλοδαπών κέντρων και προσώπων.

ε) Η απολύτως εσφαλμένη και εθνικώς επικίνδυνος υπογραφή της Συμφωνίας των Πρεσπών, η οποία θέτουσα εντός ΝΑΤΟ το βορείως της χώρας αυτό πολυεθνοτικόν κράτος με άριστες αμυντικές, οικονομικές και πολιτικές σχέσεις με την Αγκυρα δημιουργεί ομού μετά της Αλβανίας έναν εξαιρετικώς προβληματικό για τα ελληνικά συμφέροντα και ενδιαφέροντα ενδονατοϊκό θύλακο.

στ) Η αναβάθμιση της τουρκικής ναυτικής βάσεως στον Αυλώνα (Πασά Λιμάνι) την οποίαν απέκτησε επί κυβερνήσεως Κ. Σημίτη (1998) η Αγκυρα (και την απώλεσε λόγω ανεξηγήτου ολιγωρίας η Ελλάδα) μαρτυρεί του λόγου το αληθές, περί των επιθετικών διαθέσεων της Τουρκίας και από το άκρως στρατηγικό στόμιο της Αδριατικής.

ζ) Η ανάμειξις, άνευ ουδενός γεωπολιτικού ανταλλάγματος, της Ελλάδος εις τους βομβαρδισμούς του ΝΑΤΟ κατά της Γιουγκοσλαβίας (24 Μαρτίου - 10 Ιουνίου του 1999). Θα μπορούσε να είχε εξευρεθεί λύσις για την ονομασία του γειτονικού κράτους θεραπεύουσα την ιστορική αλήθεια και εξυπηρετούσα τα ελληνικά, αλλά και συμμαχικά συμφέροντα (π.χ. Κεντροβαλκανική Δημοκρατία) την οποία είχε ο γράφων επανειλημμένως προτείνει.

η) Η ανάμειξις, άνευ ουδενός γεωπολιτικού ανταλλάγματος, της Ελλάδος εις την επίθεσιν του ΝΑΤΟ κατά της Λιβύης (2011). Θα ηδύνατο π.χ. να έχει, έκτοτε, διευθετηθεί το θέμα των ορίων της ΑΟΖ ή έστω της υφαλοκρηπίδος μεταξύ Ελλάδος και Λιβύης.

Σήμερα και ενώπιον των προσφάτων εξαγγελιών της Τουρκίας περί γεωτρήσεων στη ζώνη του τουρκολιβυκού μνημονίου προτείνονται, πέραν των άλλων απαραιτήτων διπλωματικών ενεργειών των Αθηνών, οι εξής τρεις ταυτόχρονες στρατηγικές κινήσεις:

Πρώτον: Ομόφωνη απόφασις «anti-casus belli» της ελληνικής Βουλής, η οποία θα ενημερώνει πάντα αρμόδιο (ΟΗΕ/ΣΑ, ΝΑΤΟ, Ε.Ε.) ότι εάν η Τουρκία αποπειραθεί να υλοποιήσει τις εκνόμους απειλές της καταπατώντας τα ελληνικά εθνικά δίκαια και κυριαρχικά δικαιώματα, τότε η Νοτιοανατολική Πτέρυξ του ΝΑΤΟ θα εκραγεί με ό,τι σημαίνει αυτό για τη Βορειοατλαντική Συμμαχία και την Ειρήνη, την Ασφάλεια και την Οικονομία στο Γεωπολιτικό Σύμπλοκο της Μεσογείου. Και μόνο το γεγονός ότι μια ανάλογη ομόφωνη απόφασις θα καθιστά σαφές ότι οι Έλληνες ομονοούν, θα έχει πραγματικά τρομακτικά αποτρεπτικά αποτελέσματα προς εχθρούς και «φίλους». Για όσους πραγματικά δεν θέλουν τον πόλεμο!

Δεύτερον: Άμεση ανακήρυξις της ΑΟΖ της χώρας, με επέκταση της αιγιαλίτιδος ζώνης εις τα 12 ν.μ. εις ολόκληρη την επικράτεια και αποστολή των συντεταγμένων στο αρμόδιο γραφείο του ΟΗΕ.

Τρίτον: Οι ενέργειες προς οριοθέτηση ΑΟΖ με Αίγυπτο και Ιταλία καλές είναι, αλλά πρέπει να συνοδεύονται και με την αντίστοιχη με Κυπριακή Δημοκρατία. Το τελευταίο λειτουργεί «επιταχυντικώς» για τις δύο πρώτες περιπτώσεις και «ενισχυτικώς» για τα συμφέροντα του Ελληνισμού του διπόλου Ελλάδος - Κύπρου και ο νοών νοείτω!

Το άρθρο δημοσιεύτηκε στις 09 Ιουνίου 2020 στην Real News, (real.gr). Οι φωτογραφίες προέρχονται από το διαδίκτυο.

Η θεραπεία του δούλου του Εκατόνταρχου

ΚΥΡΙΑΚΗ 5 ΙΟΥΛΙΟΥ 2020

Κυριακῇ Δ' Ματθαῖου

Ο Ιησούς κι ο Εκατόνταρχος

Ἐκ τοῦ κατά Ματθαῖον. Κεφ. 8: 5-13

Τῷ καιρῷ ἐκείνῳ, ἐλθόντι τῷ Ἰησοῦ εἰς Καπερναοὺμ, προσῆλθεν αὐτῷ Ἑκατόνταρχος, παρακαλῶν αὐτὸν, καὶ λέγων· Κύριε, ὁ παῖς μου βέβληται ἐν τῇ οἰκίᾳ παραλυτικός, δεινῶς βασανιζόμενος. Καὶ λέγει αὐτῷ ὁ ᾿Ιησοῦς· ἐγὼ ἐλθὼν θεραπεύσω αὐτόν. Καὶ ἀποκριθεὶς ὁ Ἑκατόνταρχος ἔφη· Κύριε, οὐκ εἰμὶ ἱκανὸς ἵνα μου ὑπὸ τὴν στέγην εἰσέλθῃς· ἀλλὰ μόνον εἰπὲ λόγῳ, καὶ ἰαθήσεται ὁ παῖς μου. Καὶ γὰρ ἐγὼ ἄνθρωπός εἰμι ὑπὸ ἐξουσίαν, ἔχων ὑπ᾿ ἐμαυτὸν στρατιώτας, καὶ λέγω τούτῳ, Πορεύθητι, καὶ πορεύεται· καὶ ἄλλῳ, Ἔρχου, καὶ ἔρχεται· καὶ τῷ δούλῳ μου, Ποίησον τοῦτο, καὶ ποιεῖ. Ἀκούσας δὲ ὁ ᾿Ιησοῦς, ἐθαύμασε, καὶ εἶπε τοῖς ἀκολουθοῦσιν· Ἀμὴν λέγω ὑμῖν, οὐδὲ ἐν τῷ ᾿Ισραὴλ τοσαύτην πίστιν εὗρον. Λέγω δὲ ὑμῖν, ὅτι πολλοὶ ἀπὸ ἀνατολῶν καὶ δυσμῶν ἥξουσι, καὶ ἀνακλιθήσονται μετὰ ᾿Αβραὰμ καὶ ᾿Ισαὰκ καὶ ᾿Ιακὼβ ἐν τῇ βασιλείᾳ τῶν οὐρανῶν· οἱ δὲ υἱοὶ τῆς βασιλείας ἐκβληθήσονται εἰς τὸ σκότος τὸ ἐξώτερον· ἐκεῖ ἔσται ὁ κλαυθμὸς καὶ ὁ βρυγμὸς τῶν ὀδόντων. Καὶ εἶπεν ὁ ᾿Ιησοῦς τῷ Ἑκατοντάρχῳ· Ὕπαγε, καὶ ὡς ἐπίστευσας γενηθήτω σοι. Καὶ ἰάθη ὁ παῖς αὐτοῦ ἐν τῇ ὥρᾳ ἐκείνῃ.

ιερόν ευαγγέλιον

εικόνα

Δείτε και το φυλλάδιο του Ι.Ν. Αγίων Αποστόλων Πέτρου και Παύλου, Πεύκης Αττικής.

Euro 2004, το έπος της Ελλάδας!

Ευρωπαϊκό πρωτάθλημα ποδοσφαίρου 2004

Το  Ευρωπαϊκό πρωτάθλημα ποδοσφαίρου 2004, ή αλλιώς Euro 2004, διεξήχθη στα γήπεδα της Πορτογαλίας από τις 12 Ιουνίου ως τις 4 Ιουλίου 2004.  Ήταν η 12^η διοργάνωση ευρωπαϊκού πρωταθλήματος της UEFA.  Πήραν μέρος 16 εθνικές ομάδες. Απ' αυτές η Πορτογαλία προκρίθηκε αυτόματα ως διοργανώτρια χώρα ενώ οι υπόλοιπες 15 πέρασαν από μια προκριματική φάση στην οποία μετείχαν 50 ομάδες.

Το τρόπαιο κατέκτησε η Ελλάδα, ενάντια σε όλα τα προγνωστικά. Μετείχε μόλις για δεύτερη φορά σε τελική φάση Ευρωπαϊκού Πρωταθλήματος (μετά το 1980) και ήταν ένα από τα αουτσάιντερ του τουρνουά. Έκανε την πρώτη έκπληξη στην πρεμιέρα, νικώντας με σκορ 2-1 τη διοργανώτρια Πορτογαλία. Στη συνέχεια υπό την καθοδήγηση του Ότο Ρεχάγκελ  και με όπλο την πολύ καλή άμυνα προκρίθηκε στα προημιτελικά, απέκλεισε διαδοχικά τη Γαλλία και τη Τσεχία και έφτασε στον τελικό της 4ης Ιουλίου. Εκεί συνάντησε πάλι την Πορτογαλία και την κέρδισε για δεύτερη φορά με 1-0 και σκόρερ τον Άγγελο Χαριστέα. 

Euro 2004, το έπος της Ελλάδας!

Και όμως πέρασαν 16 χρόνια... Από τότε που ο Θοδωρής Ζαγοράκης έπαιρνε το βαρύτιμο τρόπαιο από τα χέρια του τότε προέδρου της UEFA, Λέναρντ Γιόχανσον, και το σήκωνε με καμάρι και υπερηφάνεια στον ουρανό της Λισαβώνας, πλημμυρίζοντας με ανείπωτη ευτυχία τους χιλιάδες Έλληνες φιλάθλους που είχαν... βάψει μπλε ένα σημαντικό κομμάτι της εξέδρας του "Ντα Λους", αλλά και τους εκατομμύρια Έλληνες που παρακολουθούσαν από κάθε γωνιά του πλανήτη.

Δεκαέξι  χρόνια από τότε που η "μικρή" Εθνική Ελλάδας, που αποτελεί μία μικρή κουκκίδα στον ποδοσφαιρικό χάρτη των εθνικών ομάδων της Ευρώπης, κατάφερε χάρη σε ένα "αγγελικό" γκολ (κόρνερ του Άγγελου Μπασινά και γκολ με κεφαλιά από τον Άγγελο Χαριστέα) να "υποτάξει" για δεύτερη φορά σε εκείνη τη διοργάνωση την διοργανώτρια Πορτογαλία και να ανέβει στον ποδοσφαιρικό Όλυμπο.

Δεκαέξι  χρόνια ακριβώς από τότε που ο Ότο Ρεχάγκελ έμπαινε για πάντα στις καρδιές των Ελλήνων ως "Ηρακλής" συμβάλλοντας τα μέγιστα στο να συντελεστεί ένα από τα μεγαλύτερα "θαύματα", μία από τις μεγαλύτερες εκπλήξεις όχι μόνο στην ιστορία του παγκοσμίου ποδοσφαίρου, αλλά του αθλητισμού γενικότερα...

Και αυτό γιατί ουδείς μπορεί να παραγνωρίσει τα "εφόδια" με τα οποία είχε ταξιδέψει εκείνη την περίοδο το αντιπροσωπευτικό συγκρότημα της χώρας στην Ιβηρική χερσόνησο:

Ήταν μόλις η δεύτερη παρουσία της "γαλανόλευκης" σε τελική φάση Ευρωπαϊκού Πρωταθλήματος και πρώτη μετά από 24 χρόνια, αγνοούσε φυσικά την πρώτη νίκη της σε τέτοιο επίπεδο (1 ισοπαλία-2 ήττες ο μέχρι τότε απολογισμός), ενώ ήταν η πρώτη εμφάνιση σε μεγάλη διοργάνωση μετά την επώδυνη εμπειρία του Μουντιάλ του 1994, με τον απολογισμό των 3 ηττών σε ισάριθμα ματς με Αργεντινή, Βουλγαρία και Νιγηρία, καθώς και των 0-10 τερμάτων.

Αυτό λοιπόν που κάνει το επίτευγμα εκείνης της ομάδας ακόμα μεγαλύτερο ήταν το γεγονός πως ουδείς περίμενε από αυτήν να φτάσει τόσο ψηλά, με τους περισσότερους να μοιάζουν ικανοποιημένοι από την πρόκριση στην τελική φάση (τερμάτισε πρώτη στα προκριματικά, υποχρεώνοντας τους πρωταθλητές Ευρώπης του 2008 Ισπανούς να δώσουν αγώνες μπαράζ για να δώσουν το "παρών" στο 12ο Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα), και τους πλέον αισιόδοξους να κάνουν λόγο για αξιοπρεπείς εμφανίσεις στον όμιλο.

Όσο για τους απαισιόδοξους (που ήταν και η συντριπτική πλειονότητα), αυτοί προδίκαζαν συντριβές της Εθνικής Ελλάδας, με δεδομένο πως Πορτογαλία, Ισπανία και Ρωσία φάνταζαν ως αρκετά δύσκολοι αντίπαλοι, ενώ και η εμπειρία ήταν στοιχείο που δεν βρισκόταν και σε... πλεόνασμα.

Και όμως, το διάστημα από την 12η Ιουνίου μέχρι την 4η Ιουλίου του 2004 ήταν η πλέον ονειρεμένη περίοδος για το ελληνικό ποδόσφαιρο σε εθνικό επίπεδο, με το συγκρότημα του Ότο Ρεχάγκελ να κάνει με το "καλημέρα" την πρώτη νίκη της σε τελική φάση Euro, να ολοκληρώνει την παρουσία της στον όμιλο με μόλις μία ήττα, και να αποκλείει ένα-ένα τα μεγαθήρια με την κλασική... συνταγή του 1-0 σε όλους τους νοκ-άουτ αγώνες.

 

Η πορεία προς τους "8"

Η πορεία προς την κορυφή αλλά και προς την... αιωνιότητα ξεκίνησε στις 12 Ιουνίου, όταν εκατομμύρια ζευγάρια μάτια σε όλο τον κόσμο είδαν για πρώτη φορά μέχρι -εκείνη τη στιγμή- την οικοδέσποινα ενός Euro να χάνει μέσα στο σπίτι της.

"Θύμα" η Πορτογαλία του Λουίς Φελίπε Σκολάρι και "θύτης" η Ελλάδα του Ότο Ρεχάγκελ, με την Εθνική μας ομάδα να κάνει το... τέλειο παιχνίδι και να υποχρεώνει τους Ίβηρες να παραδεχτούν μετά το τέλος του ματς πως έχασαν δικαιότατα στην πρεμιέρα.

Ο Γιώργος Καραγκούνης άνοιξε το δρόμος προς τη νίκη, νικώντας με δεξί ευθύβολο σουτ έξω από την περιοχή τον Ρικάρντο, ενώ οι Έλληνες άρχισαν να πιστεύουν σιγά σιγά πως αυτή η ομάδα ήταν ικανή για πολλές "ζημιές" στη διοργάνωση όταν έγινε το 2-0, με την εύστοχη εκτέλεση πέναλτι του Μπασινά (σε πέναλτι που είχε κερδίσει ο Σεϊταρίδης από τον Κριστιάνο Ρονάλντο στην ολοκλήρωση μίας υποδειγματικής κόντρας).

Ο πιτσιρικάς τότε Κριστιάνο Ρονάλντο πέτυχε το γκολ της... παρηγοριάς στο δεύτερο λεπτό των καθυστερήσεων, με το τελευταίο σφύριγμα του Πιερλουίτζι Κολίνα να βρίσκει τον Θοδωρή Ζαγοράκη να αποφεύγει με ωραία ενέργεια δύο Πορτογάλους στο χώρο της μεσαίας γραμμής.

Τέσσερις ημέρες αργότερα, οι (πρωταθλητές Ευρώπης του 2008) Ισπανοί μπήκαν... αγριεμένοι στο "Ντο Μπέσα" για να πάρουν εκδίκηση για την ήττα που είχαν γνωρίσει στα προκριματικά στη Σαραγόσα (νίκη 1-0 για την Ελλάδα με το γκολ του Στέλιου Γιαννακόπουλου), όμως παρά το γεγονός πως η άμυνα της εθνικής ομάδας "σφυροκοπήθηκε" σε μεγάλα διαστήματα του 90λεπτου, κατάφερε να αποχωρήσει με ψηλά το κεφάλι.

Ο Μοριέντες εκμεταλλεύθηκε διαδοχικά λάθη στην άμυνα και νίκησε από κοντά τον Αντώνη Νικοπολίδη για να κάνει το 1-0, ωστόσο το αντιπροσωπευτικό συγκρότημα ήταν αυτό που... γέλασε τελευταίο.

Ο Τσιάρτας, που είχε περάσει ως αλλαγή, έβγαλε διαγώνια μπαλιά-διαβήτη 40 μέτρων για τον Χαριστέα, ο οποίος έστειλε τη μπάλα στα δίχτυα του Κασίγιας, καθιστώντας πλέον την εθνική ως το μεγάλο φαβορί για την πρόκριση στην επόμενη φάση.

Στο τρίτο και τελευταίο ματς, παραλίγο να έχουμε πολλά... εμφράγματα, με την αδιάφορη βαθμολογικά Ρωσία να προηγείται με 2-0 από το πρώτο 20λεπτο (χάρη στα τέρματα των Κιριτσένκο και Μπουλίκιν), όμως ο Ζήσης Βρύζας έπαιξε το ρόλο του "λυτρωτή" με το γκολ στο 43', καθώς το αποτέλεσμα αυτό σε συνδυασμό με τη νίκη της Πορτογαλίας με 1-0 επί της Ισπανίας την ίδια ώρα, έστελνε την Εθνική ομάδα στα προημιτελικά, απέναντι στην κάτοχο του τροπαίου, Γαλλία.

 

Γαλλία, Τσεχία, Πορτογαλία και... κούπα

Η έδρα της Σπόρτινγκ Λισαβώνας, "Ζοσέ Αλβαλάδε", έμελλε να είναι το πρώτο γήπεδο της Πορτογαλίας στο οποίο η Εθνική Ελλάδας θα έγραφε ιστορία στα νοκ-άουτ παιχνίδια της στην τελική φάση της διοργάνωσης.

Τα "βαριά" ονόματα των Ζιντάν, Ανρί, Τρεζεγκέ, Βιεϊρά, Μπαρτέζ, Λιζαραζού (και όχι μόνο) δεν "τρόμαξαν" τους Έλληνες διεθνείς, οι οποίοι πέταξαν εκτός συνέχειας την κάτοχο του τίτλου από το 2000 χάρη σε ένα γκολ-ποίημα, που δύσκολα θα ξεχαστεί ποτέ από τους "τρικολόρ"...

Ο ΜVP της διοργάνωσης και ρέκορντμαν συμμετοχών με το αντιπροσωπευτικό συγκρότημα, Θοδωρής Ζαγοράκης απέφυγε με εκπληκτική ντρίμπλα τον Λιζαραζού από τη δεξιά πλευρά, έβγαλε την κατάλληλη στιγμή υποδειγματική "ζυγισμένη" σέντρα για τον Χαριστέα, και ο τότε άσος της Βέρντερ Βρέμης "εκτέλεσε" με ασύλληπτη κεφαλιά τον Φαμπιάν Μπαρτέζ.

Το επόμενο ραντεβού με τη... δόξα είχε κλειστεί για την 1η Ιουλίου, με την ομάδα-οδοστρωτήρα μέχρι εκείνη τη στιγμή, Τσεχία, (προερχόταν από 4 νίκες σε ισάριθμα ματς), να προβάλλει ως ανυπέρβλητο εμπόδιο, αλλά τελικά το αντιπροσωπευτικό συγκρότημα να καταφέρνει να την ρίξει στο καναβάτσο, εκμεταλλευόμενη τον κανόνα του "ξαφνικού θανάτου".

Ο τραυματισμός του Νέντβεντ από το πρώτο μέρος και οι κραυγαλέες ευκαιρίες που έχασαν οι Κόλερ, Μπάρος στην επανάληψη "βοήθησαν" ώστε το ματς να "κολλήσει" στο 0-0 στο 90λεπτο και να πάει στην παράταση, όπου εκεί μίλησε το λαμπερό άστρο, που συνόδευε τον Ότο Ρεχάγκελ σε όλη τη διάρκεια της διοργάνωσης.

Από εκτέλεση κόρνερ του Τσιάρτα και κεφαλιά μέσα από την μικρή περιοχή του Δέλλα στο τελευταίο λεπτό του πρώτου ημιχρόνου της παράτασης, η μπάλα καρφώθηκε στα δίχτυα του Τσεχ, με τους Έλληνες να παίρνουν την πρόκριση και τους Τσέχους να πέφτουν όλοι... ξεροί στον αγωνιστικό χώρο, μη μπορώντας να πιστέψουν αυτό που είχε συμβεί.

Ο τελικός ήταν επανάληψη του αγώνα της πρεμιέρας μεταξύ της Πορτογαλίας και της Ελλάδας (δεν είχε ξανασυμβεί κάτι τέτοιο στις 11 προηγούμενες διοργανώσεις), όμως δυστυχώς για τους Ίβηρες και ευτυχώς για εμάς το σενάριο ήταν το ίδιο με αυτό της 12ης Ιουνίου: νίκη της Ελλάδας, και αυτή τη φορά μάλιστα με έπαθλο το βαρύτιμο τρόπαιο.

Μετά από τις Ισπανία και Γαλλία, ο Άγγελος Χαριστέας "πλήγωσε" και τους Πορτογάλους, με το γκολ του στο 57' να είναι αρκετό για να ανεβάσει την Ελλάδα στην κορυφή της Ευρώπης και να μπει στο πάνθεον της ιστορίας ως μία από τις εννέα μόνο χώρες που έχουν κατακτήσει Euro.

Βίντεο της νίκης:

Πορτογαλία|0:1|Ελλάδα |Στιγμιότυπα| |Τελικός|

EURO 2004 - Greek Victory, Worldwide Press

κείμενο από sport24.gr που δημοσιεύτηκε στις 04 Ιουλίου 2015

και από την wikipedia, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια.

Βίντεο από YouTube, Τελικός και Worldwide Press

Κασέτα, κασετόφωνο και Walkman

Κασέτα, κασετόφωνο και Walkman.

Η ιστορία του συμβόλου των υποκλοπών στην χώρα μας.

To μαγνητικό μέσο αποθήκευσης (Compact Cassette), οι τύποι της κασέτας, το πρώτο κασετόφωνο, το Walkman της Sony και ο ερχομός του CD. 

Κασέτα

Η κασέτα ή κασέττα είναι μαγνητικό μέσο αποθήκευσης και αποτελείται από μια πλαστική θήκη μικρών διαστάσεων, μέσα στην οποία βρίσκεται μαγνητική ταινία στην οποία εγγράφονται κυρίως ηχητικές πληροφορίες και δευτερευόντως/μεταγενέστερα (πρακτική που πλέον έχει ξεπεραστεί) αρχεία υπολογιστών.

Η κασέτα είναι σχεδιασμένη να λειτουργεί με τύλιγμα / ξετύλιγμα της μαγνητικής ταινίας σε μικρές ενσωματωμένες μπομπίνες και να τοποθετείται σε ειδική ηλεκτρονική συσκευή, με κεφαλή ανάγνωσης, που καλείται κασετόφωνο.

Παρότι ο όρος κασέτα μπορεί να αναφέρεται σε διάφορες μορφές μαγνητικών μέσων αποθήκευσης που περικλείονται σε σκληρό περίβλημα, στα Ελληνικά με τον όρο αυτό συνήθως εννοούμε το μέσο που ακολουθεί τις προδιαγραφές (διαστάσεις περιβλήματος, πάχος ταινίας κλπ) του προτύπου Compact Cassette (συμπαγής κασέτα), υλοποιήσεις του οποίου φαίνονται στην εικόνα κάτω.

Ιστορία

Η εγγραφή ηχητικών σημάτων σε μαγνητοταινίες στις ηχογραφήσεις των πρωτοτύπων μουσικών έργων ξεκινά από το 1945 και μετά. Στα μέσα της δεκαετίας του ΄60 η Philips παρουσίασε πρώτη την μικρή γνωστή πλέον κασέτα (Compact Cassette) ως μέσο επαγγελματικής υπαγόρευσης, μαζί με το αντίστοιχο κασετόφωνο.

Αφού ανταγωνίστηκε αρκετά χρόνια τις κασέτες του τύπου 8-track, η τεχνολογία αυτή κατά τη δεκαετία του ΄80 κατέκλυσε κάθε σπίτι και αυτοκίνητο ξεπερνώντας κατά πολύ τις προβλέψεις των κατασκευαστών της. Τα πλεονεκτήματα ήταν το μικρό και συμπαγές μέγεθος, η εύκολη ηχογράφηση/αναπαραγωγή και η εύκολη αντιγραφή, από καταγεγραμμένο σε άλλα μέσα, ηχητικό σήμα. Σημαντική ώθηση στη δημοφιλία της έδωσε και η εμφάνιση τουWalkman το 1979.

Η τεχνολογία της κασέτας επέτρεψε την πρώτη άνθιση των παράνομων ηχογραφήσεων, δηλαδή την «μουσική πειρατεία» μέχρι και τις αρχές της δεκαετίας του ΄90, φαινόμενο που αντιμετωπίστηκε από τη μουσική βιομηχανία με το σύνθημα «Home taping kills music» (Το γράψιμο κασετών στο σπίτι σκοτώνει τη μουσική).

Η κασέτα χρησιμοποιήθηκε επίσης, ως μέσο αποθήκευσης προγραμμάτων και αρχείων στους πρώτους οικιακούς υπολογιστές, όπως ο Sinclair ZX Spectrum. Να σημειωθεί πως οι κασέτες εξελίχθηκαν, πριν αντιμετωπίσουν την οριστική παρακμή, με νέα μοντέλα με καλύτερη ποιότητα ήχου, μεγαλύτερη διάρκεια και πιο στιβαρή κατασκευή με αποκορύφωμα τον τύπο DAT.

Τύποι κασέτας

• C15 15 λεπτά
• C20 20 λεπτά
• C30 30 λεπτά
• C60 60 λεπτά
• C120 120 λεπτά
• C180 180 λεπτά

Σήμερα

Η κασέτα σήμερα ως μέσο έχει περιοριστεί σε ελάχιστη χρήση, λόγω σοβαρών μειονεκτημάτων (χαμηλή ποιότητα ήχου, σειριακή λογική ευρέσεως θεμάτων, ευπάθεια στον χρόνο) σε σχέση με το CD και τα μεταγενέστερα μέσα.

Επίσης οι δισκογραφικές εταιρείες, τουλάχιστον από το 2000 και μετά, δεν παράγουν τους τίτλους τους σε αυτό το μέσο. Να σημειωθεί ακόμη πως όλα τα μέσα (κασέτα, βιντεοκασέτα, μπομπινόφωνο, 8-track, DAT) που χρησιμοποιούν μαγνητική ταινία, αποσύρονται με ταχείς ρυθμούς από την αγορά.

Μικρές νησίδες επιβίωσης των μαγνητικών μέσων αυτού του τύπου είναι, κυρίως σε επαγγελματικό επίπεδο, οι βιντεοκασέτες με τεχνολογία εγγραφής BETA και οι κασέτες DAT (Digital Audio Tape), αλλά και μαγνητικές ταινίες για δημιουργία αντιγράφων ασφαλείας δεδομένων υπολογιστή.

Το Κασετόφωνο ή Cassette deck

Το Κασετόφωνο ή Cassette deck όπως ονομάστηκε και καθιερώθηκε από την κατασκευάστρια εταιρεία είναι η αναλογική ηλεκτρονική συσκευή αναπαραγωγής ήχου με μαγνητική τεχνολογία που παρουσιάστηκε από την εταιρεία PHILIPS στα μέσα της δεκαετίας του 1960.

Η συσκευή αυτή υπήρξε εν μέρει διάδοχος της παλιάς, αποκλειστικά επαγγελματικής, τεχνολογίας αναπαραγωγής / εγγραφής μέσω μαγνητικών μπομπινών 7 ή 10,5 ιντσών, αλλά και νέο προϊόν με καινοτόμα χαρακτηριστικά. Το Ραδιοκασετόφωνο είναι ο συνδυασμός κασετόφωνου με δέκτη ραδιοφώνου σε μία συσκευή.

Τεχνολογία

Το κασετόφωνο αναπαράγει ή εγγράφει τον ήχο μέσω της κασέτας χρησιμοποιώντας μία μαγνητική κεφαλή ανάγνωσης και μία εγγραφής. Η λεπτή μαγνητική ταινία της κασέτας, πλάτους 0,15 ιντσών, επιστρωμένη με οξείδια του σιδήρου και τυλιγμένη σε καρούλια, τοποθετείται σε θέση υποδοχής του κασετοφώνου και εφάπτεται επί της κεφαλής του.

Κινείται με σταθερή ταχύτητα (4,75 εκατοστά/δευτερόλεπτο για τις κασέτες ήχου του εμπορίου) και το κασετόφωνο μετατρέπει τις αναλογικά εγγεγραμμένες μαγνητικές πληροφορίες σε κατάλληλα ηλεκτρικά μεταβαλλόμενο σήμα που καταλήγει σε ενισχυτή ενσωματωμένο ή εξωτερικό ώστε να αναπαραχθεί ο ήχος μέσω των ενσωματωμένων ή εξωτερικών ηχείων.

Το ακριβώς αντίθετο γίνεται στην εγγραφή, καθώς το κασετόφωνο διαθέτει ένα ηλεκτρικό κινητήρα που περιστρέφει τις εξοχές που κουμπώνουν στα καρούλια της κασέτας.

Η ταχύτητα περιστροφής μπορεί να είναι κανονικά μπροστά για ακρόαση μουσικής, γρήγορη περιστροφή εμπρός ή πίσω για αναζήτηση κομματιού και επιλέγεται με τα αντίστοιχα πλήκτρα.

Υπάρχει και ένα πλήκτρο κόκκινου χρώματος που πατώντας το, το κασετόφωνο εγγράφει ηχητικά σήματα είτε από μικρόφωνο είτε από άλλη πηγή (Πικάπ, ραδιόφωνο, άλλο κασετόφωνο).

Μεγάλο πλεονέκτημα της μεθόδου αυτής είναι η δυνατότητα με απομαγνήτιση της κασέτας να την επανεγγράψουμε πολλές φορές. Έτσι το κασετόφωνο της Philips ήταν η πρώτη συσκευή εγγραφής μαζικής κατανάλωσης.

Είδη κασετόφωνου και ιστορία

Τα πρώτα κασετόφωνα ήταν απλές μονοφωνικές φορητές συσκευές με ενσωματωμένο μικρόφωνο, ώστε να μπορεί κανείς να ηχογραφήσει ανά πάσα στιγμή και οπουδήποτε.

Ακολούθησε το κασετόφωνο αυτοκινήτου με τεράστια εμπορική επιτυχία. Τα μεγάλα φορητά στερεοφωνικά κασετόφωνα με ενσωματωμένα ηχεία και πολλές φορές διπλές συσκευές ήταν η συνέχεια.

To 1979, η Sony παρουσίασε το  την απόλυτη φορητή συσκευή ήχου, μικρών διαστάσεων και βάρους με ενσωματωμένα ακουστικά. Το Walkman αποτέλεσε την κορύφωση της εμπορικής δημοφιλίας του κασετόφωνου αλλά σήμανε και την αρχή του τέλους του.

Ήταν δημιούργημα του Ναμπουτόσι Κιχάρα, μηχανικού στο τμήμα ήχου της Sony. O τότε πρόεδρος της εταιρείας Ακίο Μορίτα του είχε ζητήσει να σχεδιάσει μια συσκευή που θα μπορούσε να παίρνει μαζί του στα ταξίδια για να ακούει τις αγαπημένες του όπερες.

Αξιοσημείωτα είναι και τα Hi-end κασετόφωνα, συσκευές με υψηλή πιστότητα ήχου που έφτασαν στο αποκορύφωμα τους με τα θρυλικά πλέον μοντέλα των εταιρειών Nakamichi και Teac.

Τέλος τα κασετόφωνα χρησιμοποιούντο και από τους πρώτους οικιακούς ηλεκτρονικούς υπολογιστές όπως οι Sinclair ZX80, ZX81 και ZX Spectrum ως μέσο ανάγνωσης / εγγραφής προγραμμάτων λογισμικού (software).

Άλλα κασετόφωνα

Εκτός από το κασετόφωνο που εφηύρε πρώτη η Philips παρουσιάστηκαν και δυο ακόμη τεχνολογίες, η μία νωρίτερα (eight-track) και η άλλη πολύ αργότερα (μικροκασετόφωνο).

Η σύγχρονη του κασετοφώνου ήταν το οκταζωνικό (eight-track) με ισχυρή παρουσία ως συσκευή αυτοκινήτου και πολύ μεταγενέστερα τα αναλογικά μικροκασετόφωνα για επαγγελματική χρήση (κυρίως από δημοσιογράφους) με μικρότερη μαγνητοταινία πλάτους 1/8 ιντσών, ταχύτητας 1 και 5/16 ips (3,33 εκατοστόμετρων ανά δευτερόλεπτο) σε περίβλημα διαστάσεων 5,5 Χ 3,3 Χ 0,7 εκατοστόμετρων.

Και οι δύο τεχνολογίες είναι πλέον κατηργημένες, η μεν πρώτη ήδη από την εποχή που μεσουρανούσε το κλασικό κασετόφωνο (αρχές δεκαετίας του 1980), η δε δεύτερη από τις πολύ πιο εύχρηστες ψηφιακές συσκευές.

Δήμος Μούτσης – Γουώκμαν

Τραγούδι αφιερωμένο στο Walkman. Πρώτη εκτέλεση 1983. Στίχοι και μουσική Δήμος Μούτσης

Μειονεκτήματα και το τέλος του κασετόφωνου

Το κασετόφωνο είχε σημαντικά μειονεκτήματα όπως :

• Την χαμηλή ποιότητα ήχου λόγω θορύβου που εισήγαγε στο σήμα
• Την σειριακή λογική εύρεσης των tracks
• Την μειούμενη ποιότητα σε κάθε αντιγραφή και εν γένει
• Το γεγονός ότι ήταν αναλογική τεχνολογία και όχι ψηφιακή

Το 1982 εμφανίστηκε το CD (ψηφιακή συσκευή δίσκου οπτικής τεχνολογίας laser), το οποίο με βασικό του όπλο την καλύτερη ποιότητα ήχου, αρχικά σταδιακά και ραγδαία όταν εμφανίστηκε η τεχνολογία CD-R/W (εγγραφής / επανεγγραφής), υποσκέλισε απολύτως την παλιά και πολύ πετυχημένη, μαγνητική τεχνολογία.

Δημοσιεύτηκε στην ιστοσελίδα  olympia.gr

Αναδημοσίευση και φωτογραφίες από ιστοσελίδα koukfamily.blogspot

Το τραγούδι θα το βρείτε στο youtube

Όποιος πατήσει το πόδι του σε ελληνικό έδαφος, θα τον κάψουμε

Οι Τούρκοι εισβολείς που θα γίνουν barbeque, αλλά μας ξέφυγε ο γενικευμένος πόλεμος σε περίπτωση πρόκλησης

ο στρατηγός Κωνσταντίνος Φλώρος

Η συνάντηση που είχε ο ΑΓΕΕΘΑ με τους αμυντικούς συντάκτες, δεν είχε κάποια μεγάλη “αποκάλυψη”. Ο ΑΓΕΕΘΑ δεν μίλησε για αγορά F-35, Arleigh Burke, μεταχειρισμένο υλικό, τίποτα από αυτά που μας αρέσουν να διαβάζουμε στις αμυντικές ιστοσελίδες. Άλλωστε δεν είναι αυτή η δουλειά του. Μεταξύ μας, έχουμε ίσως κουραστεί να ακούμε αρχηγούς Επιτελείων να λένε τα “ελπίζω” τους, αλλά να μην μπορούν οι άνθρωποι να τα κάνουν πραγματικότητα. Αυτός είναι και ο λόγος που ο Αρχηγός επέλεξε να πει το απλούστερο, πως οι Ελληνικές Ένοπλες Δυνάμεις, ο Οργανισμός στον οποίο ηγείται, μπορούν να κάνουν τη δουλειά τους. Αυτό μας ενδιαφέρει και στην τελική, κι ας μην έχει F-35 η συζήτηση.

Τα περισσότερα μέσα έμειναν στο εντυπωσιακότερο που είπε ο αρχηγός, πως αν κάποιος μπει σε ελληνικό έδαφος, τότε “πρώτα θα τον κάψουμε και μετά θα τον ρωτήσουμε”. Οκ, ο συνειρμός της ναπάλμ σε βραχονησίδα είναι μια εικόνα που εμάς μας κάνει να χαμογελάμε, αλλά σκεφτείτε και τους “έρμους” Τούρκους καταδρομείς που θα πάνε να κάνουν το αδιανόητο. Στο μυαλό τους θα έχουν πάντα την ερώτηση “ρε λες οι Έλληνες να μας κάνουν μπάρμπεκιου”, ενώ υποσυνείδητα σκηνές από το Αποκάλυψη Τώρα θα τους ταλαιπωρούν παράλληλα με τα κύματα του Αιγαίου.

Πολλοί έμειναν εκεί. Στο αν έτσι έπρεπε να πει ο ΑΓΕΕΘΑ, αν, αν, αν, αν. Ειλικρινά, δεν βαρεθήκαμε τα “αυστηρά μηνύματα στη γείτονα”; Όπως είχαμε διαβάσει κάπου αρκετά πετυχημένα, η COSMOTE μας είχε κάνει προσφορά 500 αυστηρά μηνύματα, και τα στέλναμε τακτικά για να μην τα χάσουμε. Τώρα έχουν αλλάξει τα πράγματα. Η πολιτική ηγεσία έχει καταστήσει σαφές πως αν γίνει κάτι, θα εμπιστευτεί τους “ειδικούς” (aka Τσιόδρας και Χαρδαλιάς). Και στην περίπτωσή μας, τους Αρχηγούς των Επιτελείων. Και ο ΑΓΕΕΘΑ μίλησε, και είπε “φωτιά”. Σαφές. Τι να έλεγε; πως θα σερβίρουμε τσάι;

Το μόνο που ελπίζουμε, είναι απλά να μπορούμε πραγματικά να το κάνουμε. Αλλά για να το λέει, κάτι θα ξέρει περισσότερο από εμάς. Και ξέρει. Το ξέρουμε ότι ξέρει.

Τώρα, κάτι που μάλλον ξέφυγε από πολλούς συντάκτες, είναι ίσως το σημαντικότερο που λέχθηκε. Ο ΑΓΕΕΘΑ είπε κάτι που αλλάζει τελείως το σχεδιασμό μας. ΤΕΛΕΙΩΣ, και αυτό πέρασε κάπως απαρατήρητο. Έτσι αυτό ήταν που σοφά προτίμησε να κάνει τίτλο ο Βασίλης Νέδος στην Καθημερινή, και μάλιστα όχι μόνο στην ελληνική έκδοση, αλλά ΚΑΙ στην αγγλική, σε περίπτωση που ξέφυγε από κάποιον. Ο ΑΓΕΕΘΑ είπε πως σε περίπτωση που συμβεί ένα επεισόδιο σημειακό, αυτό θα έχει επιπτώσεις σε όλο τη γραμμή αντιπαράθεσης, δηλαδή πάμε σε γενικευμένο πόλεμο.

Οι Τούρκοι ελπίζουν πως θα κάνουν μια ιστορία επιπέδου Ίμια, ίσως κάπου στη Μεγίστη, θα ανεβάσουν Τούρκους καταδρομείς σε μια βραχονησίδα, κι εμείς θα πάμε σε μια σύγκρουση σημειακή, σε τόπο και χρόνο που θα έχουν επιλέξει αυτοί. Αμ δε! Δεν πάει έτσι, και πρέπει να το ξέρουν από τώρα. Αυτό είναι το σημαντικότερο που είπε ο ΑΓΕΕΘΑ.

Συνεπώς, μια κρίση, νότια της Κρήτης, όπου φρεγάτες τουρκικές θα πολεμήσουν με ελληνικές, δεν θα μείνει νότια της Κρήτης. Ότι και να γίνει, θα έχει σαν αποτέλεσμα έναν γενικευμένο πόλεμο, όπου νατοϊκές εκπαιδευμένες και εξοπλισμένες ένοπλες δυνάμεις, θα αντιμετωπίσουν το Κράτος Νταή της περιοχής. Δεν θα είναι κάποιοι ξυπόλητοι, αλλά μια πολεμική μηχανή που περιμένει και εκπαιδεύεται χρόνια για να προστατεύσει την Πατρίδα.

Οι Τούρκοι έχουν στο μυαλό τους, πως μερικές κανονιές από 76άρια πυροβόλα κάπου στη Μεσόγειο, θα μας υποχρεώσει να πάμε σε διαπραγματεύσεις με την πλάτη στον τοίχο. Ή μια κατάρριψη/εις αεροσκαφών, που θα φέρει μια μίνι πολεμική σύρραξη. Ο ΑΓΕΕΘΑ ήταν σαφής. Αν οι Τούρκοι επιλέξουν να αλλάξουν πίστα, τότε θα πρέπει να περιμένουν απάντηση παντού και στα πάντα.

Μια ευρεία σύρραξη είναι ότι φοβάται περισσότερο η Τουρκία. Όσα λέγονται περί Λαμίας, Τεμπών κλπ είναι ανοησίες. Η Ελλάδα έχει στημένες Ένοπλες Δυνάμεις για νικητήριο αγώνα εναντίον της Τουρκίας. Αν προχωρήσουμε σε προληπτικά μέτρα, επιστράτευση, εσπευσμένη επαναφορά σε υπηρεσία αεροσκαφών και πλοίων, τότε δύσκολα η Τουρκία θα μπορέσει να επικρατήσει οπουδήποτε, και με οποιοδήποτε σενάριο. Το έχουμε γράψει και θα το ξαναγράψουμε, η Ελλάδα ΔΕΝ χάνει σε πόλεμο με την Τουρκία. Και όταν λέμε ΔΕΝ χάνει, προφανώς και εννοούμε πως ΚΕΡΔΙΖΕΙ.

Αν λοιπόν, μυστικά, η Τουρκία ενισχύσει κάποιες δυνάμεις απέναντι από τη Μεγίστη, τότε ναι, ίσως μπορεί να δημιουργήσει ένα μικρό τετελεσμένο σε κάποιο νησί που το φυλούν 12 έφεδροι κι ένα ή δυο αξιωματικοί. Αυτό που είπε ο ΑΓΕΕΘΑ είναι πως η απάντηση δεν θα έρθει σε αυτό το νησάκι, αλλά όπου η Ελλάδα κρίνει πως πρέπει να έρθει. Δηλαδή, δεν θα έχουμε νεκρούς στη Μεγίστη, και στον Έβρο θα περνούν τουριστικά λεωφορεία για την Πόλη. Θα περνούν οχήματα, προς την Πόλη, αλλά θα έχουν ερπύστριες και την γαλανόλευκη.

Το κύριο άγχος των Τούρκων είναι η αντίδραση της ΠΑ. Μια ΠΑ, που παρά τη δοκιμασία των Μνημονίων και της χρεωκοπίας, βγάζει άνετα δεκάδες αεροσκάφη στον αέρα, όταν οι Τούρκοι με το ζόρι βγάζουν μερικά ζεύγη. Κι αν χαθεί η μάχη στον αέρα για την ΤΗΚ, τότε τι θα μας σταματήσει; οι S-400 του Ξανθού Γένους ή οι HISAR; Ας είμαστε και λίγο ρεαλιστές.

Συνεπώς, για να έχει η Τουρκία πιθανότητες επικράτησης (ας μην πούμε επιβίωσης και γίνουμε γραφικοί), θα πρέπει να κινητοποιήσει μονάδες και εφέδρους από παντού. Κάτι που δεν μπορεί να μείνει κρυφό, και φυσικά θα φέρει και αντίδραση από το εξωτερικό. Αν όμως, κρυφά, στήσει ένα επεισόδιο, η Ελλάδα έχει αλλάξει τα σχέδιά της.

Στην τελική, ο ΑΓΕΕΘΑ είπε την αλήθεια. Ας αποφασίσουν οι γείτονες τι θέλουν. Αν θέλουν καλή γειτονία, εδώ είμαστε. Αν όμως θέλουν κάτι άλλο, πάλι εδώ είμαστε. Απλά, να φέρουν μπύρες, γιατί εμείς έχουμε προετοιμαστεί για μπάρμπεκιου… κι ας μην πίνουν αλκοόλ.

Άρθρο από ΠΤΗΣΗ & ΔΙΑΣΤΗΜΑ στις 21-06-2020

Διαβάστε σχετικά και το άρθρο του Βασίλη Σκουλαράκου, που περιγράφει την συνέντευξη: Αρχηγός ΓΕΕΘΑ: Όποιος πατήσει το πόδι του σε ελληνικό έδαφος, θα τον κάψουμε

Επίσης από τον ίδιο: Στρατηγός Φλώρος: Τσεκουράτα και παντελονάτα

Αλλά και μία επιπλέον θεώρηση των πραγμάτων: “Αρχηγέ, ο γείτονας δεν θα καεί, θα περιμένει να… καούμε εμείς”