Ἡ παραβολή τοῦ πλουσίου καί τοῦ φτωχοῦ Λαζάρου

ΚΥΡΙΑΚΗ 1 ΝΟΕΜΒΡΙΟΥ 2020

Μνήμη τῶν Ἁγίων Ἀναργύρων, Κοσμᾶ καὶ Δαμιανοῦ.

Ἡ παραβολὴ τοῦ πλουσίου καὶ τοῦ φτωχοῦ Λαζάρου

ΠΕΜΠΤΗ ΚΥΡΙΑΚΗ ΛΟΥΚΑ

Ἐκ τοῦ κατά Λουκᾶν Κεφ. 16:19-31

Εἶπεν ὁ Κύριος· 

῎Ανθρωπος τις ἦν πλούσιος, καὶ ἐνεδιδύσκετο πορφύραν καὶ βύσσον, εὐφραινόμενος καθ᾿ ἡμέραν λαμπρῶς.

Πτωχὸς δέ τις ἦν, ὀνόματι Λάζαρος, ὃς ἐβέβλητο πρὸς τὸν πυλῶνα αὐτοῦ ἡλκωμένος, καὶ ἐπιθυμῶν χορτασθῆναι ἀπὸ τῶν ψιχίων τῶν πιπτόντων ἀπὸ τῆς τραπέζης τοῦ πλουσίου· ἀλλὰ καὶ οἱ κύνες ἐρχόμενοι ἀπέλειχον τὰ ἕλκη αὐτοῦ.

Ἐγένετο δὲ ἀποθανεῖν τὸν πτωχὸν καὶ ἀπενεχθῆναι αὐτὸν ὑπὸ τῶν ἀγγέλων εἰς τὸν κόλπον ᾿Αβραάμ.

Ἀπέθανε δὲ καὶ ὁ πλούσιος καὶ ἐτάφη. Καὶ ἐν τῷ Ἅδη ἐπάρας τοὺς ὀφθαλμοὺς αὐτοῦ, ὑπάρχων ἐν βασάνοις, ὁρᾷ τὸν ᾿Αβραὰμ ἀπὸ μακρόθεν, καὶ Λάζαρον ἐν τοῖς κόλποις αὐτοῦ.

Καὶ αὐτὸς φωνήσας εἶπε· Πάτερ ᾿Αβραάμ, ἐλέησόν με καὶ πέμψον Λάζαρον, ἵνα βάψῃ τὸ ἄκρον τοῦ δακτύλου αὐτοῦ ὕδατος, καὶ καταψύξῃ τὴν γλῶσσάν μου· ὅτι ὀδυνῶμαι ἐν τῇ φλογὶ ταύτῃ.

Εἶπε δὲ ᾿Αβραάμ· Τέκνον, μνήσθητι ὅτι ἀπέλαβες σὺ τὰ ἀγαθά σου ἐν τῇ ζωῇ σου, καὶ Λάζαρος ὁμοίως τὰ κακά· νῦν δὲ ὧδε παρακαλεῖται, σὺ δὲ ὀδυνᾶσαι·

Καὶ ἐπὶ πᾶσι τούτοις μεταξὺ ἡμῶν καὶ ὑμῶν χάσμα μέγα ἐστήρικται, ὅπως οἱ θέλοντες διαβῆναι ἔνθεν πρὸς ὑμᾶς μὴ δύνωνται, μηδὲ οἱ ἐκεῖθεν πρὸς ἡμᾶς διαπερῶσιν.

Εἶπε δέ· Ἐρωτῶ οὖν σε, Πάτερ, ἵνα πέμψῃς αὐτὸν εἰς τὸν οἶκον τοῦ πατρός μου· ἔχω γὰρ πέντε ἀδελφούς· ὅπως διαμαρτύρηται αὐτοῖς, ἵνα μὴ καὶ αὐτοὶ ἔλθωσιν εἰς τὸν τόπον τοῦτον τῆς βασάνου.

Λέγει αὐτῷ ᾿Αβραάμ· Ἔχουσι Μωσέα καὶ τοὺς Προφήτας· ἀκουσάτωσαν αὐτῶν.

Ὁ δὲ εἶπεν· οὐχί, Πάτερ ᾿Αβραάμ· ἀλλ᾿ ἐάν τις ἀπὸ νεκρῶν πορευθῇ πρὸς αὐτούς, μετανοήσουσιν.

 Εἶπε δὲ αὐτῷ· Εἰ Μωσέως καὶ τῶν προφητῶν οὐκ ἀκούουσιν, οὐδὲ ἐάν τις ἐκ νεκρῶν ἀναστῇ πεισθήσονται.

Τὸ Εὐαγγέλιον

Φωνή Κυρίου: Η ΘΥΡΑ ΤΟΥ ΠΑΡΑΔΕΙΣΟΥ

Θεία Λειτουργία Κυριακή Ε’ Λουκά – Η παραβολή του πλουσίου και του Λαζάρου - Μετόχιο Ι. Μ. Κυκκου, Άγιος Προκόπιος

Μνήμη τῶν Ἁγίων Ἀναργύρων, Κοσμᾶ καὶ Δαμιανοῦ.

Οι Ανάργυροι Κοσμάς και Δαμιανός, αποτελούν Αγίους της Ορθόδοξης Εκκλησίας, που έζησαν στην Μικρά Ασία και παρέδωσαν πιθανώς μαρτυρικώς της ζωή τους.

Οι Κοσμάς και Δαμιανός κατάγονταν από την Κιλικία της Μικράς Ασίας. Έζησαν τον 3ο αιώνα και άσκησαν και αυτοί το επάγγελμα του γιατρού, όπως και οι συνονόματοί τους Άγιοι, που έζησαν περίπου την ίδια εποχή στη Ρώμη. Οι γονείς τους, τους μεγάλωσαν με χριστιανική ανατροφή και κυρίως η μητέρα τους Θεοδότη που έμεινε νωρίς χήρα. Τα δύο αδέλφια σπούδασαν πολλές επιστήμες, αλλά επιδόθηκαν στην ιατρική, όπου προσέφεραν τις υπηρεσίες τους αφιλοκερδώς. Συνάμα δε είχαν αναλάβει και το έργο της ποιμαντικής διακονίας της περιοχής τους. Εξ αιτίας του παραδείγματός τους πολλοί οδηγήθηκαν στην εκκλησία. Πιθανώς εκοιμήθηκαν ειρηνικώς και ετάφησαν στην τοποθεσία Φερεμά. Υπάρχει όμως και μία άλλη περιγραφή η οποία αναφέρει πως τα δύο αδέλφια οδηγήθηκαν στον τοπικό άρχοντα Λυσία, όπου βασανίστηκαν και τελικά αποκεφαλίστηκαν.

Τα λείψανα των δύο Αγίων γνώρισαν μεγάλη τιμή κατά τη Βυζαντινή περίοδο. Αυτό συνέβη διότι ο Αυτοκράτορας Ιουστινιανός μετέφερε τα λείψανά τους και τα τοποθέτησε σε μεγαλοπρεπή ναό που έχτισε, ενώ αργότερα μεταφέρθηκαν και στη Ρώμη. Στους Αγίους Κοσμά και Δαμιανό επίσης αποδίδεται και η πρώτη μεταμόσχευση ποδιού. Αντικατέστησαν με το πόδι ενός νεκρού Άραβα, ένα το οποίο έπασχε από γάγγραινα. Η παράδοση μάλιστα διέσωσε και σχετικούς πίνακες στη Δύση και τοιχογραφίες στην Ανατολή. Την ακολουθία τους τη συνέγραψε ο Άγιος Ιωάννης ο Δαμασκηνός και εορτάζουν την 1η Νοεμβρίου.

πηγή: orthodoxwiki.org